Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα διάστημα -δορυφόροι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα διάστημα -δορυφόροι. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Ειδικοί επιστήμονες για το νέο υπερόπλο της Τουρκίας (Etv,6-12-16)


gokturk-1

Ένα ενδιαφέρον δεκάλεπτο βίντεο όπου ειδικοί αποκαλύπτουν τις δυνατότητες του νέου τουρκικού δορυφόρου που αλλάζει δραματικά την κατάσταση στην παρακολούθηση αλλά και στον σύγχρονο διαστημικό ηλεκτρονικό πόλεμο από τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατά οποιουδήποτε.

 

 πηγη

 Το αλίευσα ΕΔΩ

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Κίνα:Έστειλαν ρομπότ - εξερευνητή στη Σελήνη








Κινεζική σεληνάκατος προσεδαφίστηκε σήμερα στο διάστημα, μεταφέροντας ένα εξάτροχο ρομπότ, το Yutu (σημαίνει "Λαγός από νεφρίτη"), το οποίο κατέβηκε από ειδική ράμπα στο φεγάρι, αφήνοντας βαθιά χνάρια στην επιφάνειά του.

Το ρομπότ πρόκειται να εξερευνήσει τον Κόλπο της Ίριδας στην ορατή πλευρά της Σελήνης επιδεικνύοντας στη διεθνή κοινότητα τη διαστημική κινεζική

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Να ξαναγεννηθεί η διαστημική υπερδύναμη

Η δημιουργία βάσης στη Σελήνη, είναι το πρώτο βήμα για την αναγέννηση του ρωσικού διαστημικού προγράμματος. Συνέντευξη του αναπληρωτή πρωθυπουργού της Ρωσίας, Ντμίτρι Ρογκόζιν.
O αναπληρωτής πρωθυπουργού της Ρωσίας, Ντμίτρι Ρογκόζιν, και ο επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Roscosmos, Βλαντίμιρ Ποπόβκιν. Πηγή: TASS
 Η υλοποίηση ενός πολύ μεγάλου προγράμματος, ενός πραγματικού υπερ-έργου, πρέπει να τεθεί ως κύριος στόχος του ρωσικού διαστημικού προγράμματος, σύμφωνα με τον Ντμίτρι Ρογκόζιν. Προς αυτή την κατεύθυνση, ο ίδιος, προτείνει ως καθοριστικό βήμα, τη δημιουργία μιας σεληνιακής βάσης.

Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Και όμως χιόνισε στον Άρη λέει η NASA!

Νέα στοιχεία από το Mars Reconnaissance Orbiter (MRO) της NASA, που βρίσκεται εδώ και χρόνια σε τροχιά γύρω από τον Άρη, παρέχουν τις καλύτερες ως τώρα ενδείξεις ότι στον πλανήτη πέφτουν νιφάδες χιονιού διοξειδίου του άνθρακα. Πρόκειται για το μόνο γνωστό παράδειγμα χιονόπτωσης διοξειδίου του άνθρακα οπουδήποτε στο ηλιακό μας σύστημα.
Όπως μεταδίδει το Αθηναϊκό και Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, το παγωμένο διοξείδιο του άνθρακα, γνωστό και ως ξηρός πάγος, απαιτεί θερμοκρασίες της τάξης των μείον 125 βαθμών Κελσίου, πολύ χαμηλότερες από αυτές στις οποίες παγώνει το νερό. Τα νέα στοιχεία υπενθυμίζουν πως όσο κι αν ο Άρης μοιάζει με τη Γη, δεν παύει να έχει αρκετές διαφορές και ιδιομορφίες.

Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

Οι ΗΠΑ εκτόξευσαν τον μεγαλύτερο δορυφόρο του κόσμου με χορηγό τον μεγάλο αρχιτέκτονα του σύμπαντος. ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/02/blog-post_2454.html#ixzz1yMlIecCc

Με έναν γιγάντιο κοριό οι ΗΠΑ ενισχύουν τις δυνατότητες των μυστικών τους υπηρεσιών. Ο πύραυλος Delta-4 μετέφερε, την Κυριακή το βράδυ, στο διάστημα, τον κατασκοπευτικό δορυφόρο "NROL-32" (Παρατηρήστε το λογότυπο της αποστολής ... και στο τέλος έχουμε περισσότερα).


Ο δορυφόρος είναι του National Reconnaissance Office (Εθνική Υπηρεσία Αναγνώρισης - NRO). "Αυτή η αποστολή θα συμβάλει ώστε το NRO να αυξήσει τις "πηγές" του και να ενδυναμώσει την αμυντική πολιτική των ΗΠΑ", δήλωσε ο στρατηγός της Αεροπορίας Ed Wilson μετά την επιτυχή εκτόξευση του δορυφόρου από το Cape Canaveral (Florida).
αυτο το μάτι δεν ειναι το κοινο αλλα ερπετοειδους...
Η αποστολή του δορυφόρου "NROL-32" είναι άκρως μυστική, αλλά σύμφωνα με ειδικόυς πρόκειται για δορυφόρο παρακολούθησης συνομιλιών. "Ο δορυφόρος αποτελείται από ευαίσθητους δέκτες και από μια κεραία ακτίνας 100 μέτρων" σύμφωνα με τον ειδικό Ted Molczan. 
Δείτε την εκτόξευση εδώ 
ΥΓ. Όποιος ήταν τόσο παρατηρητικός ώστε στο λογότυπο της αποστολής να διακρίνει την γνωστή πυραμίδα με το μάτι στην κορυφή (το φως που βγαίνει από την κορυφή)... είναι τσίφτης μιας και το mission patch δηλ. το λογότυπο της αποστολής που είναι ραμμένο στο μπράτσο της στολής όσων σχεδίασαν το δορυφόρο είναι πιο αποκαλυπτικό:
ενώ στο launch patch δηλ. στο λογότυπο που είναι ραμμένο στη στολή όσων ασχολήθηκαν με την εκτόξευση δεν τηρούνται ούτε καν τα προσχήματα μιας και απεικονίζεται κανονικά το γνωστό σύμβολο της μασωνίας δηλ. το ιερό τρίγωνο με το μυστικό μάτι που συμβολίζει τον μεγάλο αρχιτέκτονα του σύμπαντος
 * Να σημειωθεί ότι το εν λόγω σχήμα κοσμεί και το δολάριο...
Το αλίευσα ΕΔΩ 


Η ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ ΤΟΥ:

 
http://www.youtube.com/watch?v=2Eb-0dcDS48


http://www.youtube.com/watch?v=9lADrIiSdWU

Σχόλιο Σσσστ: Ευχαριστώ τον/την  str and για την αποστολή του θέματος.

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

Διαστημικός δορυφόρος από Ελληνες μαθητές.

«Πολυμήχανοι» μέχρι και στην κατασκευή διαστημικών δορυφόρων οι Έλληνες! Μαθητές του 3ου Λυκείου Μυτιλήνης κατέκτησαν τη δεύτερη θέση στον Ευρωπαϊκό Διαγωνισμό Διαστημικής «CanSat», που πραγματοποιήθηκε στην Νορβηγία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η αποστολή από τη Μυτιλήνη, ήταν η μοναδική ελληνική συμμετοχή σε σύνολο 14 σχολικών ομάδων από χώρες της Ευρώπης. Την πρώτη θέση έλαβε η ομάδα της Σκωτίας, ενώ την τρίτη, εκείνη της Πορτογαλίας.
Ο δορυφόρος «Icaromenippus 3D», που δημιούργησαν οι Έλληνες μαθητές, κατάφερε να βρεθεί ένα χιλιόμετρο πάνω από το έδαφος της Γης και να απεικονίσει, τρισδιάστατα τις λήψεις, που έλαβε. Το «ταξίδι» του «Icaromenippus 3D» πραγματοποιήθηκε στην χιονισμένη περιοχή Άντεα, στο βορειότερο τμήμα της Νορβηγίας, στον Αρκτικό κύκλο.

Από πού, όμως, εμπνεύστηκαν οι μαθητές το όνομα του δορυφόρου; Το όνομα του «Icaromenippus 3D», προκύπτει από ένα λογοπαίγνιο μεταξύ του αριθμού «τρία» (αφού είναι ο τρίτος δορυφόρος, που κατασκευάζει το συγκεκριμένο σχολείο) και της αποστολής, που ανατέθηκε στον δορυφόρο και όφειλε να φέρει σε πέρας.


«Ήταν μια φοβερή εμπειρία!» ανέφερε ενθουσιασμένος ο μαθητής Ηλίας Ψυρούκης, υπεύθυνος για την τρισδιάστατη απεικόνιση και την ανάπτυξη λογισμικού. «Δύο ημέρες δεν κοιμηθήκαμε καθόλου, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Είμαστε συνέχεια μέσα στα χιόνια, σε ένα πολύ ωραίο τοπίο, καταφέραμε να κολυμπήσουμε κιόλας στα παγωμένα νερά. Νομίζω πως όσα είδαμε και ζήσαμε δεν τα έχει δει κανένας άλλος και νιώθουμε πολύ τυχεροί» τόνισε χαρακτηριστικά ο Ηλίας Ψυρούκης.

Επικεφαλής της ομάδας του 3ου Λυκείου Μυτιλήνης, που συνόδευσαν την αποστολή, η οποία αποτελείται από συνολικά δέκα μαθητές είναι ο καθηγητής Γιώργος Κοντέλλης και ο διευθυντής του σχολείου Μιχάλης Καπιωτάς. Ο δήμαρχος Λέσβου Δημήτρης Βουνάτσος συνεχάρη τους μαθητές και τους καθηγητές του 3ου Λυκείου Μυτιλήνης για την επιτυχία τους. Να σημειωθεί ότι με απόφαση του δημάρχου Λέσβου, ο δήμος στάθηκε αρωγός στο εγχείρημα, χρηματοδοτώντας με το ποσό των 3.500 ευρώ, την αποστολή του σχολείου στη Νορβηγία.
http://www.adesmeytos.gr/news.php?aid=61523
Το αλίευσα ΕΔΩ

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

Ο γύρος του Άρη σε… λιγότερο από 3 λεπτά

Το Spirit πέρασε 5 χρόνια, τρεις μήνες και 27 μέρες συμμετέχοντας σε μια αποστολή στον πλανήτη Άρη, προτού παγιδευτεί κάπου, σε κάποιο «αφιλόξενο» σημείο στην επιφάνειά του.

Το συναρπαστικό «ταξίδι» του διαστημικού σκάφους πάνω στην επιφάνεια του Άρη… έγινε ένα βίντεο διάρκειας μικρότερης από 3 λεπτά, προβάλλοντας περισσότερες από 3.500 διαφορετικές εικόνες που τράβηξε με τη βοήθεια της κάμερας που είχε τοποθετηθεί στο μπροστινό του μέρος από τον Ιανουάριο του 2004 μέχρι τον Απρίλιο του 2009...



Μία από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις που έκανε το Spirit ήταν ότι βρήκε ενδείξεις για ύπαρξη νερού στον Άρη.

Μετά από δύο χρόνια προσπαθειών «αναζωογόνησης» του σκάφους η NASA ανακοίνωσε επισήμως το «θάνατό» του στις 25 Μαΐου του 2011.



Το αλίευσα ΕΔΩ

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Σκοτείνιασε το «πρόσωπο» του ήλιου


Εμφανίστηκε τεράστια κηλίδα στην επιφάνειά του

Ακόμα και από επίγεια ερασιτεχνικά τηλεσκόπια θα είναι ορατή σε περίπου πέντε ημέρες η μεγάλη κηλίδα, μήκους περίπου 80.000 και πλάτους 40.000 χιλιομέτρων, που εμφανίστηκε στην επιφάνειά του. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη κηλίδα εδώ και αρκετά χρόνια.

Η κηλίδα, η οποία προς το παρόν δεν «κοιτάει» απευθείας τον πλανήτη μας, έγινε αντιληπτή από το διαστημικό Παρατηρητήριο Ηλιακής Δυναμικής (SDO) της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA).

Όταν, τις επόμενες πέντε μέρες, η Γη αλλάξει θέση σε σχέση με το άστρο της, η κηλίδα θα «βλέπει» απευθείας προς τον πλανήτη μας και έτσι θα είναι ορατή ακόμα και από επίγεια ερασιτεχνικά τηλεσκόπια.

Στην πραγματικότητα, η γιγάντια κηλίδα αποτελείται από πολλές επιμέρους μικρότερες κηλίδες, κάθε μία από τις οποίες είναι μεγαλύτερη από τον πλανήτη μας. Τέτοιες κηλίδες εμφανίζονται όταν εντείνεται η μαγνητική δραστηριότητα στην επιφάνεια του Ήλιου, μπλοκάροντας την εκροή θερμότητας από αυτόν, με συνέπεια ορισμένες περιοχές του να ψυχραίνουν συγκριτικά με τις υπόλοιπες και έτσι να σκοτεινιάζουν, καθώς φαίνονται πιο αχνές από τον περίγυρό τους.

Η μαγνητική δραστηριότητα που προϋποθέτει τις κηλίδες, μπορεί να προκαλέσει ισχυρές εκπομπές ενέργειας από τον Ήλιο και να στείλει στην κατεύθυνση της Γης μεγάλες ποσότητες φορτισμένων σωματιδίων (ηλιακές «καταιγίδες»), που είναι σε θέση να αποδιοργανώσουν τα ηλεκτρικά και δορυφορικά δίκτυα του πλανήτη μας. Η Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των ΗΠΑ προβλέπει 50% αυξημένη πιθανότητα τέτοιας απειλητικής ηλιακής δραστηριότητας στο αμέσως επόμενο διάστημα.

Εξάλλου, οι Αμερικανοί αστρονόμοι εντόπισαν ένα μεγάλο σφαιρικό αστεροειδή, με την κωδική ονομασία YU55, o οποίος αναμένεται να περάσει κοντά από τη Γη την ερχόμενη Τρίτη, αν και δεν την απειλεί με πρόσκρουση. Ο αστεροειδής, που είναι πολύ σκούρος (σαν κάρβουνο) και πορώδης, έχει διάμετρο περίπου 400 μέτρα και θα πλησιάσει τον πλανήτη μας πιο κοντά από ό,τι η Σελήνη, σε απόσταση περίπου 325.000 χλμ.

Θα πρόκειται για το πλησιέστερο στη Γη πέρασμα αστεροειδή αυτού του μεγέθους μετά το 1976 και οι επιστήμονες δεν θα χάσουν την ευκαιρία να τον μελετήσουν, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο। Κάτι ανάλογο δεν αναμένεται να συμβεί ξανά μέχρι το 2028. Ό Σύνδεσμοςαστεροειδής, που θα κινείται πολύ γρήγορα στον ουρανό, θα είναι ορατός με τηλεσκόπιο τουλάχιστον διαμέτρου έξι ιντσών και όχι με γυμνό μάτι. Αν και δεν συνιστά κίνδυνο για τη Γη, ο YU55 αποτελεί μέρος μιας ομάδας 1.262 μεγάλων αστεροειδών διαμέτρου άνω των 150 μέτρων, οι οποίοι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τον ήλιο και θεωρούνται από τη NASA ως δυνητικά επικίνδυνοι για το μέλλον. Σύμφωνα με τις τωρινές προβλέψεις, το κοντινότερο στη Γη πέρασμα ενός από αυτά τα σώματα θα γίνει το 2094, σε απόσταση περίπου 269.000 χιλιομέτρων.
Πηγή:http://www.newsbeast.gr/Το αλίευσα ΕΔΩ

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Εκτοξεύτηκαν οι δύο δορυφόροι του Galileo



Εκτοξεύτηκε από τη Γαλλική Γουϊάνα ο πύραυλος Σογιούζ που θα θέσει σε τροχιά δύο δορυφόρους του Galileo.
Ένας ρωσικός πύραυλος Σογιούζ απογειώθηκε από τη Γαλλική Γουιάνα σήμερα μεταφέροντας τους πρώτους δύο δορυφόρους του ευρωπαϊκού συστήματος δορυφορικού γεωγραφικού εντοπισμού θέσης Galileo.
Η εκτόξευση του πυραύλου από μια ευρωπαϊκή διαστημική βάση στη Νότια Αμερική-η πρώτη ενός πυραύλου Σογιούζ εκτός χωρών της πρώην σοβιετικής ένωσης- είχε καθυστερήσει την Πέμπτη, μετά τον εντοπισμό διαρροής από μια βαλβίδα στο σύστημα τροφοδοσίας του πυραύλου με καύσιμο.

Όταν τεθεί σε λειτουργία αργότερα εντός αυτής της δεκαετίας το σύστημα Galileo, οι ευρωπαίοι φιλοδοξούν ότι θα αποκτήσουν αυτονομία από το σύστημα Global Positioning System (GPS), το οποίο ελέγχεται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Η Ρωσία ανακοίνωσε νωρίτερα αυτό τον μήνα ότι ολοκλήρωσε ένα δικό της παρόμοιο σύστημα.
Η εκτόξευση ακολουθεί χρόνια καθυστερήσεων και διενέξεων σχετικά με το κόστος του Galileo, αλλά και διαπραγματεύσεων μετά τη συμφωνία Γαλλίας και Ρωσίας για την από κοινού εκτόξευση πυραύλων Σογιούζ το 2003.
Η αποστολή του Σογιούζ αναμενόταν να διαρκέσει 3 ώρες και 50 λεπτά. Εκτοξεύθηκε στα 07:30 τοπική ώρα (13:30 ώρα Ελλάδας).
Το σύστημα, το οποίο χρηματοδοτείται 100% από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και διαχειρίζεται η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος (ESA), θεωρείται ότι θα παρέχει καλύτερη κάλυψη και μεγαλύτερη ακρίβεια από τα ανταγωνιστικά του GPS και GLONASS. Το GPS διαθέτει 24 δορυφόρους (τρεις εφεδρικούς) σε τροχιά σε ύψος 20.200 χλμ., ενώ το Galileo θα έχει 30 (επίσης τρεις εφεδρικούς) σε τροχιά σε υψόμετρο 23.222 χιλιομέτρων.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Το αλίευσα ΕΔΩ ΕΔΩ

Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Αστεροειδείς και κομήτες μπορούν κάποια στιγμή να πλησιάσουν πολύ κοντά στην Γή.


Αστεροειδείς και κομήτες μπορούν κάποια στιγμή να πλησιάσουν πολύ κοντά στην Γή ή ακόμα και να συγκρουσθούν μαζί της. Γνωρίζοντας τον κίνδυνο, ειδικοί επιστήμονες έχουν επεξεργαστεί τρόπους με τους οποίους η ανθρωπότητα μπορεί να αποτρέψε μία τέτοια καταστροφή.
των Στράτου Θεοδοσίου, Αναπληρωτή καθηγητή
και Μάνου Δανέζη, Επίκουρου καθηγητή
Τομέας Αστροφυσικής-Αστρονομίας και Μηχανικής
Τμήμα Φυσικής-Πανεπιστήμιο Αθηνών
Είναι γεγονός ότι οι περισσότεροι αστεροειδείς, αυτή η ζώνη πλανητοειδών μεταξύ Αρη και Δία, περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο, μερικοί όμως έχουν έκκεντρες τροχιές και έρχονται πολύ κοντύτερα στην Γή σε σχέση με τους υπόλοιπους. Περίπου 2.000 αστεροειδείς και κομήτες πλησιάζουν πάρα πολύ κοντά στην Γή -ενίοτε επικίνδυνα- με τροχιές οι οποίες εν γένει είναι γνωστές στους ειδικούς επιστήμονες. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι συχνά κάποια απ’ αυτά τα ουράνια σώματα εισβάλλουν αιφνίδια από το κοσμικό σκοτάδι, ακολουθώντας τροχιές που είναι δυνατόν να συμπέσουν με την προαιώνια πορεία του πλανήτη μας με καταστροφικά αποτελέσματα.
Και εδώ γεννάται ο κίνδυνος συγκρούσεων, όπως -κατά πάσα πιθανότητα- είχε γίνει στο παρελθόν, πριν από 65 εκατομμύρια έτη, στην Γή με τον αστεροειδή που έπεσε στη Χερσόνησο Γιουκατάν στο Μεξικό ο οποίος ισοδυναμούσε με 5 δισεκατομμύρια βόμβες τύπου Χιροσίμας και εξαφάνισε τους δεινοσαύρους και άλλα είδη από τον πλανήτη μας. Ομοίως σε πτώση αστεροειδή οφείλεται ο τεράστιος κρατήρας στην Αριζόνα, ενώ πιο πρόσφατα, το 1994, ζήσαμε την σύγκρουση του κομήτη ω῍῏όηάοόί-αόάύ 9 με τον πλανήτη Δία.
Το πρόγραμμα NEAR
Ακριβώς γι’ αυτή την πιθανότητα η NASA, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Τζόνς Χόπκινς στις Η.Π.Α., δρομολόγησε το πρόγραμμα NASA (Near Earth Asteroid Rendez-vous), με στόχο την προσέγγιση και μελέτη ενός αστεροειδή από έναν τεχνητό δορυφόρο, όταν στην έκκεντρη τροχιά του ο αστεροειδής πλησιάζει την Γή. Ο τεχνητός δορυφόρος στάλθηκε στο διάστημα στις 16 Φεβρουαρίου του 1996 και οι έρευνές του έδειξαν αν και κατά πόσον η Γή απειλείται απ’ αυτά τα ουράνια σώματα. Παράλληλα, έγιναν μελέτες για την προέλευση των αστεροειδών και κατ’ επέκταση, του ηλιακού μας συστήματος.
Ο αστεροειδής που επελέγη γι’ αυτή την αποστολή ήταν ο Έρως (433 Eros), ένας απ’ τους τρεις πιο μεγάλους αστεροειδείς κοντά στην Γή, που ανακαλύφτηκε το 1848 και την πλησιάζει στη σχετικά κοντινή απόσταση των 22,4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων. Έχει μορφή «πατάτας», με μήκος 36 Km, πλάτος 15 Km, και εξαιτίας της πολύ μικρής του βαρύτητας η προσεδάφιση σ’ αυτόν ήταν εύκολη για ένα διαστημόπλοιο που ταξίδευε με την τροχιακή ταχύτητα του αστεροειδή.
Η συνάντηση του μή επανδρωμένου διαστημόπλοιου NEAR με τον Έρωτα προγραμματίστηκε για τον Φεβρουάριο του 1999, αλλά έγινε στις 14 Φεβρουαρίου (ημέρα του αγίου Βαλεντίνου, αφού μιλάμε για έναν αστεροειδή με τόσο «ειδικό» όνομα) του 2000, ύστερα από ένα ταξίδι 2 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων! Η μελέτη του έγινε από ύψος 24-35 Km, με τη βοήθεια των κατάλληλων αστρονομικών οργάνων με τα οποία ήταν εφοδιασμένος ο δορυφόρος, ενώ μία αστρονομική κάμερα μετέδιδε λεπτομερείς εικόνες της επιφάνειας του αστεροειδή, όπου και τελικά προσεδαφίστηκε. Ουσιαστικά έγιναν εκτεταμένες μετρήσεις για την μάζα, την δομή, την γεωλογία, την περιεκτικότητα σε μεταλλεύματα, για το βαρυτικό, καθώς και το μαγνητικό πεδίο του Έρωτα.
Σημειώνουμε ότι εμπνευστής και επικεφαλής του προγράμματος NEAR ήταν ο διαπρεπής Έλληνας αστροφυσικός Σταμάτης Κριμιτζής, διευθυντής Διοίκησης Διαστήματος στο Πανεπιστήμιο Τζόν Χόπκινς (John Hopkins) της Βαλτιμόρης και από το 2005 μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της Επιστήμης του Διαστήματος.
Το «κυνήγι» των αστεροειδών άρχισε γιατί η Γή θέλει να γνωρίζει αν και κατά πόσον απειλείται από αυτά τα κοσμικά «χαλίκια».
Σημειώνουμε ότι η πιθανότητα -στην χειρότερη περίπτωση- να χτυπήσει την Γή μας ένας αστεροειδής είναι μία στις 30.000, καθόλου, λοιπόν, ευκαταφρόνητη! Εάν ένας αστεροειδής πέσει σε μία κατοικημένη περιοχή, οι καταστροφές θα είναι ανυπολόγιστες, ενώ είναι πολύ πιθανόν να σκοτωθούν δισεκατομμύρια άνθρωποι.
Απωφις: η Γή σε κίνδυνο
Το 1997, η αστρονόμος του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον Μπερναντέτ Ρότζερς, χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο των 3,5η του New Mexico, ανακάλυψε έναν νέο αστεροειδή, τον 1997XF11, (ακανόνιστης) διαμέτρου από 320η έως 1,6 Km, ο οποίος μέλλει να μας απασχολήσει δραματικά τις επόμενες δεκαετίες.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αστρονόμων-πλανητολόγων, ο αστεροειδής αυτός θα πλησιάσει στις 23 Απριλίου του 2029 σε απόσταση αναπνοής την Γή (960.000 Km) με κίνδυνο, αν αλλάξει κατ’ ελάχιστον την τροχιά του, να συγκρουσθεί μ’ αυτήν. Όπως δηλώνει η ΝΑωΑ, αν ο αστεροειδής αυτός στραφεί προς την Γή, θα σταλεί άμεσα επάνω του ένα διαστημόπλοιο, πιθανώς με πυρηνικά όπλα, προκειμένου να τον εκτρέψει από την πορεία σύγκρουσής του με την Γή.
Η Γή όμως δεν βρίσκεται για πρώτη φορά σε κίνδυνο. Στις 22 Μαρτίου 1989, ένας άλλος αστεροειδής πολύ μικρότερος από τον 1997XF11 είχε πλησιάσει την Γή σε μικρότερη απόσταση (700.000 Km) χωρίς να τον αντιληφθούμε. Τότε… ο Θεός έβαλε το χέρι Του. Το 2029 όμως, και το 2036 οπότε θα επανέλθει ο 1997XF11, ο οποίος έχει μία περίοδο Τ = 323 ημέρες, ίσως χρειαστεί η ανθρωπότητα να πάρει την τύχη στα χέρια της. Πιθανότατα το 2036 η απόστασή του από την Γή να είναι μόλις 35.000 Km. Αλλωστε λόγω των παρέλξεων του Ήλιου θα αλλάξει η περίοδός του σε Τ = 426 ημέρες, και αυτές τις αλλαγές, όπως και κάποιες πιθανές στην ταχύτητά του, φοβούνται οι ειδικοί επιστήμονες.
Ο αστεροειδής 1997XF11 πλέον φέρει την ονομασία Απωφις, από το τερατώδες ερπετό, που ήταν η ενσάρκωση του πνεύματος του κακού στην αιγυπτιακή μυθολογία. Θρυλικός αντίπαλος του Ρά, θεού του φωτός και του Ήλιου, που τελικά εξοντώθηκε από τον θεό Σέτ.
Ο κομήτης SHOEMAKER-LEVY 9
Ένας από τους πιο ενδιαφέροντες κομήτες της οικογένειας του Δία, που απασχόλησε όσο ελάχιστοι την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, αλλά και γενικότερα την κοινωνία στο σύνολό της το καλοκαίρι του 1994, ήταν ο κομήτης Shoemaker-Levy 9 που ανακαλύφθηκε στις 25 Μαρτίου του 1993, από τους Eugene Shoemaker και David Levy.
Το ενδιαφέρον γι’ αυτόν τον κομήτη συνίστατο στο ότι, δυο χρόνια πριν από τον εντοπισμό του, είχε διασπαστεί, κάτω από την επίδραση των παλιρροϊκών δυνάμεων του Δία, σε τουλάχιστον 20 κομμάτια, τα οποία, σχηματίζοντας ένα φωτεινό περιδέραιο, ακολουθούσαν μία τροχιά σύγκρουσης με τον πλανήτη.
Πραγματικά την εβδομάδα 16-22 Ιουλίου του 1994 τα κομμάτια του κομήτη, που ονομάστηκαν αλφαβητικά, άρχισαν να πέφτουν πάνω στον Δία μέσα σε μια στενή ζώνη που βρισκόταν σε 440 νότιο πλάτος και με μέση συχνότητα πτώσης 7 ώρες.
Οι συγκρούσεις υπήρξαν βιαιότατες. Για παράδειγμα, αναφέρουμε ότι η κινητική ενέργεια που απελευθερώθηκε από την πτώση του θραύσματος ισοδυναμούσε με έκρηξη ισχύος 6 τρισεκατομμυρίων τόνων ΤΝΤ (τρινιτροτολουόλης), δηλαδή εκατοντάδες φορές ισχυρότερη από όλες μαζί τις πυρηνικές κεφαλές του παγκόσμιου οπλοστασίου.
Όπως είναι φανερό, αν το θραύσμα αυτό είχε χτυπήσει την Γή, θα είχε εξαφανίσει, σε μια στιγμή, ολόκληρο τον ανθρώπινο πολιτισμό!
Αρκετοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι πολύ πιθανόν μια παρόμοια σύγκρουση, που ίσως έγινε στο απώτατο παρελθόν της Γής, όπως ήδη αναφέραμε, πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, να ήταν η αιτία εξαφάνισης των δεινοσαύρων και άλλων εμβίων όντων. Θεωρούν ότι ο αστεροειδής εκείνος είχε διάμετρο 16 Km, έπεσε στην χερσόνησο του Γιουκατάν στην Κεντρική Αμερική και δημιούργησε φοβερά προβλήματα στο οικοσύστημα της Γής! Στατιστικολόγοι θεωρούν ότι ένας αστεροειδής με διάμετρο γύρω στα 10 οη υπάρχει η πιθανότητα να πέσει στην Γή μία φορά κάθε 100.000 χρόνια!
Η εκτίμηση για σύγκρουση του αστεροειδή με την Γή στο Γιουκατάν βασίζεται στο γεγονός ότι ειδικοί γεωλόγοι έχουν εντοπίσει, σε διάφορες περιοχές της Γής, το στοιχείο ιρίδιο -άφθονο στους αστεροειδείς- η περιεκτικότητα του οποίου σε ένα γεωλογικό στρώμα εκείνης της περιόδου, πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, ήταν πολύ μεγάλη.
Όσον αφορά την σύγκρουση των κομματιών του κομήτη με τον Δία, δυστυχώς κανένας γήινος παρατηρητής δεν μπόρεσε να παρακολουθήσει απ’ ευθείας την αλυσίδα των συγκρούσεων, εφ’ όσον αυτές έγιναν στην αθέατη πλευρά του Δία. Μια άποψη των συνεπειών των συγκρούσεων πήραμε όταν ο πλανήτης, περιστρεφόμενος, έστρεψε την περιοχή των συγκρούσεων προς την Γή.
Από μία ευτυχή συγκυρία, όμως, μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε απ’ ευθείας τις συγκρούσεις των κομητικών θραυσμάτων με τον Δία, μέσω της κάμερας του διαστημικού εργαστηρίου «Γαλιλαίος».
Ο κομήτης «Τέμλ 1»
Τα πρώτα αποτελέσματα των αναλύσεων του «σύννεφου» κοσμικής ύλης που δημιουργήθηκε μετά τον πειραματικό «βομβαρδισμό» του κομήτη «Τέμλ 1» από την ΝΑωΑ, τον Ιούλιο του 2005, εκπλήσσουν τους επιστήμονες. Ο βομβαρδισμός αυτός αποτέλεσε μία πρώτη προσπάθεια διερεύνησης της συμπεριφοράς ενός κομήτη μετά την ανθρώπινη παρέμβαση.
Για πρώτη φορά μετά την ελεγχόμενη «έκρηξη» της 4ης Ιουλίου (Ημέρα Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ) με βλήμα που εκτοξεύτηκε από το διαστημικό σκάφος «ιόόά Ιηάάήώ», οι ειδικοί έριξαν μία «ματιά» στο εσωτερικό ενός κομήτη ελπίζοντας να ανακαλύψουν μυστικά για το παρελθόν του ηλιακού συστήματος και την έλευση ζωής στην Γή. Οι κομήτες αποτελούν ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της Αστροφυσικής, καθώς αποτελούν ως ένα είδος χρονοκάψουλας, αφού σ’ αυτούς ενυπάρχουν τα αρχέγονα συστατικά που σχημάτισαν τους πλανήτες.Τα αποτελέσματα των πρώτων αναλύσεων για τη σύνθεση και την συμπεριφορά του μετά την πρόσκρουση του βλήματος της ΝΑωΑ, δείχνουν πως ο κομήτης «Τέμλ 1» δεν είναι ένα συμπαγές σώμα, όπως εκτιμούσαν οι πλανητολόγοι, αλλά ένα χαλαρό σύμφυρμα αερίων, σκόνης και μικροκρυστάλλων.
Επιπλέον προκύπτει πως ο κομήτης περιέχει και συστατικά που δημιουργούνται από την παρουσία νερού. Τα τηλεσκόπια κατέγραψαν την δημιουργία ενός πίδακα υδρατμών, στον οποίο ανιχνεύτηκαν οργανικές ουσίες που σχηματίζονται με νερό. Οι αστροφυσικοί συμπεραίνουν πως το πρώιμο ηλιακό σύστημα ήταν μία στροβιλιζόμενη μάζα διάφορων στοιχείων.
Παρόμοια με την NASA, η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος σχεδιάζει ένα πρόγραμμα αποστολής ρομποτικού διαστημικού σκάφους στην επιφάνεια του κομήτη «Τσουριόμοφ-Γκερασιμένκο», το 2010.
Ο Φρουρός του Διαστήματος
Για όλα τα παραπάνω, εκτός από το πρόγραμμα NEAR, ο David Morisson, από την NASA, πρότεινε την υλοποίηση του προγράμματος «Φρουρός του Διαστήματος». Αυτό το πρόγραμμα θα έχει ως σκοπό του τον εντοπισμό των επικίνδυνων αστεροειδών, που περιφέρονται σε τροχιές, σχετικά κοντά στην Γή, και υπάρχει η πιθανότητα να συγκρουστούν με τον πλανήτη μας. Το κόστος του εγχειρήματος υπολογίζεται ότι θα ανέρχεται σε 10 εκατομμύρια δολλάρια ετησίως, και βασικά απαιτούνται έξι ειδικά τηλεσκόπια μετρίου μεγέθους και ένα σύστημα ηλεκτρονικών υπολογιστών για την κατάλληλη επεξεργασία των στοιχείων, για μία περίοδο τριάντα ετών.
Αν εντοπιστεί ένα επικίνδυνο για την Γή ουράνιο σώμα, οι ειδικοί επιστήμονες μπορούν να δώσουν είτε εντολή βομβαρδισμού και ολικής διάλυσής του, γιατί τα κομμάτια του θα ήταν επικίνδυνα, ή και το πλέον πιθανό και λογικό, να εκτρέψουν κατάλληλα την τροχιά του, ώστε να χάσει το ραντεβού του με την Γή.
Συνεπώς υπάρχει πιά η τεχνολογία, αν και αρκετοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι έχουμε μία αδυναμία αντιμετώπισης του θέματος λόγω του ότι δεν υπάρχει διεθνώς (βλέπε Η.Π.Α.) μια αρμόδια υπηρεσία για να αντιμετωπιστεί το θέμα της σύγκρουσης της Γής με έναν αστεροειή ή έναν κομήτη. Ούτως ή άλλως, το χρονικό διάστημα έως το 2029 είναι αρκετά μεγάλο προκειμένου να αναπτυχθεί η Υπηρεσία εκείνη, και θα αναπτυχθεί (!), που θα αποτρέψει την σύγκρουση χρησιμοποιώντας το πυρηνικό οπλοστάσιό μας. Πιθανότατα μία από τις μηχανές του Λεωφορείου του Διαστήματος να χρησιμοποιηθεί γι’ αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Και βέβαια όλα εξαρτώνται από τα κατάλληλα κονδύλια που θα απορροφήσει η NASA και τα αντίστοιχα προγράμματα των Πανεπιστημίων από το Κογκρέσο και γι’ αυτόν τον λόγο από καιρού εις καιρόν οι επιστήμονες γίνονται και λίγο… καταστροφολόγοι.
Βιβλιογραφία:
Δανέζης Μάνος και Θεοδοσίου Στράτος, Το Σύμπαν που αγάπησα, τόμοι δύο, εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα 1999.
Το αλίευσα ΕΔΩ ΕΔΩ

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Σιωπηλός Γίγαντας


Γιάννης Μανωλούδης

Νέες παρατηρήσεις του τηλεσκοπίου Κέπλερ προκαλούν προβληματισμό στην επιστημονική κοινότητα, καθώς αμφισβητούν την κυρίαρχη άποψη, σύμφωνα με την οποία όλα τα άστρα έχουν την ικανότητα να παράγουν ήχο. Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές πίστευαν μέχρι σήμερα ότι όλα τα αστέρια έχουν την δυνατότητα να εκπέμπουν ηχητικά κύματα από το εσωτερικό τους, τα οποία στη συνέχεια προκαλούσαν αλλαγές στο φως, οι οποίες καταγράφονταν από τα τηλεσκόπια. Το ίδιο μάλιστα το Κέπλερ έχει χρησιμοποιηθεί εκατοντάδες φορές για την παρατήρηση αυτών των ηχητικών κυμάτων. Ωστόσο, η τελευταία προσπάθεια εντοπισμού τους, μέσα στα πλαίσια ενός τριαστρικού συστήματος, το οποίο περιλαμβάνει έναν ερυθρό γίγαντα, απέτυχε.

Σύμφωνα με την κυρίαρχη άποψη, σε μία πρώτη φάση, η διάδοση της θερμότητας στο εσωτερικό κάθε άστρου μετακινεί τις υλικές μάζες άνωθεν του πυρήνα. Στη συνέχεια παράγονται ισχυρά κύματα πίεσης, τα οποία δεν είναι παρά ηχητικά κύματα χαμηλής συχνότητας. Η όλη αυτή διαδικασία προκαλεί τελικά αλλαγές στη θερμοκρασία, η οποία μεταβάλλει τις εκπομπές φωτός από τα άστρα. Οι μικρές αυτές μεταβολές καταγράφονται από τηλεσκόπια, όπως το Κέπλερ, και έτσι αποκαλύπτουν έμμεσα την παρουσία ηχητικών κυμάτων.

Εν τούτοις, το τηλεσκόπιο αντιμετώπισε πρόβλημα, στην προσπάθεια εντοπισμού ηχητικών κυμάτων στα πλαίσια ενός τριαστρικού συστήματος, το οποίο περιλαμβάνει τον ερυθρό γίγαντα HD181068A και δύο ερυθρούς νάνους, οι τροχιές των οποίων είναι εφαπτόμενες. Ανάλογα τριαστρικά συστήματα έχουν καταγραφεί και στο παρελθόν, αλλά αυτή τη φορά η επιστημονική έρευνα απέτυχε να εντοπίσει ηχητικά κύματα προερχόμενα από τον γίγαντα. «Γνωρίζουμε πως όλοι οι ερυθροί γίγαντες εμφανίζουν ταλαντώσεις. Η επιφάνεια του αστέρα περιλαμβάνει κύματα, την φύση των οποίων κατανοούμε μέσω της παρατήρησης του φωτός. Με τον τρόπο αυτό καταγράφουμε τη χρονική διάρκεια αυτών των ταλαντώσεων. Το πρόβλημα στην περίπτωση μας είναι ότι αυτό το άστρο δεν πάλλεται», υποστηρίζει ο Αλίζ Ντερέκας, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, που παρατήρησε το φαινόμενο, και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Εοτβός της Ουγγαρίας.

Δύο εξηγήσεις έχουν ήδη δοθεί για την ερμηνεία του φαινομένου. Η πρώτη υποστηρίζει, ότι η αλληλεπίδραση των βαρυτικών δυνάμεων μεταξύ των τριών άστρων ελαττώνει τις ταλαντώσεις στην επιφάνεια του γίγαντα. Πιο συγκεκριμένα, οι δύο ερυθροί νάνοι μπορεί να ασκούν βαρυτική έλξη σε αυτόν σε συγκεκριμένα χρονικά σημεία, τα οποία αποτρέπουν την εμφάνιση των ταλαντώσεων.

Μία δεύτερη εξήγηση προσφέρεται από τον καθηγητή Μάικ Μοντγκόμερι, από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. «Όταν στα πλαίσια ενός διαστρικού ή τριαστρικού συστήματος, ένα αστέρι κάψει το υδρογόνο του και μεταβληθεί σε ερυθρό γίγαντα, μπορεί να αρχίσει να διώχνει το υλικό του προς τα υπόλοιπα άστρα. Αυτό έχει ως συνέπεια να εμφανίζει μία περίεργη συμπεριφορά, η οποία εξηγεί ίσως την αδυναμία του να πάλλεται», τονίζει.

Όποια και αν είναι η εξήγηση, η παρατήρηση του Κέπλερ αναζωπύρωσε το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας για την μελέτη των τριαστρικών συστημάτων. «Τελικά δεν είναι τόσο σπάνια όσο πιστεύαμε. Πιστεύω πως σύντομα θα έχουμε περισσότερες ανακαλύψεις και σε λίγα χρόνια θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε καλύτερα τη φύση τους», τονίζει ο καθηγητής Μοντγκόμερυ.

Το αλίευσα ΕΔΩ http://vatopaidi.wordpress.com/

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Ο αχρησιμοποίητος ελληνικός δορυφόρος, νοικιάστηκε από τους Τούρκους

 
Ο ελληνικός δορυφόρος Hellas Sat έμεινε κενός λόγω της κρίσης, και τον ελεύθερο χώρο τον νοίκιασε ο τουρκικός Türksat, που έχει… γεμίσει.
Ο ελληνικός δορυφόρος Hellas Sat έμεινε κενός λόγω της κρίσης, και τον ελεύθερο χώρο τον νοίκιασε ο τουρκικός Türksat, που έχει… γεμίσει. Αυτό ανάφερε ο γενικός διευθυντής της Türksat A.Ş., Οζκάν Νταλμπάι, σημειώνοντας πως καθώς η χωρητικότητα των δορυφόρων που χρησιμοποιεί η Τουρκία έχει σχεδόν γεμίσει, νοικιάστηκε χώρος στον Hellas Sat. Ο Νταλμπάι ανέφερε πως η ενοικίαση θα διαρκέσει μέχρι το 2013.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες της εφημ. «Χουριέτ/TourkikaNea», το ποσοστό πλήρωσης των δορυφόρων που χρησιμοποιεί η Τουρκία έφτασε στο 91%, πως δεν αρκεί για τα αιτήματα που προέρχονται από το εξωτερικό και πως για να υπάρξει ανταπόκριση νοικιάστηκε χώρος από τον ελληνικό δορυφόρο Hellas Sat ως το 2013. Ο Νταλμπάι δήλωσε επίσης πως υπογράφηκαν οι συμβάσεις για τους δορυφόρους Türksat 4A και 4B, πως έχουν αρχίσει οι εργασίες σχεδιασμού τους και πως έχει δοθεί και η παραγγελία των υλικών για τους δορυφόρους. «Τον Türksat 4A τον εκτοξεύουμε τον Νοέμβριο του 2013 και τον 4Β τον Φεβρουάριο του 2014.


Οι ημερομηνίες αυτές εξαρτώνται από τα τεστ, αλλά υπό κανονικές συνθήκες θα εκτοξευθούν σε αυτές τις ημερομηνίες», είπε.

http://voria.gr/

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Η δραστηριότητες της Ευρώπης στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό

Δρ. Ιωάννης Παρίσης
Στις 16 Φεβρουαρίου 2011 εκτοξεύθηκε προς τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) το δεύτερο ευρωπαϊκό διαστημικό όχημα ATV (Automated Transfer Vehicle), με πύραυλο Ariane 5ES. Η εκτόξευση έγινε από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Εκτοξεύσεων στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA). Ήταν η 200η αποστολή πυραύλου τύπου Ariane και η πρώτη για το έτος 2011.
Διεθνής Διαστημικός Σταθμός
Ο ΔΔΣ (International Space Station – ISS) είναι το μεγαλύτερο διαστημικό πρόγραμμα μέχρι σήμερα. Ο ΔΔΣ είναι ένα «ιπτάμενο εργαστήριο» με προορισμό την επιστημονική και βιομηχανική έρευνα (εκτέλεση επιστημονικών πειραμάτων σε κατάσταση μικροβαρύτητας). Ξεκίνησε με την Πρωτοβουλία Στρατηγικής Άμυνας (SDΙ) των ΗΠΑ το 1984 και σήμερα αποτελεί κοινή προσπάθεια και συνεργασία 16 χωρών: ΗΠΑ, Ρωσία, Βραζιλία, Καναδάς, Ιαπωνία, και 11 από τα μέλη της ESA (Βέλγιο, Γαλλία, Γερμανία, Δανία, Ελβετία, Ηνωμ. Βασίλειο, Ισπανία, Ιταλία, Νορβηγία, Ολλανδία και Σουηδία). Λειτουργεί συνεχώς από το Νοέμβριο του 2000, με εναλλασσόμενο πλήρωμα. Βρίσκεται σε χαμηλή γήινη τροχιά (LEO) σε ύψος 400 χιλιομέτρων περίπου από την επιφάνεια της Γης. 
Το πρώτο διαστημικό όχημα προς τον ΔΔΣ εκτοξεύθηκε από τις ΗΠΑ το 1998, ενώ η πρώτη αποστολή αστροναυτών έγινε το φθινόπωρο του 2000 (Expedition-1), με ρωσικό πύραυλο Soyuz, με τριμελές πλήρωμα (επικεφαλής Αμερικανό και 2 Ρώσους). Επέστρεψαν στη Γη τον Μάρτιο του επομένου έτους, με την πτήση STS-102 του αμερικανικού διαστημοπλοίου Discovery.
Εν τω μεταξύ πραγματοποιούνται αρκετές πτήσεις με αμερικανικά και ρωσικά διαστημόπλοια (πτήσεις STS και Progress αντίστοιχα) μεταφέροντας προσωπικό, υλικά και εφόδια. Σ’ αυτά, από το 2008, προστέθηκαν και τα ευρωπαϊκά ATVs.
ATV Ιούλιος Βέρν
Η αποστολή του πρώτου οχήματος ATV «Ιούλιος Βέρν», είχε πραγματοποιηθεί στις 9 Μαρτίου 2008. Το βάρους 20 περίπου τόνων όχημα εκτοξεύτηκε με πύραυλο Ariane 5ES από την ευρωπαϊκή βάση εκτόξευσης στο Κουρού της Γαλλικής Γουϊάνας και τέθηκε σε τροχιά σε ύψος 260 χιλιομέτρων. Το ATV-1 μετέφερε στον ΔΔΣ 7,5 τόνους τροφίμων, νερού, συμπιεσμένου αέρα, καυσίμων και προσωπικών αντικειμένων για το πλήρωμα του Σταθμού.
Μετά τη σύνδεσή του με τον ΔΔΣ, η οποία έγινε στις 3 Απριλίου 2008, το ATV-1 χρησιμοποίησε τους κινητήρες του προκειμένου να ωθήσει τον Σταθμό, ο οποίος μετακινήθηκε ελαφρώς προς τη γη, εξαιτίας της βαρύτητας, σε ασφαλέστερο ύψος εντός της χαμηλής τροχιάς (LEO) στην οποία ευρίσκεται. Μετά από έξη μήνες, το όχημα αποσυνδέθηκε από τον ΔΔΣ, παίρνοντας μαζί του τα σκουπίδια και τα άχρηστα υλικά που ειχαν συγκεντρωθεί κατά τους προηγούμενους μήνες και επανήλθε στην γήινη ατμόσφαιρα στις 29 Σεπτεμβρίου 2008. Κατά την προσέγγισή του στη γη αυτοανεφλέγη και διελύθη άνωθεν του Ειρηνικού Ωκεανού.
Το ATV-1, με βάρος (χωρίς φορτίο) 11 τόνων, μήκος 10,3 μέτρα και διάμετρο 4,5 εφοδιασμένο με υψηλής τεχνολογίας οπτικά όργανα πλοήγησης, αισθητήρες και εξοπλισμό επικοινωνιών, κόστισε στην ESA 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ.
Διαστημικό Εργαστήριο Columbus
Στον ΔΔΣ έχει συνδεθεί και λειτουργεί από το 2008 το ευρωπαϊκό διαστημικό εργαστήριο Columbus, μαζί με τα εργαστήρια των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας και της Ιαπωνίας. Το τελευταίο που φέρει την ονομασία Kibo (Ελπίδα) εκτοξεύτηκε σε τρία τμήματα, το πρώτο εξάμηνο του 2008, με τις πτήσεις STS-123, STS-124 STS-127 των αμερικανικών διαστημικών λεωφορείων.
Το Columbus εκτοξεύτηκε  με την πτήση STS-122 του αμερικανικού διαστημοπλοίου Atlantis, στις 7 Φεβρουαρίου 2008. Για το σκοπό αυτό το Columbus είχε αποσταλεί από τον Μάιο 2006 στο διαστημικό κέντρο Κέννεντι, στη Φλόριντα των ΗΠΑ, για την τοποθέτησή του εντός του Atlantis. Το διαμέτρου 4,5 μέτρων ευρωπαϊκό εργαστήριο, είναι εξοπλισμένο με ερευνητικές εγκαταστάσεις που δίνουν τη δυνατότητα επιστημονικών ερευνών.
Το Columbus περιλαμβάνει ένα χώρο για τρία άτομα και η παρακολούθηση και ο χειρισμός του γίνεται από σταθμό εδάφους του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) που βρίσκεται πλησίον του Μονάχου. Κατά την προβλεπόμενη δεκαετή διάρκεια ζωής του Columbus, οι επιστήμονες που εργάζονται στη Γη, σε συνεργασία με το πλήρωμά του, θα είναι σε θέση να διεξάγουν χιλιάδες πειράματα.  στους τομείς της ιατρικής, της βιολογίας, της βιοτεχνολογίας, των υλικών και των υγρών. Το κόστος του εργαστηρίου έφτασε περίπου τα 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό το οποίο καταβλήθηκε κυρίως από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Ιταλία.
ATV-2 “Johannes Kepler”
Το ATV-2, το δεύτερο ATV της ESA, με την ονομασία Johannes Kepler – όπως και το ATV-1 – είναι ένα πολύπλοκο διαστημικό όχημα, σχεδιασμένο για να μεταφέρει εφόδια (νερό, τρόφιμα, οξυγόνο και άλλα) καθώς και ηλεκτρονικά υλικά, από τη Γη στον ΔΔΣ. Το όχημα θα παραμείνει συνδεδεμένο στον ΔΔΣ μέχρι τον Ιούνιο 2011, οπότε θα αποσυνδεθει για την επιστροφή, φορτωμένο με στερεά και υγρά απόβλητα και άχρηστα υλικά. Μετά είσοδό του στην γήίνη ατμόσφαιρα θα γίνει ελεγχόμενη αυτοανάφλεξη και καταστροφή του άνωθεν του Νοτίου Ειρηνικού Ωκεανού.
Η αποστολή των ATV παρακολουθείται και ελέγχεται από το  Automated Transfer Vehicle Control Centre (ATV-CC), το οποίο βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της Γαλλικής υπηρεσίας διαστήματος CNES (Centre National d’Etudes spatiales), στην Τουλούζ.
Το τρίτο ATV, ετοιμάζεται για να εκτοξευθεί προς τον ΔΔΣ στις αρχές του 2012. Το ATV-3 θα φέρει το όνομα του Ιταλού φυσικού και πρωτοπόρου στα θέματα των διαστημικών πτήσεων Edoardo Amaldi.
Το αλίευσα ΕΔΩ http://parisis.wordpress.com/2011/03/15/%CE%B...................

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Η Τουρκία θα φτιάξει τη δική της NASA

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Υπουργείο Μεταφορών της Τουρκίας επεξεργάζεται το νομικό πλαίσιο για τη δημιουργία κρατικού οργανισμού στα πρότυπα της Αμερικανικής ΝΑSΑ.

Ο οργανισμός αυτός θα ονομάζεται   «Türkiye Uzay Kurumu (TUK)» και θα είναι υπεύθυνος για όλες τις εξελίξεις που αφορούν στο διάστημα, όπως διαστημικά σκάφη, πύραυλοι φορείς, εξερευνήσεις κλπ.

Σχετική πηγή : ulasimonline

Υπενθυμίζεται ότι τον Φεβρουάριο του  2001 το  Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας (ΣΕΑ) της χώρας  αποφάσισε την ίδρυση Εθνικής Διαστημικής Υπηρεσίας, μετά από εισήγηση των Ενόπλων Δυνάμεων.

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Η ανησυχία για αιφνιδιαστική τουρκική ενέργεια φέρνει υψηλή χρηματοδότηση για δορυφορική επιτήρηση

Η έγκαιρη δορυφορική προειδοποίηση αποτελεί πλέον τον ακρογωνιαίο λίθο του ελληνικού αμυντικού συστήματος με την διάθεση υψηλών κονδυλίων σε μία εποχή μεγάλων περικοπών στο τομέα της Άμυνας. Όπως αναφέρουν ασφαλείς πηγές του defencenet.gr από το ΓΕΕΘΑ, εξασφαλίστηκε για τα επόμενα πέντε χρόνια η χρηματοδότηση με ένα ποσό της τάξεως των 200 εκατ. ευρώ του νέου δορυφορικού πρόγραμματος MUSIS (MUSIS (MUltinational Space-based Imaging System),το οποίο θα διαθέτει και ραντάρ συνθετικής απεικόνισης!

Η Ελλάδα με τη ίδια ομάδα χωρών συμμετέχει στη σχεδίαση, ανάπτυξη και κατασκευή του μελλοντικού δορυφορικού συστήματος γεγονός που θα την καταστήσει μέλος μιας μικρής ομάδας χωρών παγκοσμίως που θα έχουν τόσο εξελιγμένο δορυφορικό σύστημα επιτήρησης σε υπηρεσία.

To πρόγραμμα MUSIS θεωρείται το πιο φιλόδοξο πρόγραμμα παρατήρησης Γης από το διάστημα στην Ευρώπη και αποτελεί την εξέλιξη όλων των κορυφαίων υφισταμένων στρατιωτικών συστημάτων παρατήρησης Γης από το Διάστημα με επιχειρησιακή λειτουργία από το 2015 έως το 2030. Η πρώτη εκτόξευση δορυφόρου του συστήματος έχει προγραμματιστεί για το 2015.

Οι σχεδιασμοί του υπουργείου Εθνικής Αμυνας δεν σταματούν εδώ. Το ΜUSΙS θα αποτελείται από 6-7 δορυφόρους.

Σε ότι αφορά το νυν δορυφορικό σύστημα του στρατιωτικού δορυφόρου HELIOS-IIB το οποίο έχει κατασκευαστεί και λειτουργεί με ευθύνη της Γαλλίας συμμετέχουν επίσης η Ελλάδα, το Βέλγιο, η Ιταλία και η Ισπανία, επίσης θεωρείται ένα από τα πιο προηγμένα παγκοσμίως και το σημαντικότερο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο. Συνίσταται από δύο οπτικούς δορυφόρους παρατήρησης Γης που διαθέτουν δυνατότητες λήψης εικόνων ημέρα και νύχτα.

Ηδη από τον περασμένο Ιούνιο λειτουργεί στην Τανάγρα ο πρώτος Δορυφορικός Σταθμός Ελλάδος (ΔΣΕ), μέρος της ελληνικής συμμετοχής στο στρατιωτικό δορυφορικό πρόγραμμα Ηelios- ΙΙ. Το πρόγραμμα αποτελείται από δύο οπτικούς δορυφόρους παρατήρησης της Γης που βρίσκονται σε απόσταση περίπου 700 χιλιομέτρων από την επιφάνειά της.

Προσφέρει στην Ελλάδα τη δυνατότητα να λαμβάνει δορυφορικές εικόνες πολύ υψηλής ποιότητος, με ιδιαίτερα μεγάλη ακρίβεια εντοπισμού θέσης και υψηλή διακριτική ικανότητα. Ανώτατος αξιωματικός του ΓΕΕΘΑ σχολίαζε μιλώντας για τις δυνατότητες του HELIOS-IIB ότι «Δεν μας ξεφεύγει πλέον ούτε η αλλαγή σκοπιάς στο Μπαλίκεσιρ»!

Πραγματικά, όπως είχαμε την δυνατότητα να διαπιστώσουμε και οι ίδιοι οι εικόνες και η ταχύτητα ματάδοσής τους από το τουρκικό έδαφος του HELIOS-IIB , ξεπερνούν και την πιο γόνιμη φαντασία. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Τούρκοι έχουν αναπροσαρμόσει σχέδια και επιχειρησιακά δόγματα με την πρόβλεψη εκκίνησσης αερομεταφερόμενων δυνάμεων εκατοντάδων χιλιομέτρων πίσω από την πρώτη γραμμή, με ότι αυτό συνεπάγεται.

Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Σχεδιάζουν το ίντερνετ του Διαστήματος κορυφαίοι καθηγητές σε Ξάνθη, Αμερική και Ευρώπη

Bookmark and Share
ΜΙΛΟΥΝ ΣΤΟ «ΧΡΟΝΟ» ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΩΣΗΣ
Τα νέα δεδομένα διευκολύνουν όμως και την επίγεια ζωή μας

Ρεπορτάζ Σταύρος Φανφάνης

Είναι πρωτοπόροι στο χώρο τους, σχεδιάζουν την διαδικτυακή επικοινωνία στο Διάστημα διευκολύνοντας πολύ τις διάφορες αποστολές με δορυφόρους διαστημόπλοια και ανακαλύπτουν μέσα από την καινοτομία της έρευνάς τους νέα πρωτόκολλα επικοινωνίας που υπολογίζουν να βρουν εφαρμογή την επόμενη 10ετία, δηλαδή το 2020. Ήδη μια δομή που ετοιμάστηκε για να καλύψει όλο το επιστημονικό πεδίο της έρευνας των πειραμάτων και της δυναμικής που αναπτύσσει η ομάδα του καθηγητή Βασίλη Τσαουσίδη είναι πραγματικότητα αφού αποτελεί την σύμπραξη ουσιαστικά τριών εργαστηρίων του Τμήματος ηλεκτρολόγων – μηχανικών του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. «Ενώσαμε το ερευνητικό δυναμικό μας, σ΄ένα ενιαίο κέντρο που θα προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε την διαστημική διαδικτύωση» θα πει ο επιστημονικός συνεργάτης Γιάννης Κόμνιος που φιλοξενήθηκε στο ράδιο Χρόνος 87,5fm επεξηγώντας περισσότερο με παραδείγματα την πρόταση που απέσπασε γενναία χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στο ερώτημα τι καινούργιο φέρνει η διαστημική διαδικτύωση μας απαντά με ένα παράδειγμα που απλουστεύει τις διαδικασίες.

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Έρχεται και στον ουρανό της Ελλάδας η «βροχή» των διαττόντων Λεοντιδών

Bookmark and Share

Για μια ακόμη χρονιά οι κάτοικοι της Γης -και ανάμεσά τους οι Έλληνες- θα έχουν την ευκαιρία αυτή την εβδομάδα να παρατηρήσουν στον ουρανό -στο μέτρο που του επιτρέπουν οι κατά τόπους καιρικές συνθήκες- την πιο θεαματική από όλες τις «βροχές» διαττόντων, των Λεοντιδών.

Το αποκορύφωμα αναμένεται τις νύχτες της 17ης και 18ης Νοεμβρίου και η καλύτερη στιγμή παρατήρησης θα είναι λίγο πριν το ξημέρωμα.

Τα συγκεκριμένα «πεφταστέρια» έλκουν την καταγωγή τους από τον κομήτη 55Ρ/Τέμπελ-Τατλ, αλλά επειδή φαίνεται να προέρχονται από την κατεύθυνση του αστερισμού του Λέοντα, έχουν πάρει το όνομά του.

Η «βροχή» των Λεοντιδών διαρκεί περίπου δύο εβδομάδες (7 έως 28 Νοεμβρίου), αλλά κορυφώνεται στο διήμερο 17 και 18 Νοεμβρίου. Ο ρυθμός πτώσης των φωτεινών μετεώρων -που γίνεται με ταχύτητα περίπου 71 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο- υπολογίζεται σε 15 ανά ώρα κατά μέσο όρο.

Από ιστορική άποψη, οι Λεοντίδες έχουν δημιουργήσει μερικά από τα πιο θεαματικά φαινόμενα στους ουρανούς του πλανήτη μας και μάλιστα υπήρξαν φορές, ιδίως μεταξύ των ετών 1998 - 2002, που εξελίχτηκαν σε πραγματική «θύελλα» μετεώρων, στη διάρκεια της οποίας πολλές χιλιάδες «αστεριών» φαίνονταν να πέφτουν κάθε ώρα στη Γη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτές οι «θύελλες» λαμβάνουν χώρα περιοδικά, ανά 33 χρόνια περίπου, για άγνωστους λόγους. Η τελευταία τέτοια θεαματική «θύελλα» συνέβη το 2002, συνεπώς η επόμενη θα υπάρξει κάπου κοντά στο 2035. Φέτος θα πρέπει να αναμένεται μια ήπια δραστηριότητα.

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Μετεωρίτης, ΑΤΙΑ ή κάτι άλλο;

Bookmark and Share

Τι ήταν αυτό που είδαν οι κάτοικοι της Λάρισας;

Μια πύρινη σφαίρα εμφανίστηκε στο νυχτερινό ουρανό της Λάρισας χτες το βράδυ και έγινε αντιληπτή από τη Χαλκίδα μέχρι και τη Βόρεια Ελλάδα.

Η πύρινη μπάλα πλησίαζε με μεγάλη ταχύτητα τη Γη και καθώς πλησίαζε μεγάλωνε, σύμφωνα με μαρτυρίες. Το συγκεκριμένο αντικείμενο ερχόταν από την πλευρά της θάλασσας με κατεύθυνση τον Κίσσαβο, στο τμήμα μεταξύ Μελιβοίας και Καρίτσας.

Το συμβάν έγινε ορατό από πολλούς ανθρώπους και προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση.

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Θαυμάστε τον Δία τώρα που βρίσκεται στην πιο κοντινή απόσταση με τη Γη από το 1963

Bookmark and Share
Αυτή την εβδομάδα οι λάτρεις του Ουρανού θα πρέπει θαυμάσουν ένα λαμπρό Δία, γιατί αλλιώς θα πρέπει να περιμένουν έως το 2022 για να δουν μια τόσο εντυπωσιακή εικόνα του 2ου πλανήτη από άποψη λαμπρότητας (πρώτη ασφαλώς είναι η Σελήνη και μετά η Αφροδίτη) και βεβαίως του πιο μεγάλου πλανήτη. Ο Δίας πλησιάζει τη Γη σε ασυνήθιστα μικρή απόσταση και τότε θα γίνει το λαμπρότερο ουράνιο σώμα μετά τη Σελήνη.
Η Γη πλησιάζει τον Δία κάθε 13 μήνες όταν τον προσπερνά στην αιώνια κούρσα τους γύρω από τον Ήλιο. Δεδομένου όμως ότι οι τροχιές των πλανητών είναι ελλειπτικές και όχι απόλυτα κυκλικές, η ελάχιστη απόστασή τους μεταβάλλεται από ραντεβού σε ραντεβού.

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Μετά το 2010 η Τουρκία θα κατασκευάζει δορυφόρους εγχώρια

Bookmark and Share
Η τουρκική εταιρεία δορυφορικών επικοινωνιών Turksat ετοιμάζεται να υπογράψει συμβάσεις με κατασκευαστές τρίτων χωρών για δύο νέους δορυφόρους, τον Turksat 4A και 4B.

Τρεις εταιρείες από την Ασία, την Αμερική και την Ευρώπη θα υποβάλλουν τις σχετικές προσφορές στον διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό. Σύμφωνα με ανώτατο αξιωματούχο της Turksat, η σχετική σύμβαση με τον νικητή του διαγωνισμού σχεδιάζεται να υπογραφεί τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους.

Οι νέοι δορυφόροι αναμένεται να ολοκληρωθούν 26 μήνες μετά την υπογραφή της σύμβασης και θα έχουν διάρκεια ζωής τα 20 έτη. Ο δοσυφόρος 4Α θα καλύπτει την Αφρική, και την Ασία θσ καλύπτει ο 4Β. Ο 4Α θα χρησιμοποιηθεί για τις τηλεοπτικές εκπομπές μέσω δορυφόρου, ενώ ο 4Β θα χρησιμοποιηθεί για υπηρεσίες Internet, μεταφοράς δεδομένων και ζωντανές μεταδόσεις.

Οι απαιτήσεις μας για τον 4Β περιλαμβάνουν την εκπομπἠ στην μπάντα Ka, διότι αυτή τη ζώνη συχνοτήτων θα επιτρέψει να παρέχονται φθηνές υπηρεσίες του Internet στην Τουρκία, την κατεχόμενη Κύπρο, το Ιράκ, το Αζερμπαϊτζάν και το Αφγανιστάν.

Η εταιρία Turksat θα διεξάγει έναν νέο διαγωνισμό τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, με τη διαδικασία υποβολής προσφορών να ολοκληρώνεται τέλη του 2010.

Οι αναρτήσεις στο ¨Παζλ Ενημέρωσης¨

Παζλ Ενημέρωσης