Σχεδόν ένα μήνα-κατά πως φαίνεται- πριν τις βουλευτικές εκλογές μας, το πλήθος των κομμάτων και των παρατάξεων, που έχουν προκύψει από τις λαϊκές εξεγέρσεις κατά των μνημονίων της Τρόικας και των κομμάτων-λακέδων της αλλά και από τις διασπάσεις αυτών των κομμάτων, παραμένει πολυάριθμο και κατακερματισμένο.
Εντυπωσιάζοντας με την ισχυρογνωμοσύνη και την αλαζονεία τους στις πλείστες των περιπτώσεων, οι ηγέτες τους, εμμένουν σε μοναχική εκλογική κάθοδο. Αποβλέποντας στην πρωτοφανώς πολυάριθμη μάζα των απηυδισμένων και απελπισμένων πολιτών, να τους ψηφίσει. Τι και πώς να πρωτοδιαλέξει όμως, ο ψηφοφόρος, που θέλει να χειραφετηθεί από την αθλιότητα και την διαπλοκή της κομματοκρατίας;
Πριν απ’ όλα, ας μην χάσουμε το πλαίσιο στο οποίο γίνονται οι εκλογές μας, διότι αυτό μας προσδιορίζει επιλογές προσανατολισμού.
Το καραβάκι μας η “πολυαγαπημένη Ελλάδα”, χιλιοδαρμένο από τα κύματα της χρεοκοπίας, τρύπιο στα σύνορά του, γεμάτο λαθρεπιβάτες και σαλταδόρους από πολυπολιτισμικά πειρατικά, με πλήρωμα και κυβερνήτες διεφθαρμένους και πουλημένους σε απάνθρωπες πολυεθνικές, πελαγοδρομεί χωρίς μπούσουλα, ανερμάτιστο και ξυλάρμενο!
Η Ελλάδα, πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία της, απειλείται με αφανισμό, από τρεις πλευρές: τη δημοσιονομική κατάρρευση, τη συνοριακή αμφισβήτηση και την εισβολή των λαθρομεταναστών. Οι οποίες απειλές, προς το παρόν, για καλή τύχη μας, δεν συμπίπτουν… Βρεθήκαμε τόσο απειλητικά στριμωγμένοι, εξαιτίας της ανίκανης και εκμαυλισμένης πολιτικής-κομματικής ηγεσίας μας και της δικής μας παραίτησης κι ανευθυνότητας-επιπολαιότητας. Δυστυχώς!
Τώρα, η Ελλάδα και οι Έλληνες, βιώνουν απίστευτη κοινωνική κατάπτωση και διεθνή απαξίωση. Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, προφανώς και εύλογα, αποσκοπούν στην εκτόνωση και στην ποδηγέτηση της λαϊκής κατακραυγής. Διαδοχικά ανακοινώνουν την μη υποψηφιότητά τους , υπαίτιοι και πρωταίτιοι του διαπραχθέντος κοινωνικού εγκλήματος , όπως ο Πάγκαλος ή ο Χατζηγάκης. Αλλά και αμετανόητοι, ανανήπτουν στην κομματική στρούγκα οι-πρόσκαιρα απολωλότες από κρίση συνείδησης ή χυδαία ωφελιμιστική υστεροβουλία- “αντιμνημονιακοί” βΟ(υ)λευτές. Θλιβερά αμορτισέρ των κραδασμών της αγανάκτησης και της απόρριψης της κομματοκρατίας, σπεύδουν να αποχαρακτηρισθούν, να κρυφτούν. Και οι μήτρες της εξαθλίωσης και της ταπείνωσης ενός ιστορικού έθνους κι ενός φωτοδότη λαού, εξακολουθούν τις πολιτικάντικες σκιαμαχίες και τους θεατρινισμούς. Αίφνης, ανακάλυψαν την λαθρομετανάστευση, αυτοί οι ίδιοι που την εξέθρεψαν για εκμετάλλευση, εργοδοτική ή ψηφοθηρική. Και οι κομπάρσοι της Αριστερής παγκοσμιοποίησης, οι “διεθνιστές”, αμέσως έσπευσαν στο προεκλογικό πάλκο. Τελευταία, αυτοί, έχουν απωθήσει ακόμη και τον αυτοχαρακτηρισμό τους ως Ελλήνων. Αυτοονομάζονται πια, “ντόπιοι”! Νουνεχείς πριμαντόνες των gullop/δημοσκοπήσεων, περισπούδαστα δηλώνουν πως το μνημόνιο “δεν ανατρέπεται, έχει ισχύ αναμφισβήτητη”.
Είναι δυνατόν, να μην αντιλαμβάνονται αυτοί που επιθυμούν να ηγηθούν της πολιτικής χειραφέτησης των Ελλήνων πολιτών, αυτό το άθλιο θέατρο; Γιατί, έμπρακτα, δεν πιστοποιούν τα αντισυστημικά κηρύγματά τους, αφιερώνοντας τις δυνάμεις τους στον κοινό πατριωτικό σκοπό; Γιατί δεν παραδίδουν την ματαιοδοξία και τον εγωισμό τους στην πυρά αναγέννησης της κοινωνίας μας; Τι θα προσφέρουν μεμονωμένα έκαστος, σε μια κοινωνία αποσυντιθέμενη; Επαρκεί ο ουτοπικός μεσσιανισμός τους;
Γιατί δεν εντοπίζουν τους πρώτιστους κι επείγοντες και άμεσα εφικτούς πολιτικούς στόχους, σε μια πολυτασική μετεκλογικά Βουλή, που είναι: 1) Ακύρωση των μνημονίων, αναδιαπραγμάτευση του Χρέους. 2) Ανακήρυξη της ελληνικής Α.Ο.Ζ. . 3) Κατάργηση των αντισυνταγματικών ”ελληνοποιήσεων”. Να συνενώσουν τις όποιες δυνάμεις τους και να συνεγείρουν όλες τις απογοητευμένες και απροσανατόλιστες, για να επισκιάσουν το κομματικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης του 1974! Να φοβίσουν μαζί με την λαϊκή πανστρατιά και να σκορπίσουν την κοσμοπολίτικη νομενκλατούρα που έχει κατσικωθεί στην χώρα μας 38 χρόνια τώρα!
Φαίνεται πως ακόμη ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Η ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ του τόπου μας.Κι ίσως χρειαστεί κι άλλος καιρός κι άλλες προσπάθειες, για να αναδιαπαιδαγωγηθούμε και να ανακάμψουμε, ΟΛΟΙ μας! Είναι εκτεταμένη η γάγγραινα της διαπλοκής και της διαφθοράς, είναι προαιώνιο το σαράκι της αλαζονείας.
Στο μεταξύ, θα βολοδέρνει η χώρα μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας, απευχόμενη κάποια ανεξέλεγκτη τροπή, εντός ή εκτός συνόρων…
Ν.Κ.
Το αλίευσα ΕΔΩ Εντυπωσιάζοντας με την ισχυρογνωμοσύνη και την αλαζονεία τους στις πλείστες των περιπτώσεων, οι ηγέτες τους, εμμένουν σε μοναχική εκλογική κάθοδο. Αποβλέποντας στην πρωτοφανώς πολυάριθμη μάζα των απηυδισμένων και απελπισμένων πολιτών, να τους ψηφίσει. Τι και πώς να πρωτοδιαλέξει όμως, ο ψηφοφόρος, που θέλει να χειραφετηθεί από την αθλιότητα και την διαπλοκή της κομματοκρατίας;
Πριν απ’ όλα, ας μην χάσουμε το πλαίσιο στο οποίο γίνονται οι εκλογές μας, διότι αυτό μας προσδιορίζει επιλογές προσανατολισμού.
Το καραβάκι μας η “πολυαγαπημένη Ελλάδα”, χιλιοδαρμένο από τα κύματα της χρεοκοπίας, τρύπιο στα σύνορά του, γεμάτο λαθρεπιβάτες και σαλταδόρους από πολυπολιτισμικά πειρατικά, με πλήρωμα και κυβερνήτες διεφθαρμένους και πουλημένους σε απάνθρωπες πολυεθνικές, πελαγοδρομεί χωρίς μπούσουλα, ανερμάτιστο και ξυλάρμενο!
Η Ελλάδα, πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία της, απειλείται με αφανισμό, από τρεις πλευρές: τη δημοσιονομική κατάρρευση, τη συνοριακή αμφισβήτηση και την εισβολή των λαθρομεταναστών. Οι οποίες απειλές, προς το παρόν, για καλή τύχη μας, δεν συμπίπτουν… Βρεθήκαμε τόσο απειλητικά στριμωγμένοι, εξαιτίας της ανίκανης και εκμαυλισμένης πολιτικής-κομματικής ηγεσίας μας και της δικής μας παραίτησης κι ανευθυνότητας-επιπολαιότητας. Δυστυχώς!
Τώρα, η Ελλάδα και οι Έλληνες, βιώνουν απίστευτη κοινωνική κατάπτωση και διεθνή απαξίωση. Οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, προφανώς και εύλογα, αποσκοπούν στην εκτόνωση και στην ποδηγέτηση της λαϊκής κατακραυγής. Διαδοχικά ανακοινώνουν την μη υποψηφιότητά τους , υπαίτιοι και πρωταίτιοι του διαπραχθέντος κοινωνικού εγκλήματος , όπως ο Πάγκαλος ή ο Χατζηγάκης. Αλλά και αμετανόητοι, ανανήπτουν στην κομματική στρούγκα οι-πρόσκαιρα απολωλότες από κρίση συνείδησης ή χυδαία ωφελιμιστική υστεροβουλία- “αντιμνημονιακοί” βΟ(υ)λευτές. Θλιβερά αμορτισέρ των κραδασμών της αγανάκτησης και της απόρριψης της κομματοκρατίας, σπεύδουν να αποχαρακτηρισθούν, να κρυφτούν. Και οι μήτρες της εξαθλίωσης και της ταπείνωσης ενός ιστορικού έθνους κι ενός φωτοδότη λαού, εξακολουθούν τις πολιτικάντικες σκιαμαχίες και τους θεατρινισμούς. Αίφνης, ανακάλυψαν την λαθρομετανάστευση, αυτοί οι ίδιοι που την εξέθρεψαν για εκμετάλλευση, εργοδοτική ή ψηφοθηρική. Και οι κομπάρσοι της Αριστερής παγκοσμιοποίησης, οι “διεθνιστές”, αμέσως έσπευσαν στο προεκλογικό πάλκο. Τελευταία, αυτοί, έχουν απωθήσει ακόμη και τον αυτοχαρακτηρισμό τους ως Ελλήνων. Αυτοονομάζονται πια, “ντόπιοι”! Νουνεχείς πριμαντόνες των gullop/δημοσκοπήσεων, περισπούδαστα δηλώνουν πως το μνημόνιο “δεν ανατρέπεται, έχει ισχύ αναμφισβήτητη”.
Είναι δυνατόν, να μην αντιλαμβάνονται αυτοί που επιθυμούν να ηγηθούν της πολιτικής χειραφέτησης των Ελλήνων πολιτών, αυτό το άθλιο θέατρο; Γιατί, έμπρακτα, δεν πιστοποιούν τα αντισυστημικά κηρύγματά τους, αφιερώνοντας τις δυνάμεις τους στον κοινό πατριωτικό σκοπό; Γιατί δεν παραδίδουν την ματαιοδοξία και τον εγωισμό τους στην πυρά αναγέννησης της κοινωνίας μας; Τι θα προσφέρουν μεμονωμένα έκαστος, σε μια κοινωνία αποσυντιθέμενη; Επαρκεί ο ουτοπικός μεσσιανισμός τους;
Γιατί δεν εντοπίζουν τους πρώτιστους κι επείγοντες και άμεσα εφικτούς πολιτικούς στόχους, σε μια πολυτασική μετεκλογικά Βουλή, που είναι: 1) Ακύρωση των μνημονίων, αναδιαπραγμάτευση του Χρέους. 2) Ανακήρυξη της ελληνικής Α.Ο.Ζ. . 3) Κατάργηση των αντισυνταγματικών ”ελληνοποιήσεων”. Να συνενώσουν τις όποιες δυνάμεις τους και να συνεγείρουν όλες τις απογοητευμένες και απροσανατόλιστες, για να επισκιάσουν το κομματικό κατεστημένο της μεταπολίτευσης του 1974! Να φοβίσουν μαζί με την λαϊκή πανστρατιά και να σκορπίσουν την κοσμοπολίτικη νομενκλατούρα που έχει κατσικωθεί στην χώρα μας 38 χρόνια τώρα!
Φαίνεται πως ακόμη ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΕΝΝΗΘΕΙ Η ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ του τόπου μας.Κι ίσως χρειαστεί κι άλλος καιρός κι άλλες προσπάθειες, για να αναδιαπαιδαγωγηθούμε και να ανακάμψουμε, ΟΛΟΙ μας! Είναι εκτεταμένη η γάγγραινα της διαπλοκής και της διαφθοράς, είναι προαιώνιο το σαράκι της αλαζονείας.
Στο μεταξύ, θα βολοδέρνει η χώρα μεταξύ φθοράς κι αφθαρσίας, απευχόμενη κάποια ανεξέλεγκτη τροπή, εντός ή εκτός συνόρων…
Ν.Κ.
