Αφού η ελληνική πολιτεία εξασφάλισε τον …φιλελληνισμό των τουρκοφανών, τώρα τους διορίζει και στο δημόσιο σχολείο! Τουρκόφωνοι, απόφοιτοι παιδαγωγικών ακαδημιών, διορίζονται ως νηπιαγωγοί στα δημόσια νηπιαγωγεία και ως δάσκαλοι στο ελληνόφωνο πρόγραμμα των μειονοτικών δημοτικών για να διδάξουν στα …ελληνικά, τα παιδιά των Πομάκων. Και φυσικά οι διορισμοί αυτοί ισχύουν και για τα πεδινά χωριά όπου κατοικούν χιλιάδες Πομάκοι. Και εδώ ερχόμαστε στα εύλογα ερωτήματα: τι διδάσκεται μέσα στο μάθημα; Ποιος ελέγχει ότι το μάθημα γίνεται σωστά και χωρίς κεμαλική προπαγάνδα; Είναι τα ελληνικά η μόνη γλώσσα επικοινωνίας του δασκάλου ή του νηπιαγωγού με τους μαθητές του; Αν κάποιος μαθητής εκφραστεί στα πομακικά τι θα γίνει; Ξέρει …ελληνικά αυτός που διδάσκει;Ως Ζαγάλισα δεν αμφισβητούμε το φιλότιμο και την ευσυνειδησία συγκεκριμένων τουρκόφωνων εκπαιδευτικών που θα διδάξουν σωστά το μάθημα στα ελληνικά, κάνοντας το αυτονόητο. Η κατάσταση όμως που επικρατεί στην ελληνική Θράκη, μας κάνει να απαισιοδοξούμε. Πολλοί από τους αποφοίτους των ελληνικών πανεπιστημίων είναι και δέκτες, από την παιδική τους ηλικία, της κεμαλικής προπαγάνδας που διοχετεύεται με δεκάδες τρόπους στην κοινωνία (κουράν κουρσού, κηρύγματα στα τζαμιά κτλ). Όταν είσαι δέκτης, είναι εύκολο έπειτα να γίνεις και πομπός.
Ήδη στο τουρκόφωνο πρόγραμμα επί δεκαετίες διδάσκουν φανατικοί κεμαλιστές που με την …παιδαγωγική μέθοδο του ξύλου και των απειλών προσπαθούν να εξαλείψουν με λύσσα την πομακική γλώσσα των μαθητών και να τους περάσουν τουρκική συνείδηση. Οι υπεύθυνοι της εκπαίδευσης τους γνωρίζουν; Αν τους γνωρίζουν γιατί δεν τους στέλνουν είτε στα σπίτια τους είτε σε κάποιο άλλο μέρος της Ελλάδας; Αν πήγαιναν π.χ. στην Κρήτη οι δάσκαλοι αυτοί θα έκαναν…μαγκιές στα Κρητικόπουλα; Οι νόμοι ισχύουν μόνο για τους ελληνόφωνους δασκάλους;
Εδώ βέβαια ξαναγυρνάμε στο θέμα της εγκατάλειψης των Πομακοχωριών από την ελληνική πολιτεία. Δεν είναι μόνο το ξήλωμα των δημοσίων υπηρεσιών, όπως είχαμε γράψει στο προηγούμενο φύλλο μας. Είναι και οι πολιτικές που θα έπρεπε να ακολουθούνται (και δεν ακολουθείται καμία) σε κάθε στάδιο της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής του τόπου αυτού. Ο διορισμός τουρκόφωνων εκπαιδευτικών στο ελληνόφωνο πρόγραμμα του δημόσιου σχολείου αποδεικνύει την παντελή έλλειψη στρατηγικής για την εκπαίδευση των Πομάκων. Όπως είπε Πομάκος φίλος μας που το παιδί του πάει σε νηπιαγωγείο: «συνεχώς βάζουν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα».Αυτό το θέμα αποτελεί και μια επιπλέον απόδειξη της μπουρδολογίας διαφόρων καθηγητών και «διανοουμένων», αριστερής προέλευσης, που γράφουν από το σπίτι τους στην Αθήνα βιβλία και άρθρα για τις… δήθεν κρατικές πολιτικές υπέρ των Πομάκων.
Ποιοι είναι υπεύθυνοι για τους διορισμούς αυτούς; Έχουν συνείδηση τι συνέπειες μπορούν να προκληθούν από τέτοιες πολιτικές; Έχει το …υπουργείο, γνώση της κατάστασης; Υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται πραγματικά; Έχει λόγο για τα θέματα αυτά ο Θρακιώτης κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιώργος Πεταλωτής; Τι έχει να πει ο πρώην υπουργός Παιδείας και Θρακιώτης πολιτικός Ευριπίδης Στυλιανίδης; Δυσκολεύτηκε το υπ. Παιδείας να ιδρύσει νηπιαγωγεία και τώρα διορίζει σε αυτά τουρκόφωνους!
(τεύχος 50, Φεβρουάριος 2011)
