ΠΟΣΟ ΘΑ ΒΟΗΘΟΥΣΕ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ Η ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗ;

Γράφει ο Γιάννης Νικήτας

Οι περιπέτειες της ΕΛΑΣ και της ελληνικής κοινωνίας με κάθε λογής παρανόμους που «οργώνουν» την ελληνική επαρχία και η γενικότερη μείωση του αισθήματος δημόσιας ασφάλειας στη χώρα, αναπόφευκτα καθιστούν το ζήτημα της αντιμετώπισης του προβλήματος κομβικής σημασίας.
Ασχέτως της θέσεως που λαμβάνει κανείς στο θέμα της επανασύστασης ή μη

Έρχεται η νέα Ελληνική Χωροφυλακή;

ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ Η ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

Το σημερινό επεισόδιο στα ελληνοαλβανικά σύνορα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο του 43χρονου αστυνομικού Ηλία Κωστένη, πατέρα ενός 12χρονου κοριτσιού κατέδειξε ακόμα μια φορά την ανάγκη επανασύστασης της Ελληνικής Χωροφυλακής.

Τί κρύβεται πίσω από τη Νομική;

• Γράφει ο Μάκης Δεληπέτρος

Η «Αρχή της Τακίγια»: η τέχνη να υποκρίνεσαι ότι είσαι άλλος και ειδικά ότι έχεις άλλους σκοπούς για να κατορθώσεις να διεισδύσεις εκεί που κρύβεται ο εχθρός σου, να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του και, τελικά, να τον καταστρέψεις:
Όταν γράφαμε πριν καιρό για αυτή την τακτική που έχει την ρίζα της στην γένεση της Τρομοκρατίας και φυσικά στον θρυλικό «Γέρο του Βουνού», δεν περιμέναμε ότι θα έδινε κανείς ιδιαίτερη σημασία: αν πείσεις ότι ο διάβολος δεν υπάρχει, τότε ο διάβολος έχει νικήσει και αυτό συμβαίνει δεκαετίες τώρα στην Ελλάδα…
Έγραφαν κάποτε και τα «ΝΕΑ» ότι «Τακίγια», σημαίνει στα αραβικά το επιβεβλημένο για την επιβίωση ψέμα. Και ο Ντέιβιντ Ιγκνάσιους, βραβευμένος αρθρογράφος της «Washington Ρost», που για περισσότερα από είκοσι πέντε χρόνια κάλυπτε θέματα της Μέσης Ανατολής αλλά και της CΙΑ, γνωρίζει πως τα λεγόμενα επιβεβλημένα μυστικά και ψέματα που βρίσκονται στον πυρήνα κάθε πολιτικής ή προσωπικής εξαπάτησης είναι σαν τη Λερναία Ύδρα.

Η «ΑΦΕΛΕΙΑ» ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΧΥΛΟΥ…
«Χυλό» ονόμαζε έμπειρος αστυνομικός την ύπαρξη ενός χώρου που μπορεί να μεταλλάσσεται, να εμφανίζεται κάθε φορά με άλλο πρόσωπο, με μάσκα Τρομοκρατίας ή με καλοσυνάτο πρόσωπο «ανθρωπιστή» ή αντιρατσιστή, να επιτυγχάνει όσμωση με κόμματα έτοιμα να συνδιαλλαγούν με οποιονδήποτε έχει προσωπείο στυλιζαρισμένης «προοδευτικότητας», με κινήματα και οργανώσεις που αποτελούν «σημαία ευκαιρίας» για κάθε παραβατική παραδοξότητα. Σήμερα ο ίδος «χυλός» προσπαθεί να πείσει ότι οι Αφγανοί στην Νομική είναι το ζητούμενο του ανθρωπισμού: η σιγή του Ισλάμ απέναντι σε κάθε παραβίαση στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, περνά σε δεύτερη μοίρα, όπως και το Who is who των προσώπων που καλούνται να ενσαρκώσουν στην Νομική το νέο Δημοκρατικό πρόταγμα: καθένας τους προέρχεται από ένα ασαφές πολιτικό ιστορικό και έχουν έρθει δαπανώντας περίπου 10.000 ανά άτομο(συχνά πρόκειται για πολυτελείς οικογένειες) όταν το μεροκάματο στην χώρα τους είναι 15-30 ευρώ και οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν το μυθικά πλούσιο βασίλειο που-όχι μόνο αυτό-πληρώνει για έρθουν εδώ οι ομόθρησκοι του…

ΕΑΝ ΤΟ ΚΚΕ Ή Ο ΣΥΡΙΖΑ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΑΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΚΕΙ;
Όλοι γνωρίζουν τι θα συνέβαινε και σε πόσο λίγο χρόνο…Γιατί τόση κόντρα με την κοινή λογική; Και εάν το ΚΚΕ προσπάθησε να διαχωρίσει τη θέση του με την κατάληψη της Νομικής που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως προβοκάτσια, και εάν ο ΣΥΡΙΖΑ διαφώνησε «κομψά» με τα όσα χωρίς να ενημερώσει επίσημα διέπραξαν κομμάτια της νεολαίας του, δύσκολα μπορεί κανείς να αποφύγει τον πειρασμό της σκέψης: δεν γνώριζε κανείς εκ των ηγητόρων(και φυσικά όχι από τους πάσχοντες για συναίσθημα νεανίες) ότι μια τέτοια κίνηση θα παραχωρούσε το τεραίν της πολιτικής πρακτικής σε ό,τι πιο ακροδεξιό και φασίζον; Τότε ποιος είναι ο «Γέρος» όπως έλεγαν για τους αφανείς ενδιάμεσους-Brokers και εντολείς της πολιτικής αυτής πρακτικής,οι Ιταλοί;