Ογδόη Κυριακή του Λουκά (Κεφ. ι', 25-37) σήμερα, αγαπητοί, και μνήμη του Αποστόλου Φιλίππου, ενός εκ των δώδεκα. Ο Ιησούς μας είπε την παραβολή του καλού Σαμαρείτου, που είναι ο Ιδιος. Καλός Σαμαρείτης είναι ο Χριστός μας, ο οποίος μας πήρε πάνω Του, τα έδωσε όλα και πέθανε και ανέστη για μας. Και μας προσφέρει συνεχώς τα πάντα μέχρι που να μας βάλει στην αιώνια ζωή και κει θα είναι πια η μοναδική και ατελεύτητη χαρά και αγαλλίασή μας.
Καθώς ανέβαινε ο Ιησούς από τη Γαλιλαία στα Ιεροσόλυμα, είχε καθίσει σε κάποιο μέρος και μιλούσε στους μαθητάς και στον λαό. Κάποια στιγμή, ένας Νομοδιδάσκαλος σηκώθηκε και Τον ερώτησε τι να κάνει για να κληρονομήσει την αιώνια ζωή. Και το 'κανε αυτό με κακή πρόθεση, για να Τον φέρει, τάχα, σε δύσκολη θέση και να Του δείξει πως δεν γνώριζε τον Νόμο. Και ο Ιησούς τού είπε: «Εσύ είσαι νομοδιδάσκαλος. Πώς διαβάζεις και πώς καταλαβαίνεις τον νόμο; Τι λέει ο νόμος του Θεού;».
Και του είπε: «Να αγαπάς τον Θεό μ' όλη σου την ύπαρξη και τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου». Και ο Ιησούς τού λέει: «Μπράβο! Ετσι να κάνεις, και θα μπεις στην αιώνια ζωή».
Αυτός όμως δυσκολεύτηκε λίγο γιατί είχε ρωτήσει το αυτονόητο. Και Του λέει στη συνέχεια: «Ποιος είναι ο πλησίον;». Και ο Ιησούς είπε την παραβολή του καλού Σαμαρείτου. Ενας άνθρωπος -Ιουδαίος φυσικά- κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και έπεσε σε ενέδρα ληστών. Τον γύμνωσαν, τον πλήγωσαν και τον άφη- σαν μισοπεθαμένον. Πέρασε από κει ένας ιερεύς, τον είδε και άλλαξε δρόμο. Και ένας Λευίτης το ίδιο. Ενας Σαμαρείτης, όμως, ήλθε επάνω του, τον εσπλαχνίσθη και τον εφρόντισε. Του απολύμανε και του επούλωσε τις πληγές, βάνοντας λάδι και κρασί, και τον ανέβασε στο ζώο του. Τον πήγε στο πανδοχείο, τον εφρόντισε εκεί.
Δηλαδή, λένε οι εξηγητές, έσκισε μέρος απ' τα ρούχα του και τον ενέδυσε και ύστερα έμεινε μαζί του. Και την άλλη μέρα πήγε στον πανδοχέα, του 'δωσε δύο δηνάρια -μεγάλο ποσόν για την εποχή εκείνη- και του είπε: «Φρόντισέ τον, και 'γω, επιστρέφοντας για την πατρίδα μου, ό,τι ξοδέψεις παραπάνω θα σ' το δώσω». Και ρώτησε στη συνέχεια ο Ιησούς τον νομοδιδάσκαλο: «Ποιος είναι ο πλησίον από τους τρεις;». Και κείνος, μη θέλοντας να πει ούτε το όνομα των Σαμαρειτών, λέει: «Ο ποιήσας το έλεος μετ' αυτού».
Αυτός που έκανε την ευσπλαχνία. «Ε», του λέει ο Ιησούς, «πορεύου και συ ποίει ομοίως».
Η παραβολή αυτή του καλού Σαμαρείτου είναι συγκλονιστική. Δεν μπορούσε κανείς να βοηθήσει τον άνθρωπο, αφού έπεσε, ούτε ο ιερεύς, ούτε ο Λευίτης, «ούτε άγγελος, ούτε άνθρωπος», όπως λέει στον Ησαΐα τον προφήτη, «αλλά αυτός ο Κύριος». Ηλθε, λοιπόν, ο Κύριος όχι από τη Σαμάρεια αλλά από τη Μαρία την Παρθένο και από το Πνεύμα το Αγιο, και μας πήρε επάνω Του και μας έσωσε.
Και αυτό, κάθε φορά που το ακούμε στην παραβολή, μας συγκλονίζει, μας γεμίζει και χαρά και ευγνωμοσύνη στο πρόσωπο και στο έργο του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού. Εκείνο που απομένει σε μας και χρειάζεται να κάνωμε είναι να Τον αγαπάμε μ' όλη μας την ψυχή και μ' όλη μας την καρδιά, διότι ο Ιησούς είναι η πρώτη και η στερνή μας αγάπη.
Και στο όνομά Του να διακονούμε τον πλησίον, τον κάθε άνθρωπο, γιατί πλησίον σημαίνει και είναι αυτός ο οποίος έγινε από το ίδιο χώμα και από την ίδια δημιουργική πνοή. Πλησίον είναι ο κάθε άνθρωπος και ο Χριστός μας εν ετέρα μορφή.
Ας το 'χουμε υπόψη μας αυτό. Θα μας κάνει καλό.
Καλό Σαρανταήμερο να περάσουμε και Καλά Χριστούγεννα να μας έρθουν.
(Του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη Το κήρυγμα της Κυριακής)
Το αλίευσα ΕΔΩ
