ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΝΑΥTΙΛΙΑ
Το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων εφοπλιστών και μόνο, με τη συμπαράσταση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, ο υπό Ελληνική διαχείριση εμπορικός στόλος το έτος 2010 βρίσκεται και παραμένει τα τελευταία 30 περίπου χρόνια στην κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης, με 3150 πλοία μεταφορικής ικανότητας, 186.095.000 dwt, που είναι η μόνη θετική πρωτιά της χώρας μας (Γ. Βλασσόπουλος, Ναύαρχος ε.α., επίτιμος Αρχηγός Λ.Σ.) [ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΙ, 18.1.2011].
Η κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, ο διασκορπισμός του, με την αποψίλωση και αφαίρεση των μισών αρμοδιοτήτων και δραστηριοτήτων από το Λιμενικό Σώμα, το ένστολο προσωπικό του οποίου με στρατιωτική συγκρότηση και πειθαρχία ανέπτυξε το 1919 ο Ελευθέριος Βενιζέλος (Γ. Σπαρτιάτης, Υποναύαρχος Λ.Σ. εα, ΕΣΤΙΑ, 29.1.2011), θεωρήθηκε από τους εφοπλιστές και όλους τους ασχολούμενους με τη ναυτιλία, ότι υποβάθμισε την εμπορική μας ναυτιλία. Προ ημερών ο Πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου συναντήθηκε με τους εφοπλιστές και ήταν επιτυχής η συνάντηση, διότι συζητήθηκε και το ενδεχόμενο να επενδύσουν οι εφοπλιστές στην Ελλάδα, που θα έχει άμεσα αποτελέσματα για τις αγορές και την ΕΕ. Εάν ο Νιάρχος δεν αναγκάζετο από την συμπεριφορά των συνδικαλιστών να εγκαταλείψει τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, θα συνέχιζε να επισκεύαζε και να κατασκεύαζε εμπορικά πλοία στο Ναυπηγείο αυτό, που είναι το μεγαλύτερο στην Ελλάδα και ίσως έδινε το παράδειγμα και σε άλλους εφοπλιστές, να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Εάν ο Πρωθυπουργός ανασυστήσει το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, που δικαίως το ζητούν οι εφοπλιστές, τότε η επιδίωξη για επενδύσεις που σχετίζονται στη ναυτιλία, θα είναι ευχερέστερη. Η επανίδρυση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας είναι υποχρεωτική για την Κυβέρνηση, λαμβάνοντας υπ’ όψη ότι κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελληνική εμπορική ναυτιλία μετέφερε εφόδια γιά τους συμμάχους μας από την 1-9-1939 και είχε 2.500 απώλειες και σε αξιωματικούς και ναύτες, ενώ βυθίστηκαν τα περισσότερα Ελληνικά εμπορικά πλοία από Γερμανικά υποβρύχια και αεροπλάνα. Η εμπορική μας ναυτιλία χαρακτηρίστηκε δικαίως ως το τέταρτο (μετά τον Στρατό, Ναυτικό και Αεροπορία) όπλο των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Με την επανίδρυση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και με το σεβασμό στην ιστορική παράδοση της εμπορικής μας ναυτιλίας, η Κυβέρνηση θα ικανοποιήσει τους εφοπλιστές και στην ΕΕ θα υπάρχει τομέας, στον οποίο η Ελλάδα υπερέχει σημαντικότατα των άλλων μελών της ΕΕ.
ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ
Σε άρθρο των FINANCIAL TIMES του 1978 (Βιομηχανική Επιθεώρηση, Απρίλιος 1978, σελ. 257), αναφέρεται: «Όταν η Ελλάδα γίνει το δέκατο μέλος της ΕΟΚ, ο εκτεταμένος Ορυκτός της πλούτος θα προμηθεύσει την Κοινή Αγορά με μία μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών, που θα συμβάλλουν στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας της Κοινότητας ως προς πολλά προϊόντα». Γαλλικές εφημερίδες είχαν γράψει ότι «Η Ελλάδα θα γίνει η μεταλλουργία της Ευρώπης» Η Ελλάδα έχει ουράνιο, νικέλιο, χρυσό, αργυρό, χρώμιο, βωξίτες, λευκόλιθο, μαγγάνιο, μικτά θειούχα, μόλυβδο, σιδηροπυρίτη κοινό και χαλκούχο και άλλα βιομηχανικά ορυκτά όπως σμύριδα, βαρυτίνη, καολίνη, μπενζονίτη, περλίτη, κίσσηρη, στεατίτη, φθορίτη, μάρμαρα, θηραϊκή γη, γύψο, λιγνίτες, πυριτικό οξύ κ.α.
Το παράδειγμα των Μικτών Θειούχων επιβεβαιώνει τη σημασία του ορυκτού πλούτου στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα το 1978 με εντολή του αειμνήστου Προέδρου της Δημοκρατίας ως Πρωθυπουργού Κων/νου Καραμανλή, δύο οίκοι, ένας Αγγλικός και ένας Γερμανικός, έκαναν μελέτες σκοπιμότητας για τα μικτά θειούχα. Ειδική επιτροπή έκρινε θετική τη μελέτη. Στις 18 Απριλίου 1981 έγιναν τα εγκαίνια λειτουργίας Μονάδας Αμιάντου. Κατ’ εντολή του τότε Πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη, παρόντος στα εγκαίνια, ανήγγειλα ως Υπουργός Βιομηχανίας την προσεχή θεμελίωση του έργου Μικτών Θειούχων, ύψους επενδύσεως 350 εκατομμυρίων δολαρίων. Όταν περί το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 1981, το σχέδιο έφθασε στο στάδιο παραγγελίας του εξοπλισμού, κρίθηκε πως κάθε τέτοια ενέργεια θα έπρεπε να ανασταλεί εν όψει των επικείμενων εκλογών. Η απόφαση της αναβολής επεβάλλετο λόγω του μεγέθους της επενδύσεως και των προβλημάτων, που θα μπορούσε να δημιουργήσει στην νέα Κυβέρνηση.
Στις εκλογές, τον Νοέμβριο 1981 που κέρδισε το ΠΑΣΟΚ, η νέα Κυβέρνηση ζήτησε να σταματήσουν οι ενέργειες προκειμένου να εξετάσει τη σκοπιμότητα του σχεδίου αυτού, μέσα στο γενικότερο πλαίσιο του θέματος των δημοσίων επενδύσεων. Έτσι ατόνησε κάθε δραστηριότητα και το σχέδιο υπέπεσε σε νάρκη μέχρι τον Νοέμβριο του 1982. Στις 9 Νοεμβρίου 1982 ο τότε Υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γεράσιμος Αρσένης ανήγγειλε, ότι η Μεταλλουργική Μονάδα του Στρυμώνα θα αρχίσει να κατασκευάζεται στα μέσα του 1983. Στις 4 Μαρτίου 1983 ο Διοικητής της ΕΤΒΑ Κουμπής ανήγγειλε την οριστική απόφαση της ΜΕΤΒΑ για την ίδρυση της Μονάδας Επεξεργασίας Μικτών Θειούχων με ύψος επενδύσεως 30 δισ. δρχ. Προβλέπετο συμμετοχή της ΜΕΤΒΑ (εταιρεία που δημιούργησε η ΕΤΒΑ για τη συγκεκριμένη επένδυση) κατά 80% και Ιδρύματος ΜΠΟΔΟΣΑΚΗ κατά 20%. Αρχές Ιουνίου 1983 περατώθηκε η σύνταξη των προδιαγραφών (3 τόμοι, σελ. 580), βάσει των οποίων θα προκηρύσσετο Διεθνής Διαγωνισμός κατασκευής του έργου. Το σχέδιο προέβλεπε:
1. Μονάδα Μολύβδου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων
2. Μονάδα ψευδαργύρου ετησίας δυναμικότητας 40.000 τόνων
3. Μονάδα φρύξης πυριτών και εξαγωγής
αρσενικού ετησίας δυναμικότητας 160.000 τόνων
4. Μονάδα θειϊκού οξέος ετησίας δυναμικότητας 360.000 τόνων
5. Μονάδα φωσφορικού οξέως ετησίας δυναμικότητας 90.000 τόνων
6. Μονάδα ΑLF3 ετησίας δυναμικότητας 3.500 τόνων
7. Μονάδα καθαρισμού φρυγμάτων σιδηροπυρίτου
8. Μονάδα εξαγωγής χρυσού και αργυρού από τα
τα φρύγματα συδηροπυρίτου ετησίας δυναμικότητας 120.000 τόνων
9. Μονάδα καθαρισμού πολυτίμων μετάλλων
ετησίας δυναμικότητας χρυσού 3 τόνων
αργυρού 150 τόνων
Έκτοτε δεν δόθηκε συνέχεια.
Από τα παραπάνω καταφαίνεται, ότι αναβλήθηκε η αναγγελθείσα το 1981 και 1983 ίδρυση της μεγάλης Μονάδας της ΜΕΤΒΑ στον Στρυμόνα, με επένδυση το 1981 της τάξεως τότε των 30 δισεκατομμυρίων δραχμών. Προκρίθηκε η Μονάδα Χαλκιδικής για την παραγωγή μόνο Χρυσού και δεν αναφέρθηκε γιατί εγκαταλείφθηκε η Μονάδα του Στρυμόνα
Αν στα ανωτέρω προστεθεί ότι το ΙΓΜΕ έχει ανακαλύψει Μικτά Θειούχα εκτός από τη Χαλκιδική, την Θάσο και τη Δυτική Θράκη και στο Παγγαίο, στο Κιλκίς και στη Λακωνία, συνεπώς θα μπορούσε να γίνει και δεύτερο συγκρότημα μικτών θειούχων, επί πλέον εκείνου του Στρυμόνα και συνεπώς να έχουμε διπλό όφελος, πέραν εκείνου του πρώτου συγκροτήματος, που ανωτέρω περιέγραψα.
ΑΛΛΑ ΟΡΥΚΤΑ
Α. ΟΥΡΑΝΙΟ
Λεκάνη Σερρών, Παρανέστι, Κερκίνη, Βαθύ Κιλκίς και Όρος Σύμβολο προς Καβάλα.
Κατά την επίσκεψη το 1975 στην περιοχή των Σερρών, όπου έγινε σχετική έρευνα από τεχνικούς του ΟΗΕ και της Ελληνικής Επιτροπής Ατομική Ενέργειας, ο τότε Πρόεδρος της Κυβερνήσεως Κ. Καραμανλής ρώτησε τον επικεφαλής Καναδό τεχνικό ποια ήταν η γνώμη του για το Ουράνιο της περιοχής των Σερρών. Ο Καναδός απάντησε ότι: «Εάν αυτό βρισκόταν στον Καναδά, θα είχε πολλά λεφτά!».
Από τις ενεργούμενες γεωτρήσεις και έρευνες προέκυψαν τα ακόλουθα αποτελέσματα, όπως ανακοινώθηκαν στον τότε Πρωθυπουργό Γ. Ράλλη κατά την επίσκεψη του στις 10 Σεπτεμβρίου 1981 στην περιοχή Μαραμένα Σερρών. Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, Ντόκος, ενημέρωσε τον Πρωθυπουργό για τις έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν από την Ε.Ε.Α.Ε. (Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας) σε συνεργασία με την ΔΕΗ και του ανέφερε ότι βεβαιωμένα αποθέματα ήταν 2.000 τόνοι με πιθανότητα αυξήσεως σε 4.000 τόνους. «Τα αποθέματα αυτά - ανέφερε ο Ντόκος - είναι αρκετά να τροφοδοτήσουν έναν πυρηνοηλεκτρικό σταθμό 1.000 Μεγαβάτ (δηλ. το 10 – 15% της τότε εγκατεστημένης ισχύος της ΔΕΗ για 30 χρόνια)».
Το 1984 με τις έρευνες, που πραγματοποίησε το κέντρο «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ», τα βέβαια αποθέματα έφθασαν τους 6.000 Μεταλλεύματος Ουρανίου. Σήμερα πληροφορούμαι ότι βεβαιωμένα αποθέματα υπολογίζονται σε 10.000 τόνους. Τις έρευνες ανέλαβε και συνεχίζει το Ι.Γ.Μ.Ε. Θεωρώ εσφαλμένη την απόφαση ανάθεσης της αρμοδιότητος της έρευνας στο ΙΓΜΕ, και όχι στο Κέντρο «ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΣ» που έχει ειδικευμένο προσωπικό και έργο του είναι ο έλεγχος των Μεταλλευμάτων. Στο Παρανέστι θεωρείται ότι υπάρχουν τα πλουσιότερα κοιτάσματα ουρανίου στον κόσμο.
Β. ΝΙΚΕΛΙΟ
Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που έχει σημαντικές ποσότητες νικελίου που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα και άλλων ειδικών κραμμάτων.
Ο Ρωσοφιλανδικός πόλεμος του 1939 έγινε δια το νικέλιο, που είναι στρατηγικό υλικό και πολύτιμο μεταλλευτικό προϊόν. Ο Ακαδημαϊκός Καθηγητής του Πολυτεχνείου Αθηνών Γενικός Διευθυντής της Λαρύμνης Λουκάς Μούσουλος πέτυχε διαχωρισμό του σιδηρονικελίου στο νικέλιο και σίδηρο και έχει παγκόσμια πατέντα M-LAR που αγοράζεται από ενδιαφερόμενους. Τα μεταλλεύματα του νικελίου χωρίζονται σε θειούχα και οξειδωμένα. Τα θειούχα στην Ελλάδα εξαντλούνται, αλλά το μέλλον του νικελίου θα είναι οι λατερίτες, που στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά εκατομμύρια τόνοι.
Γ. ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΣ
Η Ελλάδα έχει πολλές δεκάδες εκατομμύρια τόνους. Κοιτάσματα υπάρχουν στην Εύβοια, στη Χαλκιδική, Ερμιονίδα, Κοζάνη, Γρεβενά, Μυτιλήνη. Το μετάλλευμα υποβάλλεται σε εμπλουτισμό και μετατρέπεται σε καυστική και διπηρομαγνησία. Η Ελλάδα έχει δολομήτη, αμίαντο, φωσφορίτη, βωξίτη (εργοστάσιο Αλουμινίου) και παρήγαγε το 1979 πολλούς τόνους βιομηχανικών ορυκτών.
Δ. ΧΡΥΣΟΣ
Τρεις τόνοι Χρυσού και 150 τόνοι Ασήμι το χρόνο θα παράγονται, παράλληλα με άλλα προϊόντα, όταν πραγματοποιηθεί στην περιοχή των εκβολών του Στρυμώνα Ποταμού το Μεταλλουργικό Συγκρότημα.
Ένας (1) τόνος και 300 κιλά Χρυσού υπάρχουν στην Τράπεζα της Ελλάδος που παρήγαγε στον Γαλλικό Ποταμό η Εταιρεία «Χρυσωρυχεία Βορείου Ελλάδος Α.Ε.» κατά τα έτη 1958 – 1960.
Στο βιβλίο του Ιωάννη Παπαζήση «ΟΙ ΘΗΣΑΥΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ» (σελ. 101) γράφει: «122 ΤΟΝΟΙ ΧΡΥΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΣΜΕΥΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΜΕ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΔΗΓΙΑ από το 2000, ως αντιστάθμισμα για τα ευρώ που κυκλοφορούν εντός αυτής». Γνωρίζω ότι η εταιρεία Χρυσωρυχεία Βορείου Ελλάδος, υπέγραψε σύμβαση το 1937 με το Ελληνικό Δημόσιο διάρκειας 100 ετών για την έρευνα και εκμετάλλευση χρυσού στη Μακεδονία (όπως αναφέρω στο βιβλίο μου «ΚΤΙΣΤΕ…ΚΤΙΣΤΕ…ΚΤΙΣΤΕ», σελ. 310). Η εταιρεία έκανε επί 20 έτη σημαντικές δαπάνες και η Τράπεζα της Ελλάδος αγόραζε τον παραγόμενο χρυσό στην τρέχουσα τιμή. Το 1958, με την κατακόρυφη πτώση της τιμής του χρυσού, η εταιρεία ανέστειλε τις εργασίες της και ζήτησε από την Τράπεζα της Ελλάδος να στείλει υπαλλήλους της γιά να πληρώνουν τα έξοδα εξορύξεως του χρυσού. Η Τράπεζα της Ελλάδος δεν δέχτηκε. Δυστυχώς τότε δεν μου αναφέρθηκε το γεγονός και η Τράπεζα της Ελλάδος πούλησε το μηχάνημα εκπλύσεως της άμμου στον Γαλλικό Ποταμό και δεν επαναλήφθηκε η εκμετάλλευση.
Το ΙΓΜΕ ανακοίνωσε ότι εντόπισε στη Θράκη 8.000 κιλά προσχωματικού Χρυσού (Άγιος Μανδήλιος: 1.850 κιλά, Μακροπόταμος: 2.300 κιλά, Χείμαρρος: 2.350 κιλά, Φιλιούρης: 1.500 κιλά). Προσχωματικό χρυσό έχουν επίσης και οι ποταμοί της Μακεδονίας.
Την 19η Νοεμβρίου 1988 δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» η πληροφορία με τίτλο: «Το χρυσάφι του Παγγαίου δε στέρεψε». Το ΙΓΜΕ εντόπισε χρυσοφόρες ζώνες στο Παγγαίο και στην περιοχή Παλαιάς Καβάλας. Η δε Σπηλαιολογική Εταιρεία Καβάλας ανακάλυψε αρχαία μεταλλεία και στοές με σκαλοπάτια και υπόγειους πέτρινους τοίχους. Υπάρχει επίσης αόρατος ή επιθερμικός χρυσός, από ηφαίστεια (Μήλος) οι δε ποταμοί της Μακεδονίας παρασύρουν ψήγματα χρυσού
Γερμανοί επί δύο συνεχή καλοκαίρια έκαναν ειδική έρευνα στο Παγγαίο, όπου σημείωσαν σε χάρτες, τους οποίους δημοσίευαν και σε ειδικό βιβλίο, 15 περιοχές εκμεταλλεύσιμων μεταλλευμάτων. Όπως είναι γνωστό από την αρχαιότητα, το Παγγαίο ήταν ονομαστό για την παραγωγή Χρυσού. Το Ι.Γ.Μ.Ε., μετά σχετική έρευνα, εντόπισε 13 αρχαίες στοές (Νικησιανή – Μουσθένη – Μεσορώπη) και σε ανακοίνωσή του ανέφερε, ότι το Παγγαίο ήταν γνωστό από την Αρχαιότητα και ονομαστό για την παραγωγή Χρυσού. Όπως ανακοίνωσε το Ι.Γ.Μ.Ε. ο Χρυσός στο Παγγαίο είναι αναμεμιγμένος με αρσενικό, αλλά υπάρχουν ήδη μέθοδοι διαχωρισμού του. Την μελέτη των Γερμανών ανέφερα το 1981 στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κων. Καραμανλή, που κατήγετο, όπως και εγώ, από το Παγγαίο. Εκείνος κάλεσε σε ειδική σύσκεψη τον τότε Υπουργό Βιομηχανίας Σ. Μάνο, τον πρώην Υπουργό Βιομηχανίας Κ. Κονοφάγο και εμένα. Κατά την σύσκεψη, ο ειδικός Μεταλλειολόγος και διεθνώς γνωστός από το μεγάλο έργο του στο Λαύριο Καθηγητής Κων. Κονοφάγος είπε στον Πρόεδρο, ότι όλες οι σκέψεις αυτές είναι ορθές και πρέπει να αρχίσει η γεωλογική έρευνα. Επειδή οι θέσεις των παλαιών εκμεταλλεύσεων ανήκαν στην αρχαιολογική υπηρεσία, αποφασίσθηκε με την εποπτεία του Κ. Κονοφάγου και με την συνεργασία του Ι.Γ.Μ.Ε. της Αρχαιολογικής Εταιρείας και του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, να αρχίσει έρευνα για Χρυσό και Άργυρο στο Παγγαίο. Η γραφειοκρατία και οι εκλογές ανέβαλαν τις έρευνες.
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δέσμευσε 10.000 στρέμματα στην περιοχή Μαύρα Λιθάρια του Αγκίστρου Σερρών για έρευνα για κοιτάσματα χρυσού. Η ύπαρξη χρυσού στην περιοχή του Αγκίστρου είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια, μαζί με τα μεταλλεία χρυσού του Παγγαίου, τα οποία τροφοδότησαν τον Φίλιππο και τον Μέγα Αλέξανδρο στην Ελληνική εκστρατεία του κατά των Περσών.
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ
Το τρίτο συγκριτικό πλεονέκτημα, το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων, όταν η ιδιωτική πρωτοβουλία δρα χωρίς εμπόδια, σεβόμενη μόνο τους νόμους, επιβεβαιώνεται από την Ελληνόκτητη ποντοπόρα εμπορική μας ναυτιλία. Εάν οι συνδικαλιστές στη χώρα μας εκμεταλλεύονταν το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Ελλήνων και βοηθούσαν τις επιχειρήσεις, θα προσέφεραν στην εθνική οικονομία, αλλά έναντι των εργαζομένων και θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμοι.
Νίκος Μάρτης
Πρώην Υπουργός
30-1-2011
Το αλίευσα ΕΔΩ 
