Η αποκάλυψη του διπλωμάτη σε εφημερίδα του Καναδά, εγείρει ζητήματα μείζονος σημασίας που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών και την παραβίαση θεμελιωδών αρχών και Συντάγματος. Η κυβέρνηση καθίσταται υπόλογη και όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση αυτή, εφόσον ισχύει, πρέπει να παραιτηθούν και να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δημοκρατία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Δημοκρατία. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013
Προσέλαβαν τους φονιάδες της Blackwater ως φρουρούς του ελληνικού Κοινοβουλίου!
Η αποκάλυψη του διπλωμάτη σε εφημερίδα του Καναδά, εγείρει ζητήματα μείζονος σημασίας που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών και την παραβίαση θεμελιωδών αρχών και Συντάγματος. Η κυβέρνηση καθίσταται υπόλογη και όσοι εμπλέκονται στην υπόθεση αυτή, εφόσον ισχύει, πρέπει να παραιτηθούν και να λογοδοτήσουν στη Δικαιοσύνη.
Κυριακή 25 Δεκεμβρίου 2011
Economist: Λιγότερη η δημοκρατία στην Ευρώπη το 2011
Το αλίευσα ΕΔΩ
Labels:
απόψεις,
Δημοκρατία,
Economist
Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011
Οι «τελευταίες ευκαιρίες» πριν από το Ειδικό Δικαστήριο
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Αν δεν έχουμε να κάνουμε με διχασμένες προσωπικότητες, τότε μιλάμε για πολιτικό αμοραλισμό.
Αν δεν πρόκειται για βαριά ανεπάρκεια, τότε έχουμε να κάνουμε με απόλυτη έλλειψη πολιτικού φιλότιμου.
Οι βουλευτές που επιμένουν να ψηφίζουν ό,τι βλέπουν μπροστά τους, είτε επειδή φοβούνται για την καρέκλα τους, είτε επειδή έχουν αρκούντως τρομοκρατηθεί από τον κ. Βενιζέλο, είτε επειδή έχουν πιστέψει πως πράττουν το καθήκον τους, είτε επειδή το βλέπουν ως μια «τελευταία ευκαιρία» εκ μέρους τους προς την κυβέρνηση, οφείλουν να επισκεφθούν τάχιστα έναν ψυχίατρο.
Τους παρακολουθούμε στα τηλεοπτικά παράθυρα, στις διάφορες επιτροπές και στα ΚΤΕ του ΠΑΣΟΚ να διαφωνούν με την ακολουθούμενη πολιτική, να διαμαρτύρονται διότι επί δύο χρόνια η κυβέρνηση καθυστερεί και στο τέλος καταφεύγει στην προσφιλή φορομπηχτική πολιτική της, να διερωτώνται ως πού θα φθάσει «αυτό», πού βρίσκεται ο πολυδιαφημισμένος πάτος.
Ακόμη και ο ένας εκ των αντιπροέδρων της κυβέρνησης εμφανίστηκε χθες να λέει από τηλεοράσεως (Mega) ότι δεν μπορεί να πληρώσει το χαράτσι και θα υποχρεωθεί να… πουλήσει. Κι’ αν τελικά δεν καταφέρει ούτε να πουλήσει, τότε ο έτερος αντιπρόεδρος μπορεί να πάει να τον συλλάβει – φαντάζομαι όχι ο ίδιος, αν και όλα μπορούμε να τα περιμένουμε πια.
Και αφού τα λένε όλα αυτά τα λογικά, πάνε και ψηφίζουν. Και μετά εφευρίσκουν διάφορες δικαιολογίες.
Φαντάζομαι πως και αυτοί είναι άνθρωποι όπως όλοι μας. Και επομένως βλέπουν ότι η οικονομία έχει στραγγαλιστεί, η χώρα ασφυκτιά, δεν έρχεται ούτε ένα ευρώ ξένης επένδυσης – παρά τις όψιμες πρωθυπουργικές πρωτοβουλίες στο Βερολίνο.
Διότι δεν είναι κανένας τρελός να φέρει τα λεφτά του σε μια χώρα όπου ο ένας φορολογικός νόμος διαδέχεται τον άλλο με ρυθμό πολυβόλου.
Όπου ο υπουργός Οικονομικών, πανικόβλητος και σε σύγχυση, την μία ημέρα ανακοινώνει φορολογικά μέτρα και την άλλη προχωρά σε «διευκρινίσεις» (έτσι το λένε τώρα), διότι διαπιστώνεται ότι δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν αυτά που μόλις εξήγγειλε.
Συνέβη και χθες σε σχέση με τις προχθεσινές ανακοινώσεις περί αποδείξεων και άλλων ανοησιών.
Και ας δεχθούμε ότι οι διαμαρτυρόμενοι (λέμε τώρα) βουλευτές έχουν τόσο πολύ τρομοκρατηθεί, που ψηφίζουν ό,τι τους σερβίρουν.
Αλλά την Τρίτη, υπερψηφίζοντας το νέο χαράτσι στα ακίνητα, υπερψήφισαν και την τροπολογία για την απομάκρυνση όλων των μελών του Δ.Σ. της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
Συμφώνησαν δηλαδή – και μάλιστα χωρίς να γνωρίζουν γρι από την επιστήμη της Στατιστικής – να απομακρυνθούν από τις θέσεις τους οι επιστήμονες που, αν και διορίστηκαν από τη Βουλή και τελούν υπό τον έλεγχό της, καρατομήθηκαν από τον υπουργό των Οικονομικών, επειδή αυτό ζήτησε ο πρόεδρος της Αρχής (λέμε τώρα).
Ακόμη και αν δεχθούμε πως δεν πείστηκαν οι κύριοι και οι κυρίες βουλευτές από το επιχείρημα περί τεχνητού φουσκώματος του ελλείμματος (άλλωστε με αυτό θα ασχοληθεί κάποτε ένα Ειδικό Δικαστήριο), δεν ενοχλήθηκαν καθόλου από το γεγονός ότι το Δ.Σ. που οι ίδιοι ενέκριναν (δια της διασκέψεως των προέδρων της Βουλής) ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 2010;
Περιλαμβάνεται και η τροπολογία αυτή στην «τελευταία ευκαιρία», κ. Βούρε; (σ.σ. ο Γ. Βούρος είναι ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που μίλησε περί «τελευταίας ευκαιρίας).
Θα έπεφτε η κυβέρνηση αν, έστω και έτσι, καταψηφίζατε μία πρόταση του υπουργού των Οικονομικών;
Θα έχανε η Βενετιά βελόνι αν απαγορεύατε στον πρόεδρο της ΕΛ.ΣΤΑΤ να φέρεται αυταρχικά – και κυρίως να παραβιάζει τον νόμο;
Το γεγονός ότι η κυβερνητική πλειοψηφία – και μερικοί άλλοι – στη Βουλή δέχονται πως είναι δυνατόν να δίνονται στοιχεία στη Eurostat χωρίς να έχει προηγηθεί συνεδρίαση του αρμόδιου οργάνου και χωρίς αυτά να έχουν επικυρωθεί, όχι μόνο αποδεικνύει ότι όσα λένε είναι πομφόλυγες για λαϊκή κατανάλωση, αλλά και ότι αποτελούν πειθήνια ενεργούμενα του αμφίβολου και αβέβαιου στάτους τους.
Οφείλουν επίσης να γνωρίζουν πως εξ όνυχος τον λέοντα. Διότι στο Ειδικό Δικαστήριο για τα μνημόνια και τα άλλα θα μπορέσουν να επικαλεστούν ένα σωρό ελαφρυντικά – μας είχαν βάλει το μαχαίρι στο λαιμό, το περίστροφο στον κρόταφο, θα μας χρεοκοπούσαν και τα λοιπά.
Τι θα απαντήσουν, όμως, όταν θα ερωτηθούν για την υπερψήφιση της συγκεκριμένης τροπολογίας – όντας μάλιστα άσχετοι με την επιστήμη της Στατιστικής;
Για ποιον λόγο θα ισχυριστούν ότι δεν την καταψήφισαν; Είναι πουθενά γραμμένο στο Μνημόνιο και στο Μεσοπρόθεσμο ότι η ΕΛ.ΣΤΑΤ θα λειτουργεί χωρίς το διοικητικό της συμβούλιο;
Υπάρχει πουθενά κάτι τέτοιο στις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου;
Θα χανόταν ο κόσμος αν δεν έκαναν το κέφι του προέδρου;
Θα χανόταν «καμιά τελευταία ευκαιρία»;
Ε, λοιπόν, δεν θα έχουν τίποτε το αξιόπιστο να απαντήσουν.
Έχει ήδη αποδειχθεί περίτρανα πως η «τελευταία ευκαιρία» αφορά στον εαυτό τους και στην παράταση της παρουσίας τους εκεί στη Βουλή, της οποίας χωρίς ντροπή, χωρίς αποτέλεσμα, χωρίς φιλότιμο και χωρίς πατριωτισμό, ζεσταίνουν τα τελευταία έδρανα.
Χωρίς να αντιλαμβάνονται πως δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να ζεστάνουν κάποτε τα έδρανα κάποιου εδωλίου κατηγορουμένου…
Το αλίευσα ΕΔΩ http://www.elzoni.gr/html/ent/959/ent.13959.asp
Τρίτη 7 Ιουνίου 2011
Μια πρόταση για αλλαγή Συντάγματος (προς δημοψήφισμα)
Αν χτυπήσω το χέρι μου, δε θα το κόψω. Θα προσπαθήσω να το θεραπεύσω. Μέχρι να εξαντλήσω όλα τα περιθώρια. Και μόνο αν δε θεραπεύεται με τίποτα και κινδυνέψω να πεθάνω, τότε μπορεί να αποφασίσω να το κόψω.
Δεν χρειάζεται να καταλύσουμε το κράτος. Κράτος έχουμε, το οποίο κακήν - κακώς δουλεύει. Σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι... εργάζονται. Μπορεί να μην απολαμβάνουμε το επίπεδο υπηρεσιών που θέλουμε, όμως όταν κάνουμε μια αίτηση, κάποια στιγμή η δουλειά μας γίνεται.
Άρα κάποιος δουλεύει. Σπάνιο είδος μεν (που είπε και κάποιος γνωστός μου) αλλά υπάρχουν και δημόσιοι υπάλληλοι που δουλεύουν. Πολύ. Βγάζουν και τη δουλειά όλων αυτών που δε δουλεύουν. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν γίνονται ποτέ προϊστάμενοι ή διευθυντές και θάβονται και προσπερνιόνται από ανίκανους αφισοκολλητές.
Η λύση που προτείνεται, δεν προϋποθέτει ούτε τη διάλυση του κράτους, ούτε των θεσμών (εξ αρχής τουλάχιστον), ούτε την ισοπέδωση της δημόσιας διοίκησης. Όλα αυτά, υπολειτουργούν, διότι η κεφαλή της εξουσίας (σύσσωμη η Ελληνική βουλή) είναι διαβρωμένη και επέτρεψε την γέννηση αυτού του τέρατος που ονομάζουμε Ελληνικό κράτος. Διόρισαν τα μπατζανάκια τους, τους έδωσαν πολλαπλούς παχυλούς μισθούς και τους ανέθεσαν τη διοίκηση του κράτους. Το παν είναι να κάτσεις στην καρέκλα. Μετά δε σε κουνάει κανένας. Μπορείς να κλέβεις, να τεμπελιάζεις, να διορίζεις και να ρημάζεις άνετα, αρκεί να μην σε πιάσουνε τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη της θητείας σου.
Πως λοιπόν θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά;
Το κράτος θα δούλευε μια χαρά αν καταργούνταν η βουλευτική ασυλία και οι παραγραφές και αν υπήρχαν αυστηροί νόμοι (που να εφαρμόζονται) για την τιμωρία των δημόσιων λειτουργών που παρανομούν, κλέβουν ή παραβαίνουν το καθήκον τους. Σκεφτείτε πως θα συμπεριφέρονταν οι πολιτικοί μας αν γνώριζαν ότι σε περίπτωση που οποιοσδήποτε δημόσιος λειτουργός κλέψει έστω και ένα ευρώ, τότε η περιουσία του θα δεσμευθεί από το Ελληνικό δημόσιο και ο ίδιος θα καταδικαστεί σε δωρεάν εργασία σε δημόσια έργα. (Φανταστείτε τον Πάγκαλο να σπάει με κομπρεσέρ χειρός τα μπετά στα διόδια που έφτιαξαν). Τα λαμόγια που μας έχουν κάτσει στο σβέρκο, θα έφευγαν μακριά αφού πλέον δε θα μπορούσαν να κλέψουν.
Ένα άλλο θετικό βήμα θα ήταν επίσης η αιρετότητα στα βουλευτικά αξιώματα. Άλλα μας υποσχέθηκες και άλλα έκανες; Απ' το αυτί και στο σπίτι.
Ένα τρίτο θετικό βήμα θα ήταν η επικύρωση όλων των προς ψήφιση νόμων από τους πολίτες.
Πώς θα εξασφαλίσουμε την εφαρμογή τέτοιων νόμων;
Σήμερα υποτίθεται ότι υπεύθυνος για τη διαφύλαξη της δημοκρατίας στη χώρα μας είναι ο Πρόεδρος της δημοκρατίας. Αυτόν όμως, τον εκλέγει η βουλή, δηλαδή η συμμορία που μας έφερε ως εδώ. Άρα είναι της απολύτου εμπιστοσύνης τους. (Το δηλώνουν άλλωστε κάθε φορά πριν τον ψηφίσουν).
Η προδοσία που διαπράχθηκε μας επιτρέπει να δικαιούμαστε να μην εμπιστευόμαστε τη διαφύλαξη ενός τόσο σπουδαίου αγαθού όπως η Ελληνική δημοκρατία, ούτε στον Παπούλια, ούτε και σε κανέναν άλλον πρόεδρο που πέρασε ή θα περάσει από τη θέση αυτή.
Ο έλεγχος της εξουσίας στο λαό.
Προτείνω λοιπόν, αντί προέδρου δημοκρατίας, μια ομάδα 500 πολιτών, τυχαία εκλεγμένων, ένας ανά επάγγελμα (οι άνεργοι θα εκπροσωπούνται επίσης) οι οποίοι θα αντικαταστήσουν τον ρόλο του προέδρου. Θητεία έξι μήνες. Όποιος υπηρετήσει το θεσμό, δε θα ξαναϋπηρετεί. Το κράτος θα φροντίσει την εργασία του και την οικογένεια του για όσο διάστημα διαρκεί η θητεία του. Θα απολαμβάνουν σεβασμό και τιμές ισάξιες του σημερινού Προέδρου για όσο διάστημα διαρκεί η θητεία τους.
Όλοι οι νόμοι που συντάσσει η βουλή θα επικυρώνονται από τους 500. Αλλιώς δε θα ισχύουν. Θα επιστρέφουν προς αναθεώρηση ή θα απορρίπτονται. Η κλήρωση ανά επάγγελμα θα εξασφαλίσει ότι μεταξύ των 500 θα υπάρχουν και γιατροί και μηχανικοί και νομικοί και όλοι, έτσι ώστε οι 500 να μπορούν να αξιολογούν τους νόμους που άπτονται του επαγγέλματος τους. Με τον τρόπο αυτόν επίσης δε θα διατρέχουμε τον κίνδυνο να συμπέσουν κάποια στιγμή π.χ. πολλοί φαρμακοποιοί που θα άλλαζαν τους νόμους προς το συμφέρον τους και με τον τρόπο αυτό θα επερχόταν ισορροπία ανάμεσα σε αντικρουόμενα συμφέροντα.
Όταν οι 500 δεν μπορούν να έχουν απόλυτη πλειοψηφία ή όταν εκτιμήσουν ότι ο προς ψήφιση νόμος επηρεάζει τόσο σοβαρά τη ζωή του λαού ώστε να πρέπει να αποφασίσει ολόκληρος ο λαός, θα διενεργούν δημοψήφισμα (που είναι ο ορισμός της δημοκρατίας). Μια διαδικασία θα ήταν η υποχρεωτική διενέργεια δημοψηφίσματος όταν το απαιτήσουν οι 100 από τους 500.
Σε περίπτωση που γίνει καταγγελία από οποιονδήποτε πολίτη κατά πολιτικού ή αξιωματούχου για υπεξαίρεση, απάτη ή παράβαση καθήκοντος, οι 500 θα συλλαμβάνουν τον ύποπτο και θα τον οδηγούν κατ' ευθείαν στη δικαιοσύνη. Οι αξιωματούχοι θα δικάζονται σε δικαστήρια με ενόρκους (τυχαία επίσης εκλεγμένους πολίτες). Τέλος οι εξεταστικές επιτροπές που δεν βλέπουν πουθενά σκάνδαλο. Η ηγεσία της αστυνομίας θα συμμορφώνεται υποχρεωτικά στις υποδείξεις των 500.
Η ομάδα των 500 προτείνω να είναι οπλισμένη. (Δεν είναι προϋπόθεση). Οι πολίτες που κληρώθηκαν να λαμβάνουν ολιγοήμερη εκπαίδευση στη χρήση όπλων. Ίσως το "οπλισμένοι" να ακούγεται ακραίο. Όμως αυτά που ζούμε είναι ακραία ήδη. Και για να σταματήσουμε μια κατάσταση που μας έφερε έως εδώ, πρέπει να απεμπλακούμε από ταμπού και να χρησιμοποιήσουμε τη φαντασία μας. Το σύστημα το κάνει. Γιατί όχι κι εμείς;
Δε χρειάζεται να καταλύσουμε το κράτος - αποφυγή χάους
Κατά τα άλλα, τα κόμματα - κόμματα, οι πολιτικοί πολιτικοί και το κράτος - κράτος. Μόνο που τώρα η καρέκλα τους θα είναι ηλεκτρική. Και το διακόπτη θα τον έχει ο λαός.
Κοινοβουλευτική δημοκρατία, την οποία θα διασφαλίζει η μόνιμη παρουσία εκπροσώπων του λαού.
Ο δρόμος είναι ανοικτός
Εκτός της κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας και του νόμου περι ευθύνης υπουργών, πολλά πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν για να αναπτυχθεί η χώρα μας όταν θα έχουμε απαλλαγεί από τα φίδια:
Υπάρχουν απαντήσεις για όλα. Και πώς θα αρνηθούμε το χρέος και πώς θα πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις και πώς θα φτιάξουμε την παιδεία μας και πώς θα αναπτυχθούμε οικονομικά.
Όταν επιτέλους τη χώρα αυτή την κυβερνήσουν Έλληνες, άνθρωποι δηλαδή που θα λειτουργούν με γνώμονα την ευημερία του Ελληνικού λαού και όχι την εξασφάλιση απατεώνων δανειστών, θα βρούμε λύσεις για όλα. Είμαστε λαός έξυπνος και ικανός. Λίγο δύσκολοι στη συνεννόηση, αλλά είμαστε εργατικοί, πανέξυπνοι και εφευρετικοί.
Πού θα βρούμε τα λεφτά για μισθούς και συντάξεις.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα πλούσια. Ορυκτός πλούτος, φυσική ομορφιά, τουρισμός, επιστήμες, πολιτισμός. Αν καταφέρουμε να πάρουμε την εξουσία στα χέρια μας από τους προδότες είμαι βέβαιος ότι θα μεγαλουργήσουμε.
Ποιος θα τα επιβάλει όλα αυτά;
Όλα αυτά θα πρέπει να τα επιβάλουμε εμείς. Ο Ελληνικός λαός. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συμφωνήσουμε ότι θέλουμε αυτό το πολιτικό σύστημα. Η μη συμφωνία μας σε κάποιο πολιτικό μοντέλο είναι αυτή που μας εμποδίζει να απαιτήσουμε. Δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτε αν δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Αν δεν έχουμε ένα σκοπό. Ένα όραμα.
Θεωρώ ότι το προτεινόμενο μοντέλο, είναι αρκετά γνώριμο ώστε να δεχθεί ο λαός την αλλαγή (θα υπάρχουν πάλι κόμματα, θα ψηφίσουμε κ.λ.π. και ταυτόχρονα αρκετά ριζοσπαστικό ώστε να εξασφαλίσει την αλλαγή προς την σωστή κατεύθυνση που χρειαζόμαστε και τη διασφάλιση της δημοκρατίας. Το μόνο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι η αντικατάσταση του προέδρου απο μια ομάδα τυχαία εκλεγμένων πολιτών.
Πλεονεκτήματα
- Η ομάδα των 500 δε θα γίνει ποτέ κλίκα. Κάθε έξι μήνες οι πολίτες θα ανανεώνονται.
- Δεν χρειάζονται αρχηγοί κινήματος που θα μπορούσαν να εξελιχθούν στους επόμενους δυνάστες μας.
- Αυτόματος καθαρισμός του πολιτικού συστήματος. (Είναι βέβαιο ότι οι σημερινοί βουλευτές θα παραιτηθούν την επόμενη μέρα πρωϊ - πρωϊ και ότι οι υγιείς πολίτες θα βγουν μπροστά μέσα από τα σημερινά κόμματα ή νέα.
- Δε θα ψηφίζονται αντιλαϊκοί ή προδοτικοί νόμοι όπως το μνημόνιο.
- Θα τιμωρούνται οι κλέφτες και οι ψεύτες.
- Θα εφαρμόζονται δημοψηφίσματα για όλα τα σοβαρά θέματα.
Με δυο λόγια: Ισονομία και Δημοκρατία.
Πότε είναι η ώρα;
Οι συγκεντρώσεις που γίνονται αυτές τις ημέρες, αποτελούν μια εξαιρετική ευκαιρία να αναλάβει ο Ελληνικός λαός την εξουσία. Αν τροποποιηθεί το σύνταγμα μας με τον τρόπο που περιγράφτηκε παραπάνω, δε χρειαζόμαστε ούτε νέους αρχηγούς, ούτε ομαδάρχες, ούτε τίποτε. Το σύστημα είναι κλειδωμένο. Η τυχαιότητα εξασφαλίζει ότι δε θα δημιουργηθεί μια νέα γενιά του πολυτεχνείου η οποία θα λυμαίνεται τη χώρα για άλλα 35 χρόνια.
Τι πρέπει να κάνω;
Να μιλάς. Να μιλάς με όλους, όπου σταθείς κι όπου βρεθείς. Σε κατά πρόσωπο επικοινωνία, στην παρέα, στις λαϊκές συνελεύσεις που γίνονται τώρα. Να εξαπλωθεί η ιδέα ότι η λύση στα προβλήματα μας είναι απλή. Φτάνει να τη δούμε και να τη θέλουμε. Στις λαϊκές συνελεύσεις, μιλάνε όλοι, αλλά μιλάνε για άσχετα πράγματα. Φτάνουν οι διαπιστώσεις. Είναι κλέφτες και προδότες. Το ξέρουμε. Υπάρχουν κομματόσκυλα που παίρνουν δεκαπλούς μισθούς. Το ξέρουμε. Χάσαμε την εθνική μας κυριαρχία. Κι αυτό το ξέρουμε. Φτάνουν οι διαπιστώσεις. Ήρθε η ώρα των προτάσεων.
Το σύστημα θα δεχθεί την αλλαγή αυτή;
Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Είναι σαν την ιστορία με τα ποντίκια που έκαναν συνέλευση για να δουν πως θα εμποδίσουν τη γάτα να τα πιάνει και να τα τρώει:
"Να της κρεμάσουμε ένα κουδούνι στην ουρά" πρότεινε ένα ποντίκι "ώστε να την ακούμε όταν έρχεται και να την αποφεύγουμε" συμπλήρωσε.
"Ναι! Ναι!" αναφώνησαν με χαρά τα ποντίκια στη συνέλευση "Αυτό είναι!" φώναζαν ενθουσιασμένα.
"Ωραία λοιπόν! Τώρα χρειαζόμαστε εθελοντές για να κρεμάσουμε το κουδούνι", ανακοίνωσε το γηραιότερο ποντίκι.
Η συνέλευση έλαβε τέλος και τα ποντίκια πήγαν το καθένα στη φωλιά του.
Όλα αυτά τα ανατρεπτικά, δεν πρόκειται να γίνουν εύκολα. Θα γίνουν μόνο όταν ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο Ελληνικός λαός αποκτήσει ένα αίτημα για αλλαγή του συντάγματος. Όχι απαραίτητα όπως προτάθηκε εδώ, αλλά σίγουρα σε μια μορφή που θα δώσει τέλος στην κομματοκρατία. Ένα σύνταγμα που αντί να επιβραβεύει τα λαμόγια και να τα πλουτίζει, να τα ελέγχει και να τα τιμωρεί. Ένα σύστημα στο οποίο ο λαός θα έχει λόγο χωρίς να πελαγοδρομούμε.
Και ποιος τα λέει όλα αυτά; Ένας σαν εσένα. Δεν έχει σημασία το όνομα μου. Σημασία έχει τι λέω. Αν αυτά που λέω μπορεί να είναι παγίδα ή όχι. Αν μπορούν να κρύβουν κακούς σκοπούς. Αν όχι, τότε δεν έχει σημασία ποιος είμαι. Είμαι εσύ.
ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ
http://thalamofilakas.blogspot.com/2011/05/blog-post_3579.htmlΤο αλίευσα ΕΔΩ http://www.elzoni.gr/html/ent/048/ent.10048.asp
Δεν χρειάζεται να καταλύσουμε το κράτος. Κράτος έχουμε, το οποίο κακήν - κακώς δουλεύει. Σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι... εργάζονται. Μπορεί να μην απολαμβάνουμε το επίπεδο υπηρεσιών που θέλουμε, όμως όταν κάνουμε μια αίτηση, κάποια στιγμή η δουλειά μας γίνεται.
Άρα κάποιος δουλεύει. Σπάνιο είδος μεν (που είπε και κάποιος γνωστός μου) αλλά υπάρχουν και δημόσιοι υπάλληλοι που δουλεύουν. Πολύ. Βγάζουν και τη δουλειά όλων αυτών που δε δουλεύουν. Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν γίνονται ποτέ προϊστάμενοι ή διευθυντές και θάβονται και προσπερνιόνται από ανίκανους αφισοκολλητές.
Η λύση που προτείνεται, δεν προϋποθέτει ούτε τη διάλυση του κράτους, ούτε των θεσμών (εξ αρχής τουλάχιστον), ούτε την ισοπέδωση της δημόσιας διοίκησης. Όλα αυτά, υπολειτουργούν, διότι η κεφαλή της εξουσίας (σύσσωμη η Ελληνική βουλή) είναι διαβρωμένη και επέτρεψε την γέννηση αυτού του τέρατος που ονομάζουμε Ελληνικό κράτος. Διόρισαν τα μπατζανάκια τους, τους έδωσαν πολλαπλούς παχυλούς μισθούς και τους ανέθεσαν τη διοίκηση του κράτους. Το παν είναι να κάτσεις στην καρέκλα. Μετά δε σε κουνάει κανένας. Μπορείς να κλέβεις, να τεμπελιάζεις, να διορίζεις και να ρημάζεις άνετα, αρκεί να μην σε πιάσουνε τέσσερα χρόνια μετά τη λήξη της θητείας σου.
Πως λοιπόν θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι διαφορετικά;
Το κράτος θα δούλευε μια χαρά αν καταργούνταν η βουλευτική ασυλία και οι παραγραφές και αν υπήρχαν αυστηροί νόμοι (που να εφαρμόζονται) για την τιμωρία των δημόσιων λειτουργών που παρανομούν, κλέβουν ή παραβαίνουν το καθήκον τους. Σκεφτείτε πως θα συμπεριφέρονταν οι πολιτικοί μας αν γνώριζαν ότι σε περίπτωση που οποιοσδήποτε δημόσιος λειτουργός κλέψει έστω και ένα ευρώ, τότε η περιουσία του θα δεσμευθεί από το Ελληνικό δημόσιο και ο ίδιος θα καταδικαστεί σε δωρεάν εργασία σε δημόσια έργα. (Φανταστείτε τον Πάγκαλο να σπάει με κομπρεσέρ χειρός τα μπετά στα διόδια που έφτιαξαν). Τα λαμόγια που μας έχουν κάτσει στο σβέρκο, θα έφευγαν μακριά αφού πλέον δε θα μπορούσαν να κλέψουν.
Ένα άλλο θετικό βήμα θα ήταν επίσης η αιρετότητα στα βουλευτικά αξιώματα. Άλλα μας υποσχέθηκες και άλλα έκανες; Απ' το αυτί και στο σπίτι.
Ένα τρίτο θετικό βήμα θα ήταν η επικύρωση όλων των προς ψήφιση νόμων από τους πολίτες.
Πώς θα εξασφαλίσουμε την εφαρμογή τέτοιων νόμων;
Σήμερα υποτίθεται ότι υπεύθυνος για τη διαφύλαξη της δημοκρατίας στη χώρα μας είναι ο Πρόεδρος της δημοκρατίας. Αυτόν όμως, τον εκλέγει η βουλή, δηλαδή η συμμορία που μας έφερε ως εδώ. Άρα είναι της απολύτου εμπιστοσύνης τους. (Το δηλώνουν άλλωστε κάθε φορά πριν τον ψηφίσουν).
Η προδοσία που διαπράχθηκε μας επιτρέπει να δικαιούμαστε να μην εμπιστευόμαστε τη διαφύλαξη ενός τόσο σπουδαίου αγαθού όπως η Ελληνική δημοκρατία, ούτε στον Παπούλια, ούτε και σε κανέναν άλλον πρόεδρο που πέρασε ή θα περάσει από τη θέση αυτή.
Ο έλεγχος της εξουσίας στο λαό.
Προτείνω λοιπόν, αντί προέδρου δημοκρατίας, μια ομάδα 500 πολιτών, τυχαία εκλεγμένων, ένας ανά επάγγελμα (οι άνεργοι θα εκπροσωπούνται επίσης) οι οποίοι θα αντικαταστήσουν τον ρόλο του προέδρου. Θητεία έξι μήνες. Όποιος υπηρετήσει το θεσμό, δε θα ξαναϋπηρετεί. Το κράτος θα φροντίσει την εργασία του και την οικογένεια του για όσο διάστημα διαρκεί η θητεία του. Θα απολαμβάνουν σεβασμό και τιμές ισάξιες του σημερινού Προέδρου για όσο διάστημα διαρκεί η θητεία τους.
Όλοι οι νόμοι που συντάσσει η βουλή θα επικυρώνονται από τους 500. Αλλιώς δε θα ισχύουν. Θα επιστρέφουν προς αναθεώρηση ή θα απορρίπτονται. Η κλήρωση ανά επάγγελμα θα εξασφαλίσει ότι μεταξύ των 500 θα υπάρχουν και γιατροί και μηχανικοί και νομικοί και όλοι, έτσι ώστε οι 500 να μπορούν να αξιολογούν τους νόμους που άπτονται του επαγγέλματος τους. Με τον τρόπο αυτόν επίσης δε θα διατρέχουμε τον κίνδυνο να συμπέσουν κάποια στιγμή π.χ. πολλοί φαρμακοποιοί που θα άλλαζαν τους νόμους προς το συμφέρον τους και με τον τρόπο αυτό θα επερχόταν ισορροπία ανάμεσα σε αντικρουόμενα συμφέροντα.
Όταν οι 500 δεν μπορούν να έχουν απόλυτη πλειοψηφία ή όταν εκτιμήσουν ότι ο προς ψήφιση νόμος επηρεάζει τόσο σοβαρά τη ζωή του λαού ώστε να πρέπει να αποφασίσει ολόκληρος ο λαός, θα διενεργούν δημοψήφισμα (που είναι ο ορισμός της δημοκρατίας). Μια διαδικασία θα ήταν η υποχρεωτική διενέργεια δημοψηφίσματος όταν το απαιτήσουν οι 100 από τους 500.
Σε περίπτωση που γίνει καταγγελία από οποιονδήποτε πολίτη κατά πολιτικού ή αξιωματούχου για υπεξαίρεση, απάτη ή παράβαση καθήκοντος, οι 500 θα συλλαμβάνουν τον ύποπτο και θα τον οδηγούν κατ' ευθείαν στη δικαιοσύνη. Οι αξιωματούχοι θα δικάζονται σε δικαστήρια με ενόρκους (τυχαία επίσης εκλεγμένους πολίτες). Τέλος οι εξεταστικές επιτροπές που δεν βλέπουν πουθενά σκάνδαλο. Η ηγεσία της αστυνομίας θα συμμορφώνεται υποχρεωτικά στις υποδείξεις των 500.
Η ομάδα των 500 προτείνω να είναι οπλισμένη. (Δεν είναι προϋπόθεση). Οι πολίτες που κληρώθηκαν να λαμβάνουν ολιγοήμερη εκπαίδευση στη χρήση όπλων. Ίσως το "οπλισμένοι" να ακούγεται ακραίο. Όμως αυτά που ζούμε είναι ακραία ήδη. Και για να σταματήσουμε μια κατάσταση που μας έφερε έως εδώ, πρέπει να απεμπλακούμε από ταμπού και να χρησιμοποιήσουμε τη φαντασία μας. Το σύστημα το κάνει. Γιατί όχι κι εμείς;
Δε χρειάζεται να καταλύσουμε το κράτος - αποφυγή χάους
Κατά τα άλλα, τα κόμματα - κόμματα, οι πολιτικοί πολιτικοί και το κράτος - κράτος. Μόνο που τώρα η καρέκλα τους θα είναι ηλεκτρική. Και το διακόπτη θα τον έχει ο λαός.
Κοινοβουλευτική δημοκρατία, την οποία θα διασφαλίζει η μόνιμη παρουσία εκπροσώπων του λαού.
Ο δρόμος είναι ανοικτός
Εκτός της κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας και του νόμου περι ευθύνης υπουργών, πολλά πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν για να αναπτυχθεί η χώρα μας όταν θα έχουμε απαλλαγεί από τα φίδια:
Υπάρχουν απαντήσεις για όλα. Και πώς θα αρνηθούμε το χρέος και πώς θα πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις και πώς θα φτιάξουμε την παιδεία μας και πώς θα αναπτυχθούμε οικονομικά.
Όταν επιτέλους τη χώρα αυτή την κυβερνήσουν Έλληνες, άνθρωποι δηλαδή που θα λειτουργούν με γνώμονα την ευημερία του Ελληνικού λαού και όχι την εξασφάλιση απατεώνων δανειστών, θα βρούμε λύσεις για όλα. Είμαστε λαός έξυπνος και ικανός. Λίγο δύσκολοι στη συνεννόηση, αλλά είμαστε εργατικοί, πανέξυπνοι και εφευρετικοί.
Πού θα βρούμε τα λεφτά για μισθούς και συντάξεις.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα πλούσια. Ορυκτός πλούτος, φυσική ομορφιά, τουρισμός, επιστήμες, πολιτισμός. Αν καταφέρουμε να πάρουμε την εξουσία στα χέρια μας από τους προδότες είμαι βέβαιος ότι θα μεγαλουργήσουμε.
Ποιος θα τα επιβάλει όλα αυτά;
Όλα αυτά θα πρέπει να τα επιβάλουμε εμείς. Ο Ελληνικός λαός. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συμφωνήσουμε ότι θέλουμε αυτό το πολιτικό σύστημα. Η μη συμφωνία μας σε κάποιο πολιτικό μοντέλο είναι αυτή που μας εμποδίζει να απαιτήσουμε. Δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτε αν δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Αν δεν έχουμε ένα σκοπό. Ένα όραμα.
Θεωρώ ότι το προτεινόμενο μοντέλο, είναι αρκετά γνώριμο ώστε να δεχθεί ο λαός την αλλαγή (θα υπάρχουν πάλι κόμματα, θα ψηφίσουμε κ.λ.π. και ταυτόχρονα αρκετά ριζοσπαστικό ώστε να εξασφαλίσει την αλλαγή προς την σωστή κατεύθυνση που χρειαζόμαστε και τη διασφάλιση της δημοκρατίας. Το μόνο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι η αντικατάσταση του προέδρου απο μια ομάδα τυχαία εκλεγμένων πολιτών.
Πλεονεκτήματα
- Η ομάδα των 500 δε θα γίνει ποτέ κλίκα. Κάθε έξι μήνες οι πολίτες θα ανανεώνονται.
- Δεν χρειάζονται αρχηγοί κινήματος που θα μπορούσαν να εξελιχθούν στους επόμενους δυνάστες μας.
- Αυτόματος καθαρισμός του πολιτικού συστήματος. (Είναι βέβαιο ότι οι σημερινοί βουλευτές θα παραιτηθούν την επόμενη μέρα πρωϊ - πρωϊ και ότι οι υγιείς πολίτες θα βγουν μπροστά μέσα από τα σημερινά κόμματα ή νέα.
- Δε θα ψηφίζονται αντιλαϊκοί ή προδοτικοί νόμοι όπως το μνημόνιο.
- Θα τιμωρούνται οι κλέφτες και οι ψεύτες.
- Θα εφαρμόζονται δημοψηφίσματα για όλα τα σοβαρά θέματα.
Με δυο λόγια: Ισονομία και Δημοκρατία.
Πότε είναι η ώρα;
Οι συγκεντρώσεις που γίνονται αυτές τις ημέρες, αποτελούν μια εξαιρετική ευκαιρία να αναλάβει ο Ελληνικός λαός την εξουσία. Αν τροποποιηθεί το σύνταγμα μας με τον τρόπο που περιγράφτηκε παραπάνω, δε χρειαζόμαστε ούτε νέους αρχηγούς, ούτε ομαδάρχες, ούτε τίποτε. Το σύστημα είναι κλειδωμένο. Η τυχαιότητα εξασφαλίζει ότι δε θα δημιουργηθεί μια νέα γενιά του πολυτεχνείου η οποία θα λυμαίνεται τη χώρα για άλλα 35 χρόνια.
Τι πρέπει να κάνω;
Να μιλάς. Να μιλάς με όλους, όπου σταθείς κι όπου βρεθείς. Σε κατά πρόσωπο επικοινωνία, στην παρέα, στις λαϊκές συνελεύσεις που γίνονται τώρα. Να εξαπλωθεί η ιδέα ότι η λύση στα προβλήματα μας είναι απλή. Φτάνει να τη δούμε και να τη θέλουμε. Στις λαϊκές συνελεύσεις, μιλάνε όλοι, αλλά μιλάνε για άσχετα πράγματα. Φτάνουν οι διαπιστώσεις. Είναι κλέφτες και προδότες. Το ξέρουμε. Υπάρχουν κομματόσκυλα που παίρνουν δεκαπλούς μισθούς. Το ξέρουμε. Χάσαμε την εθνική μας κυριαρχία. Κι αυτό το ξέρουμε. Φτάνουν οι διαπιστώσεις. Ήρθε η ώρα των προτάσεων.
Το σύστημα θα δεχθεί την αλλαγή αυτή;
Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Είναι σαν την ιστορία με τα ποντίκια που έκαναν συνέλευση για να δουν πως θα εμποδίσουν τη γάτα να τα πιάνει και να τα τρώει:
"Να της κρεμάσουμε ένα κουδούνι στην ουρά" πρότεινε ένα ποντίκι "ώστε να την ακούμε όταν έρχεται και να την αποφεύγουμε" συμπλήρωσε.
"Ναι! Ναι!" αναφώνησαν με χαρά τα ποντίκια στη συνέλευση "Αυτό είναι!" φώναζαν ενθουσιασμένα.
"Ωραία λοιπόν! Τώρα χρειαζόμαστε εθελοντές για να κρεμάσουμε το κουδούνι", ανακοίνωσε το γηραιότερο ποντίκι.
Η συνέλευση έλαβε τέλος και τα ποντίκια πήγαν το καθένα στη φωλιά του.
Όλα αυτά τα ανατρεπτικά, δεν πρόκειται να γίνουν εύκολα. Θα γίνουν μόνο όταν ΟΛΟΚΛΗΡΟΣ ο Ελληνικός λαός αποκτήσει ένα αίτημα για αλλαγή του συντάγματος. Όχι απαραίτητα όπως προτάθηκε εδώ, αλλά σίγουρα σε μια μορφή που θα δώσει τέλος στην κομματοκρατία. Ένα σύνταγμα που αντί να επιβραβεύει τα λαμόγια και να τα πλουτίζει, να τα ελέγχει και να τα τιμωρεί. Ένα σύστημα στο οποίο ο λαός θα έχει λόγο χωρίς να πελαγοδρομούμε.
Και ποιος τα λέει όλα αυτά; Ένας σαν εσένα. Δεν έχει σημασία το όνομα μου. Σημασία έχει τι λέω. Αν αυτά που λέω μπορεί να είναι παγίδα ή όχι. Αν μπορούν να κρύβουν κακούς σκοπούς. Αν όχι, τότε δεν έχει σημασία ποιος είμαι. Είμαι εσύ.
ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ
http://thalamofilakas.blogspot.com/2011/05/blog-post_3579.htmlΤο αλίευσα ΕΔΩ http://www.elzoni.gr/html/ent/048/ent.10048.asp
Labels:
απόψεις,
Δημοκρατία,
πολίτευμα
Δευτέρα 23 Μαΐου 2011
ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Από:koukfamily

Μπορείτε να δείτε τις αναρτήσεις μας αυτές στα παρακάτω λινκ/τίτλους:
Είναι καιρός να επιλέξουμε ανάμεσα στην Προεδρευόμενη και στην Προεδρική Δημοκρατία.
Σε τι διαφέρει η Προεδρευόμενη από την Προεδρική Δημοκρατία;
Είναι βέβαιο ότι το ιδανικό θα ήταν να ακολουθούμε την αρχαία ελληνική παράδοσή μας, που θέλει να υπάρχει το πολίτευμα που θα εξυπηρετεί και θα ωφελεί την πατρίδα, ανάλογα με την ιστορική συγκυρία που διανύουμε κι όχι το αντίστροφο.... δηλαδή η πατρίδα που αρμόζει στο εκάστοτε πολίτευμα....
Είναι σχεδόν βέβαιο ότι η απέραντη Ελληνική Μακεδονική αυτοκρατορία του Αλεξάνδρου που εκπολίτησε εκατομμύρια ανθρώπους και τους έκανε κοινωνούς του ελληνικού πνεύματος, δεν θα μπορούσε να δημιουργηθεί αν οι Μακεδόνες υιοθετούσαν το πολίτευμα της Αθηναϊκής δημοκρατίας.
Οπως είναι και σχεδόν σίγουρο ότι αν οι Αθηναίοι είχαν σαν πολίτευμα το πρότυπο της περσικής μοναρχίας στα χρόνια των περσικών πολέμων (όπου ελεύθεροι Ελληνες πολίτες αντιμετώπισαν υπόδουλες βάρβαρες ορδές) δεν θα μπορούσαν να ταπεινώσουν την πανίσχυρη περσική αυτοκρατορία.... αλλά ούτε και να αναπτύξουν τον τεράστιο πνευματικό πολιτισμό που στηρίχθηκε στην άμεση δημοκρατία τους...
Παρακάτω σας παραθέτω ένα εξαιρετικό άρθρο του φιλικού μας ιστολογίου Θαλαμοφύλακας το οποίο εναντιώνεται στην θέση υπέρ της προεδρευομένης δημοκρατίας και ταυτόχρονα εισάγει νέες καινοτόμες προτάσεις για την διακυβέρνηση της πατρίδα μας, που ταλανίζεται εδώ και 40 περίπου χρόνια απο κυβερνήσεις προδοτικές, που ποτέ δεν κατέκτησαν την απόλυτη πλεοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Μάλιστα τις περισσότερες από αυτές οι 6 στους 10 πολίτες τις καταδίκαζαν και είναι αυτές που ευθύνονται για την τεχνητή πνευματική και οικονομική κρίση που μας ταλανίζει και η οποία έχει κορυφωθεί τα 2 τελευταία χρόνια...
ΠΡΟΕΔΡΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ; ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Είναι διάχυτη η αίσθηση στους Ελληνες ότι είναι καιρός να αλλάξουμε το πολίτευμα της χώρας μας. Πράγματι, αυτή είναι και η μόνη λύση για να απεγκλωβιστούμε από την άθλια αντιπροσωπευτική ψευτοδημοκρατία η οποία μας έφερε εδώ που μας έφερε. Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος. Με τη σημερινή κομματοκρατία, το σύστημα διασφαλίζει με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα του αφού: 1. Για να ανελιχθεί κάποιος σε υψηλές πολιτικές θέσεις, πρέπει να περάσει από τη βάση του κόμματος, (οποιουδήποτε κόμματος συμπεριλαμβανομένων της ΝΔ, Πασοκ, Λαος, ΚΚΕ, Σύριζα, Μπακογιαννέϊκο κ.λ.π.), και να συναναστραφεί με άεργους τεμπέληδες λαμόγια και γλύφτες για πολλά χρόνια. (ή να είναι γιός/κόρη/ανηψιός/ξάδερφος πολιτικού οπότε τα πράγματα είναι απείρως ευκολότερα)./ Αν δεν γίνει όμοιος τους, αν δεν φάει (μαζί τους), αν δε λερώσει τα χέρια του με βρώμικο χρήμα, αν δεν σιωπήσει, θάβεται στη λήθη. Ετσι, τα κόμματα είναι ένα είδος φίλτρου που φιλτράρει τους υγειώς σκεπτόμενους πολίτες και τους βγάζει εκτός. Οποιος δε συμμορφώνεται με τη γραμμή του κόμματος, όποιος ρωτάει πολλά, όποιος κατηγορεί τους "συντρόφους" για ατασθαλίες, απομονώνεται και διαγράφεται, ενώ τα ΜΜΕ, πολύ εύκολα και γρήγορα θα τον παρουσιάσουν σαν γραφικό τυπάκο που δεν ξέρει τι του γίνεται. Με τον τρόπο αυτό, μόνο οι εξαιρετικά γλύφτες γραικύλοι μπορούν να ανέλθουν στα ανώτερα και ανώτατα κλιμάκια των κομμάτων και βεβαίως μετά την μακρά τους πορεία και συναναστροφή με τους κατώτερους των πολιτών, έχει γίνει ένα με αυτούς (αν δεν ήταν ήδη), σιωπά, συμβιβάζεται και συμμετέχει στο πάρτι. Ολα αυτά, για πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία τα έχει συνειδητοποιήσει ο Ελληνικός λαός. Αυτό είναι το πιο αισιόδοξο μήνυμα. Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος φόβος του συστήματος. Βεβαίως, το σύστημα δε θέλει να χάσει τη μαρμίτα από ένα μάτσο ασήμαντα ανώνυμα ανθρωπάκια που θέλουν (τρομάρα τους) να τα ρωτάνε (οι κοτζαμάν πολιτικοί) πριν πάρουν αποφάσεις. Ετσι, για την περίπτωση που τα ανθρωπάκια θελήσουν να ξεφύγουν από την προεδρευομένη δημοκρατία, το σύστημα έχει ετοιμάσει ένα νέο προϊον: Την προεδρική δημοκρατία. Ξεκίνησαν λοιπόν εδώ και καιρό οι παπαγάλοι την εκστρατεία υπέρ της προεδρικής δημοκρατίας, άλλοι επειδή τρέφονται από το σύστημα, άλλοι επειδή ενθουσιάστηκαν με τις αναλύσεις και άλλοι επειδή πρέπει κάτι να πουν (κάθε ψευτο-δημοσιογράφος πρέπει οπωσδήποτε να έχει μια άποψη, ασχέτως αν διαθέτει τις αντίστοιχες γνώσεις). Αρθρα επι άρθρων, αναλύσεις επι αναλύσεων, θέσεις, θεωρίες και αναρτήσεις που υποστηρίζουν την προεδρική δημοκρατία. Εξαλοι όλοι με την "απαρέδεκτη" προεδρευομένη δημοκρατία, υποστηρίζουν ότι η λύση στο πρόβλημα είναι η προεδρική. Ενας καθαρός νους όμως, αναρωτιέται: Εφαρμόστηκε πουθενά αυτή η περιβόητη προεδρική δημοκρατία; Ελυσε πράγματι τα προβλήματα που δημιουργεί η προεδρευόμενη δημοκρατία; Η απάντηση είναι απλή. Η προεδρική δημοκρατία έχει εφαρμοστεί σε πάμπολλες χώρες, με πρώτη και καλύτερη την Αμερική. Αναρωτιώμαστε λοιπόν: Συμμετέχει ο Αμερικανικός λαός στις αποφάσεις που τον αφορούν; Είναι αποτελεσματική η εφαρμογή της προεδρικής δημοκρατίας στην Αμερική; Στην Αμερική λοιπόν, όλοι γνωρίζουν ότι υπάρχουν δύο (σε ένα) κόμματα, οι δημοκρατικοί και οι δημοκρατικοί, (democrats και republicans = ίδια μετάφραση) οι οποίοι εναλλάσσονται στην εξουσία εδώ και χρόνια, παρά το γεγονός ότι μόνο ένας στους τρείς Αμερικάνους ψηφίζει στις εκλογές. Χειραγωγούν την κοινή γνώμη με τα ΜΜΕ , και ο λαουτζίκος, αντί να ψηφίζει βουλευτές, (που προβάλει η τηλεόραση και υποστηρίζει το κόμμα) ψηφίζει πρόεδρο (που προβάλει η τηλεόραση και υποστηρίζει το κόμμα). Αλλαξε ο μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς. Το έλλειμα ελευθερίας στην Αμερική, είναι ίσως μεγαλύτερο και από αυτό της Ελλάδας. Αρα, η προεδρική δημοκρατία απέτυχε στην Αμερική. Ενα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτυχίας της προεδρικής δημοκρατίας είναι η Τυνησία (την οποία επισκέφθηκα για δουλειά ένα μήνα πριν να αρχίσουν τα επεισόδια) όπου ο ίδιος πρόεδρος, κέρδιζε τις εκλογές με ποσοστό 87% (!) επι 38 συναπτά έτη. Δύο αντίπαλοί του, ελάμβαναν ο μεν ένας (ο δυνατός) ποσοστό 5% και ο άλλος (ο αδύναμος) 2,1%. Και οι τρεις τους (ο νικητής και οι ηττημένοι) ζούσαν σε βίλες και παλάτια, σε αντίθεση με το λαό της Τυνησίας που ζούσε σε τρώγλες και ερείπια. Οχι και τόσο δημοκρατικό. Αρα, κύριοι υποστηρικτές της προεδρικής δημοκρατίας, παρακαλώ να μου υποδείξετε έστω και μία χώρα που να έχει πραγματική δημοκρατία εφαρμόζοντας το πολιτικό σύστημα της προεδρικής δημοκρατίας και μετά θα ακούσω τις αναλύσεις σας για τα πλεονεκτήματα της. Οι παπαγάλοι θα ρωτήσουν: "Και ποιο είναι το πολιτικό σύστημα που θα εξασφάλιζε πραγματική δημοκρατία"; Στην ερώτηση αυτή, υπάρχει απάντηση. Είναι ένα σύστημα που δεν έχει εφευρεθεί ακόμα. Δεν ξέρω ποιος εφηύρε την προεδρική δημοκρατία και για ποιο λόγο θα πρέπει να διαλέξουμε οπωσδήποτε ανάμεσα στην προεδρευομένη και την προεδρική. Δεν ξέρω επίσης για ποιο λόγο δεν επιτρέπεται να εφεύρουμε τώρα ένα πολιτικό σύστημα που θα εξασφαλίζει πραγματική δημοκρατία. Το μόνο σύστημα που θα εξασφαλίζει πραγματική δημοκρατία, είναι αυτό στο οποίο θα συμμετέχει ο λαός. Οχι δια αντιπροσώπου, αλλά άμεσα. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε πάρα πολλά προς αυτήν την κατεύθυνση όπως για παράδειγμα: 1. Κατάργηση του θεσμού του προέδρου. Βουλή 300 βουλευτών, εκ των οποίων οι 150 θα προέρχονται από κόμματα και τα γνωστά και οι 150 θα είναι τυχαία κληρωμένοι πολίτες. Πλειοψηφία 51% για να επικυρωθεί οποιοσδήποτε νόμος. 2. Κατάργηση του θεσμού του προέδρου και αντικατάσταση του από δεύτερη βουλή από 300 τυχαία εκλεγμένους πολίτες. Η κανονική βουλή νομοθετεί, αλλά για να ισχύσει ένας νόμος θα πρέπει να τον επικυρώσει η δεύτερη βουλή των πολιτών. Η λίστα είναι μεγάλη και είμαι σίγουρος ότι μπορούμε να σκεφτούμε μερικές λύσεις ακόμα. Λύσεις υπάρχουν για όλα. Για να εξασφαλιστεί η τυχαιότητα (και να μην "τυχαίνουν" πάντα π.χ. ψηφοφόροι του πασόκ στους "τυχαία εκλεγμένους", μπορεί η κλήρωση να γίνεται βάσει του αριθμού ταυτότητας με μια διαδικασία παρόμοια με αυτήν του Λόττο Τζόκερ κ.λ.π. (Οταν είναι για τζογο, τις λύσεις τις βρίσκουν. Οταν είναι για δημοκρατία, σηκώνουν τα χέρια). excel αρχείο σε site του υπουργείου εσωτειρκών, ώστε να μπορούν οι πολίτες να ελέγξουν ότι η ψήφος τους και η ψήφος των γνωστών τους μετρήθηκε σωστά, αλλά και να ελέγξουν το συνολικό αποτέλεσμα. Σκεφτείτε το λίγο: Θα είχαμε υπογράψει μνημόνιο αν είχαμε ένα τέτοιο πολιτικό σύστημα; Θα είχε φτάσει η παιδεία μας σε αυτό το άθλιο χάλι; Θα είχαμε βουλευτική ασυλία; Παραγραφή; Νομίζω πως όχι. Μέχρι λοιπόν τα παπαγαλάκια να μας υποδείξουν μια χώρα όπου εφαρμόστηκε σωστά η προεδρική δημοκρατία και όπου δεν υπάρχουν λαμογιές, αναξιοκρατία και χρέη, ας σκεφτόμαστε προς αυτήν την κατεύθυνση. Την κατεύθυνση της πραγματικής δημοκρατίας στην οποία η γνώμη των πολιτών λαμβάνεται υπ' όψη και διαμορφώνει τις αποφάσεις. ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ.Το αλίευσα ΕΔΩ http://koukfamily.blogspot.com/2011/05/blog-post_3370.html
Labels:
απόψεις,
Δημοκρατία,
πολίτευμα
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
Αυτά τα δύο φοβάται το διεφθαρμένο καθεστώς
Επομένως, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας, για να αντιλαμβανόμαστε τι παίζεται ότι:
- Στον οικονομικό τομέα το καθεστώς θα κάνει οποιαδήποτε παραχώρηση και οποιοδήποτε ξεπούλημα της Ελλάδας, αρκεί μόνο να κερδίζει χρόνο παραμονής στην εξουσία. Θα χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε ψεύδος, όσο απίθανο και αν ακούγεται και θα συντονίσει όλα τα ΜΜ"Ε" που διαθέτει, προκειμένου να κάνει το μαύρο άσπρο, να αποπροσανατολίζει το λαό και να κρατάει την κοινωνία διχασμένη και σε καταστολή. Θα εξακολουθούν να τρομοκρατούν τους εργαζόμενους με πτώχευση, αυτοί που δεν εργάστηκαν ποτέ στη ζωή τους και τρέμουν στην ιδέα της απώλειας της εξουσίας.
- Στο τομέα εξωτερικής πολιτικής, θα κάνει οποιαδήποτε απίθανη παραχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας, αρκεί να εξασφαλίσει τη μη επίθεση από άλλο κράτος και στην παρούσα φάση κυρίως της Τουρκίας. Θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να αποκρύπτει γεγονότα παραβίασης της Εθνικής μας Κυριαρχίας και να παρουσιάζει τις παραχωρήσεις και τις μυστικές συμφωνίες ως σώφρονα πολιτική, στα πλαίσια της ειρήνης και της συμφιλίωσης των λαών. Επίσης θα προσπαθήσει να αλλοιώσει όλη την ιστορία που διδαχθήκαμε και να μας πείσει πως είναι προς το συμφέρον μας να γίνουμε πολυπολιτισμικοί. Γι’ αυτό και βλέπετε τον υπερπροστατευτισμό των λαθρομεταναστών ή ακατανόητες υποχωρήσεις σε θέματα παιδείας. γλώσσας και ελληνικού πολιτισμού.
Αυτό το καθεστώς που είναι στο σβέρκο μας είναι ταυτόχρονα και η καταστροφή μας.
Κάτι πρέπει να γίνει…
από το Προεδρική Δημοκρατία
Το αλίευσα ΕΔΩ http://apneagr.blogspot.com/2011/03/blog-post_2645.html#ixzz1Gy2LxW00
Labels:
Δημοκρατία,
διαφθορά,
πόλεμος,
πολιτικά θέματα
Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011
E.Βενιζέλος: "Νέο Σύνταγμα που να προβλέπει τον περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας"!
Το Μνημόνιο ως "επιβεβλημένο" και "αυτονόητο" πρέπει να προηγηθεί του Συντάγματος της χώρας και το δεύτερο πρέπει να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες περιορισμού της Εθνικής Κυριαρχίας, δηλώνει εμμέσως πλην σαφώς, σε άρθρο του στο διαδίκτυο ο υπουργός Εθνικής Άμυνας και συνταγματολόγος Ευάγγελος Βενιζέλος! Επίσης τάσσεται υπερ της διατήρησης του σταυρού προτίμησης στις εκλογές, προτείνει την "κομματική αναστύλωση", τον έλεγχο των δαπανών των κομμάτων από το Ελεγκτικό Συνέδριο και τάσσεται υπέρ της αποσύνδεσης της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την αναγκαστική προσφυγή στις κάλπες σε περίπτωση μη συγκέντρωσης του αριθμού των 180 ψήφων στην Βουλή.
Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση ανησυχεί για το ενδεχόμενο χαρακτηρισμού ως "αντισυνταγματικής" από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ολόκληρης της πολιτικής μεθόδευσης και τους αποτελέσματος (Μνημόνιο) που εχει ξεκινήσει από τον περασμένο χρόνο.
Το άρθρο αυτό, κινείται προς την κατεύθυνση της "προκρούστειας" λογικής των συνταγματικών δικαιωμάτων που υπερβαίνουν το Μνημόνιο. Όποιο δικαίωμα και όποια πρόβλεψη εθνικής κυριαρχίας υπερβαίνει αυτά που προβλέπει το Μνημόνιο, απλά κόβεται.
Πρακτικά πρόκειται για μία άποψη "δημοκρατικής" κατάργησης της Εθνικής Κυριαρχίας. Με απλά λόγια προτείνεται ένα "δημοκρατικό πραξικόπημα" για την μείωση της Εθνικής Κυριαρχίας. Ας δούμε ολόκληρο το άρθρο:
Είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση ανησυχεί για το ενδεχόμενο χαρακτηρισμού ως "αντισυνταγματικής" από το Συμβούλιο της Επικρατείας, ολόκληρης της πολιτικής μεθόδευσης και τους αποτελέσματος (Μνημόνιο) που εχει ξεκινήσει από τον περασμένο χρόνο.
Το άρθρο αυτό, κινείται προς την κατεύθυνση της "προκρούστειας" λογικής των συνταγματικών δικαιωμάτων που υπερβαίνουν το Μνημόνιο. Όποιο δικαίωμα και όποια πρόβλεψη εθνικής κυριαρχίας υπερβαίνει αυτά που προβλέπει το Μνημόνιο, απλά κόβεται.
Πρακτικά πρόκειται για μία άποψη "δημοκρατικής" κατάργησης της Εθνικής Κυριαρχίας. Με απλά λόγια προτείνεται ένα "δημοκρατικό πραξικόπημα" για την μείωση της Εθνικής Κυριαρχίας. Ας δούμε ολόκληρο το άρθρο:
Labels:
Δημοκρατία,
εθνικά θέματα,
Θέματα Συντάγματος
Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010
The Shock Doctrine 2009 (NTOKIMANTEΡ) – ΔΕΙΤΕ ΤΟ
Από βιβλιοπωλείο "χωρίς όνομα"
Ευχαριστώ τον φίλο δημοσιογράφο Κυριάκο Ζηλάκο που είχε την ευγένεια να μου στείλει αυτό το mail.
Είδα το ντοκιμαντέρ, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Naomi Klein “The shock Doctrine”[διάρκεια περίπου 2 ώρες [+]]
Δύο είναι τα κύρια συμπεράσματά μου.
1. Αυτό που είπε ο πρόεδρος Φραγκλιν Ρούσβελτ για να αντιμετωπίσει τη κρίση του 1929 με τη New Deal ” Να μην φοβηθούμε τον φόβο” και
2. Αυτό που λέγεται στο τέλος του ντοκυμαντέρ “Η πρώτη πράξη αντίστασης είναι να μην χάσουμε τη συλλογική μας μνήμη”
Labels:
βίντεο ιστορικά,
Δημοκρατία,
ιστορία,
κοινωνία,
οικονομία
Σάββατο 26 Ιουνίου 2010
Εγκλήματα με το πρόσχημα της Δημοκρατίας – Γιατί δεν έχουμε δημοκρατία στην Ελλάδα
Πολλοί αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν οι Έλληνες να εκλέγουν κάθε φορά αυτούς που κατ’ επανάληψη τους εξαπάτησαν. Είναι άραγε τόσο αφελής ; Για να πάρει κανείς μια “γεύση” του τι συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στη χώρα αρκεί να ρίξει μια ματιά στα εκλογικά αποτελέσματα.
Σύμφωνα με τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα το 30% δηλαδή ένας στους τρεις Έλληνες , δεν πήγε καθόλου να ψηφίσει.
Από αυτούς που πήγαν να ψηφίσουν (να εκλέξουν) δηλαδή το 70% περίπου του Ελληνικού λαού , το 43,9% εξ αυτών εξέλεξαν τη σημερινή κυβέρνηση με ισχυρότατη μάλιστα αυτοδυναμία…
ΠΡΟΣΕΞΤΕ ! το 43,9% του εκλογικού αποτελέσματοςαπο το 70% που πήγε να ψηφίσει, και οχι το 43,9% του Ελληνικού λαού.(δείτε εδώ)
Labels:
Δημοκρατία
Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010
Φόβοι για δικτατορίες
Σας μεταφέρω την είδηση όπως την διάβασα: «Το φάντασμα του ολοκληρωτισμού απειλεί την Ευρώπη. Η προειδοποίηση έγινε από τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Εμμανουήλ Μπαρόζο. Διότι όπως αποκάλυψε ο επικεφαλής της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Εργατικών Συνδικάτων Τζον Μονκς την περασμένη Παρασκευή, εξέφρασε στον Πρόεδρο της Κομισιόν την ανησυχία του μήπως η υπερβολική λιτότητα οδηγήσει σε βαθιά ύφεση ανάλογη με εκείνη της δεκαετίας του 30 και στην επικράτηση στρατιωτικών δικτατοριών στην Ευρώπη.
Labels:
Δημοκρατία,
εθνικά θέματα,
οικονομική κρίση
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Προς μια νέα Φιλική Εταιρεία
«Το Σύνταμα το δικό μας είναι ξεβράκωτο»
Μακρυγιάννης
Μακρυγιάννης
Υπάρχει στ’ αλήθεια έστω κι ένας Έλληνας ή Ελληνίδα (πλην των παρωπιδοφόρων κομματανθρώπων, αν και αυτοί εμφανίζονται πτοημένοι), που να πιστεύει ότι θα τιμωρηθούν, θα φυλακιστούν οι υπεύθυνοι για την οικονομική διάλυση της πατρίδας μας, για την επί θύραις κοινωνική αποδιοργάνωση και για τον «πλανητικό» διασυρμό. Σίγουρα, κανείς. Όλοι μας έχουμε κατά νου την λαϊκή σοφία, η οποία συνόψισε ευθύβολα, με αποφθεγματικό τρόπο την νυν περιρρέουσα ατμόσφαιρα: «Κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει». Όλοι τους διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους και διατείνονται ότι οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν ( το τελευταίο ανέκδοτο: σύσταση εξεταστικής επιτροπής, για καταλογισμό ευθυνών), όπως τιμωρήθηκαν για την , μέσω του χρηματιστηρίου, εξαπάτηση του λαού. Τίποτε δεν θα συμβεί, ο χρόνος θα παρέλθει, τα πάντα θα ξεχαστούν, οι διεφθαρμένοι θα συνεχίσουν να απολαμβάνουν τα κλοπιμαία, ο λαός, το υποζύγιο, θα στενάζει κάτω από την φρικτή φτώχεια που μας καταδικάζει η διεθνής «Προστασία». Όλα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους, αρραγές το σύστημα και η Δικαιοσύνη με κλονισμένο το κύρος της, εξαρτημένη από την εκτελεστική εξουσία.
Κυριακή 2 Μαΐου 2010
Εθνική Μειοδοσία! Είναι πολλά τα λεφτά της προδοσίας…
Αναρτήθηκε στο bloggingvsmanipulation.wordpress.com/.
Αυτές τις μέρες συντελείται η τελευταία πράξη της προδοσίας…
Και ο ελληνικός λαός παρακολουθεί αμήχανος(;), αιφνιδιασμένος(;), σοκαρισμένος(;)… πάντως σίγουρα με περίεργη απάθεια!
Αυτές τις μέρες συντελείται η τελευταία πράξη της προδοσίας…
Και ο ελληνικός λαός παρακολουθεί αμήχανος(;), αιφνιδιασμένος(;), σοκαρισμένος(;)… πάντως σίγουρα με περίεργη απάθεια!
Έχω γράψει εδώ και πολύ καιρό και θα συνεχίσω να το φωνάζω ότι όλα αυτά ήταν προσχεδιασμένα! Ο Παπανδρέου πήρε το χρίσμα από τα αφεντικά του όταν διαβεβαίωσε ότι θα υπηρετήσει τα σχέδιά τους… ότι θα συνεχίσει δηλαδή το καταστροφικό έργο του Kαραμανλή, που δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει! Το πλήρες ξεπούλημα της χώρας και την διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων και των κοινωνικών ελευθεριών…
Η προσπάθεια ξεπουλήματος της χώρας έχει ξεκινήσει από πολύ παλιότερα… Τώρα όμως τα πράγματα επισπεύδονται βίαια… Αυτό που γίνεται έχει το σκοπό του! Ο κόσμος βομβαρδίζεται από το ένα μέτρο μετά το άλλο και παράλληλα από το μήνυμα ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς και η επιλογή του “σοσιαλιστή” Παπανδρέου είναι “μονόδρομος”! Για αυτόν ακριβώς το λόγο επιλέχθηκε ο Παπανδρέου… Για να πειστεί το πόπολο ότι αφού κάποιος με τελείως αντίθετη ρητορεία και “ιδεολογία” αναγκάζεται να τα κάνει αυτά, σίγουρα δεν μπορεί να γίνει κάτι καλύτερο… δεν υπάρχει άλλη λύση!
Έξυπνο κόλπο, δεν μπορείτε να πείτε!!!
Η προσπάθεια ξεπουλήματος της χώρας έχει ξεκινήσει από πολύ παλιότερα… Τώρα όμως τα πράγματα επισπεύδονται βίαια… Αυτό που γίνεται έχει το σκοπό του! Ο κόσμος βομβαρδίζεται από το ένα μέτρο μετά το άλλο και παράλληλα από το μήνυμα ότι δεν μπορεί να γίνει αλλιώς και η επιλογή του “σοσιαλιστή” Παπανδρέου είναι “μονόδρομος”! Για αυτόν ακριβώς το λόγο επιλέχθηκε ο Παπανδρέου… Για να πειστεί το πόπολο ότι αφού κάποιος με τελείως αντίθετη ρητορεία και “ιδεολογία” αναγκάζεται να τα κάνει αυτά, σίγουρα δεν μπορεί να γίνει κάτι καλύτερο… δεν υπάρχει άλλη λύση!
Έξυπνο κόλπο, δεν μπορείτε να πείτε!!!
Labels:
Δημοκρατία,
ΔΝΤ,
εξωτερική πολιτική,
οικονομική κρίση
Κυριακή 25 Απριλίου 2010
Πολιτεία και πόλις στον Θουκυδίδη. Αρχαϊσμοί στις νεότερες προσεγγίσεις της δημοκρατίας και του κράτους
Γιώργος Κοντογιώργης
Ο Θουκυδίδης θεωρείται βασικά ως ο θεωρητικός των διακρατικών σχέσεων και του πολέμου. Στην καλύτερη περίπτωση αξιολογείται και για την ποιότητα της αποτύπωσης μιας εκδήλωσης της πολιτικής ζωής των πόλεων, των δημηγοριών, χωρίς όμως ποτέ να συγχρονίζεται η συνάφειά τους με τη φύση του πολιτικού συστήματος, δηλαδή με το στάδιο της εξέλιξης του κοινωνικού γεγονότος, στο οποίο αναφέρονται. Η δημηγορία, ως λόγος του πολιτικού προσωπικού, προσφέρεται επομένως για σύγκριση με τον πολιτικό λόγο ενός, εν προκειμένω, σύγχρονου πολιτικού. Το ίδιο και οι διακρατικές σχέσεις.
Περιττεύει να επισημάνω ότι οι προσεγγίσεις αυτές των διακρατικών σχέσεων και του λόγου του πολιτικού είναι εν πολλοίς αυθαίρετες, ανάγονται συγκεκριμένα σε μια προ-επιστημονική γνωσιολογία, στο μέτρο που δεν εγγράφονται στον οικείο κοσμοσυστημικό χρόνο και κατά τούτο δεν συνεκτιμούν τη φάση στην οποία διέρχεται κάθε εποχή. Εννοώ μ’ αυτό ότι το διακύβευμα των διακρατικών σχέσεων είναι διαφορετικό, αναλόγως εάν αποτελούν αντικείμενο διαχείρισης από το κράτος/πολιτεία ή από το δήμο/πολιτεία. Ομοίως, δεν είναι ίδιος ο λόγος του πολιτικού της κυρίαρχης εξουσίας με τον λόγο του πολιτικού ρήτορα, που απλώς εισηγείται στον δήμο-κάτοχο της καθολικής πολιτικής αρμοδιότητας.
Οι παραλήψεις αυτές της νεότερης επιστήμης δεν είναι τυχαίες. Άλλωστε, όλες αφορούν στη θεμελιώδη παρανόηση για να μην πω ιδεολογική επιλογή, να ταξινομείται το πολιτικό σύστημα της εποχής μας ως δημοκρατία και, επομένως, να μην διακρίνεται από τη δημοκρατία της θουκυδίδειας ξυγγραφής.
Labels:
Δημοκρατία,
Θουκυδίδης
Πέμπτη 1 Απριλίου 2010
H μονοκαλλιέργεια του καφέ…

Δυο πράγματα δεν ευδοκιμούν στη χώρα μας, έγραφε πριν από κάμποσα χρόνια ο Τούρκος λογοτέχνης Αζίζ Νασίν, τον οποίο ευτύχησα να γνωρίσω λίγο πριν πεθάνει.
Και συνέχιζε στο περίφημο διήγημά του «Ο καφές και η δημοκρατία»: «το ένα είναι το δέντρο του καφέ και το άλλο η Δημοκρατία. Και τα δύο μας έρχονται από το εξωτερικό. Στα χώματά μας (κι εννοούσε φυσικά την Τουρκία) δεν μπορέσαμε ν’ αναπτύξουμε με κανένα τρόπο το δέντρο του καφέ. Το κλίμα της χώρας μας, το νερό, το χώμα, δεν είναι κατάλληλα για την ανάπτυξη του δέντρου αυτού. Όσο για τη Δημοκρατία…»
Εμείς οι Ελληνες κάποτε γεννήσαμε τη δημοκρατία, στην Πνύκα κάτω από την Ακρόπολη. Και σήμερα, όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε πίνουμε καφέ, ως σήμα κατατεθέν της κοινωνικής χειραφέτησης, της καταπάτησης του χρόνου εργασίας και της κατοχύρωσης του ελεύθερου χρόνου.
Labels:
Δημοκρατία,
νεολαία
Παρασκευή 12 Μαρτίου 2010
Την Ναζιστική σημαία πάνω από τον ιερό βράχο, την κατέβασε ο Λάκης Σάντας…
Ο Μανώλης Γλέζος συμμετείχε επικουρικά, ως τσιλιαδόρος. Έμεινε στην Ιστορία όμως, μιάς κι αυτός ήταν μέλος του ΚΚΕ [Και το Κόμμα πάντα φροντίζει το τόσο να το κάνει τόόόόόόόόόόσο] κι έτσι ο μύθος από το κατόρθωμα πλέχθηκε γύρω από το δικό του όνομα, και πολλοί σήμερον αγνοούν τον βασικό πρωταγωνιστή αυτής της ηρωϊκής κι αντιστασιακής πράξεως…
Φυσικά άμα διαβάσεις εκθέσεις πιστιρικάδων, που κάνουν λόγο γιά τον σαχλαμάρα: τον “Απόστολο Γκλέτσο”, η πλειοψηφία της σημερινής νεολαίας αγνοεί εξ ίσου και τους δύο.
Σας θυμίζει κάτι τ’ ανωρέρω περιστατικό;
Labels:
Δημοκρατία,
Ελλάδα,
ΜΜΕ
Τρίτη 9 Μαρτίου 2010
Είμαστε σίγουρα απόγονοί τους;

Aναφέρεται εδώ η περίπτωση του πολίτη που ήθελε να γίνει βουλευτής.
Ο νόμος απαιτούσε τα εξής:
1) Να είναι Έλλην πολίτης
2) Nα κατέχει την Ελληνική θρησκεία και παιδεία
3) Nα ΜΗΝ είναι κίναιδος και
4) Να καταγραφεί ΟΛΗ η περιουσία του κυρίου, μέχρι και τα σανδάλια που φοράει, καθώς και η οικογενειακή του περιουσία.
Εάν τηρούνταν όλα αυτά τότε ο εν λόγω κύριος, μπορούσε να γίνει βουλευτής.
Αν ο κύριος αυτός πρότεινε και περνούσε νόμο ο οποίος αποδεικνυόταν οικονομικά ζημιογόνος για την Αθήνα, τότε έπρεπε να κατασχεθεί από την καταγεγραμμένη περιουσία του, όλο το ποσόν κατά το οποίο ζημιώθηκε οικονομικά η Αθήνα.
Αν δεν έφθανε η περιουσία του τότε έπρεπε να κατασχεθεί ΟΛΗ η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που κατεγράφησαν) και το υπόλοιπο που αδυνατεί να καλύψει να το εξοφλήσει ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ.
Αν ο νόμος που πρότεινε και πέρασε ο κύριος αυτός, ζημίωνε ΗΘΙΚΑ την Αθήνα
η ποινή ήταν :
AΥΘΗΜΕΡΟΝ ΤΕΛΕΥΘΗΣΑΤΩ !!!
5ος π.Χ. ΑΙΩΝΑΣ -- ΧΡΥΣΟYΣ ΑΙΩΝ του ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ
21ος μ.Χ. ΑΙΩΝΑΣ -- ΑΠΑΤΗΛΟΣ ΑΙΩΝ του ................... (όποιο όνομα πολιτικού και να βάλουμε μέσα είμαστε)
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ - ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ
ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ
Στο 2ο βιβλίο ο Θουκυδίδης στα κεφ. 35 - 46 μας δίνει τον Επιτάφιο λόγο του Περικλή που εκφώνησε για τους νεκρούς του 1ου έτους του Πελοποννησιακού πολέμου.
Ο λόγος αυτός αποτελεί το εγκώμιο της Αθήνας, της δημοκρατίας και έμμεσα του ίδιου του Περικλή. Ξεκινάει από έναν έπαινο για τη νομοθεσία που προνόησε να τιμώνται οι νεκροί του πολέμου. Εγκωμιάζει τους προγόνους και τους πατέρες. (βιβλ. 2ο, κεφ. 36)
Κατόπιν εξαίρει το πολίτευμα που δε ζηλεύει τους θεσμούς των άλλων, αλλά ότι της Αθήνας είναι παράδειγμα για πολλούς. Αυτό το πολίτευμα με τις γενικές του αρχές, το γενικό πνεύμα, η ιδεολογία που διαμορφώνει, την όλη ζωή δημόσια και ιδιωτική, δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η δημοκρατία.
Labels:
Δημοκρατία,
διαφάνειες,
Θουκυδίδης,
ιστορικά,
Περικλής
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)