Αντιπροσώπευαν τον Ερμή, την Αφροδίτη, την Γη, τον Άρη και άλλους πλανήτες. Όλα αυτά, ήταν συνδεδεμένα με οδοντωτούς τροχούς και ιμάντες τα έκαναν να περιστρέφονται γύρω από τον "ήλιο" σε απόλυτη αρμονία.
Μια μέρα καθώς ο Νεύτων μελετούσε το κατασκεύασμα, ένας φίλος πού δεν πίστευε στην Βιβλική εξήγηση της δημιουργίας, πέρασε να τον επισκεφτεί. Καθώς είχε μείνει έκθαμβος με το κατασκεύασμα και ακολουθώντας τον επιστήμονα, ο οποίος έκανε τα ουράνια σώματα να κινούνται γύρω από τις τροχιές τους, ο φίλος του είπε όλο θαυμασμό: "Φίλε , Νεύτων, τί υπέροχο κατασκεύασμα είναι αυτό! Ποιος σού το έφτιαξε;"
Χωρίς να κοιτάξει, ο Σερ Ισαάκ απάντησε, "Κανένας."!
-"Κανένας;" Τον ρώτησε ο φίλος του. -" Όπως το άκουσες! Κανένας! Όλες οι τροχαλίες και οι ιμάντες και τα γρανάζια βρέθηκαν από μόνα τους και, ως εκ θαύματος(!) από δική τους τύχη, άρχισαν να περιστρέφονται καθορισμένες τροχιές τους και με τέλειο συγχρονισμό. Ο άπιστος έπιασε το νόημα! Το να υποθέτεις πώς κατασκευάστηκε από μόνο του ήταν ανόητο. Αλλά ήταν ακόμα μεγαλύτερη ανοησία το να αποδεχθεί την θεωρία πως η γη και το ατέλειωτο Σύμπαν έλαβαν τυχαία τη μορφή πού έχουν. Το να στηρίζουμε πώς ένας κόσμος τόσο περίπλοκος, όσο ο δικός μας αναδύθηκε απ ό το χάος είναι σαν να ισχυριζόμαστε πώς τα έργα του Σαίξπηρ γράφτηκαν από πιθήκους πού ήταν αμολημένοι μέσα σε ένα γραφείο!
Το αλίευσα ΕΔΩ
