Η κυρία Μέρκελ ανακάλυψε προ ημερών ότι η “πολυπολιτισμικότητα” έχει ουσιαστικά αποτύχει στην Γερμανία. Η διαπίστωση αυτή ήλθε σε μια στιγμή που οι αμφιβολίες για την επιτυχία του “μοντέλου multiculti” αυξάνονται ραγδαία εντός του ισχυρού κέντρου της Ευρωπαϊκής “ένωσης” αλλά και άλλων χωρών της δυτικής Ευρώπης μετά από δεκαετίες σχεδόν ελευθέρων ροών μετανάστευσης από μουσουλμανικές και ασιατικές χώρες. Η “πολυπολιτισμικότητα”, αυτή η άκρως επιθυμητή κατά τους “προοδευτικούς” απαίτηση για μια άμορφη κοινωνία-χοάνη με θολές ιστορικές, θρησκευτικές και πολιτισμικές βάσεις, με κοινωνική “ανοχή”, που ενεργητικά προωθεί πολλές φορές εχθρικές μειονοτικές απαιτήσεις, και με διαδικασίες αναγνώρισης του “δικαιώματος στον αποχωρισμό” και στην αποξένωση από το σώμα του κοινωνικού περιβάλλοντος, “παίζει” εδώ και χρόνια και στην Ελλάδα, με τις ελληνικές κυβερνήσεις να διαγκωνίζονται στο ποιος και πως θα αναδειχθεί “καλύτερος Ευρωπαίος” με βάση την ουσιαστική αποδοχή της πλήρους αποχαλίνωσης της παράνομης μετανάστευσης από ασιατικές και αφρικανικές χώρες.Η κυρία Μέρκελ φυσικά δεν είδε ξαφνικά το Φως το Ιλαρόν ως δια μαγείας. Απλώς ανταποκρίνεται στις αυξανόμενες πολιτικές πιέσεις μέσα στον συνασπισμό της κυβέρνησης της για αυστηρότερα μέτρα που θα περιορίσουν δραστικά το multiculti ως επικρατούν μέτρο αναφοράς της εσωτερικής πολιτικής — σε ρόλο μάλιστα πρωτεύουσας δοκιμασίας εγκρίσεως “κοινωνικών” προσεγγίσεων που αδιακρίτως ενισχύουν την αδιαλλαξία του συντηρητικού και συχνά φανατικού Ισλάμ και δημιουργούν συνθήκες ήμι-Ταλιμπάν στην καρδιά της Ευρώπης προς δόξαν της “δημοκρατίας”.
Η Ελλάς, παραπαίουσα κάτω από το αφόρητο άχθος της Νέας Κατοχής και του “μνημονιούχου” καθεστώτος Παπανδρέου, με τις γνωστές ακραίες multiculti και βαρέως αλληθωρίζουσες πολιτικές του περί “κοινωνικής απελευθέρωσης” και συλλήβδην “δικαιωμάτων” των παρανόμων και ανεπιθύμητων που μπαίνουν στην χώρα από το παράθυρο, βρίσκεται σε απελπιστική θέση.
Θύμα της αρρωστημένης φαντασίας των “προοδευτικών” πάσης τάσεως, ιδιαιτέρως μάλιστα εκείνων των “ευρωπαϊστών” και “διεθνιστών” που τα τελευταία χρόνια έχουν επιτύχει να αποδιαρθρώσουν και τα τελευταία ψήγματα αντίστασης του κράτους στην εισβολή και στον εποικισμό που υφίσταται η χώρα μας κυρίως μέσω της “φίλης” και “συνεργάτιδας” νέο-Οθωμανικής Τουρκίας, η Ελλάς παραδίδεται αμαχητί στο κύμα της παράνομης, κυρίως αφρό-ασιατικής, μετανάστευσης και στα οράματα της μακάβριας multiculti γελοιογραφίας που ήδη καταδικάζεται στις προλαλήσασες χώρες.
Οι κραυγές απελπισίας από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και το νομό Έβρου δεν φτάνουν όμως στην Αθήνα του “μνημονίου”. Πρόσφατη σύσκεψη υπουργών, στρατιωτικών, αστυνομικών και τοπικών αρχών στην πολύπαθη αυτή περιοχή των Ελληνικών πρόσω διεπίστωσε και πάλι ότι η κατάσταση βρίσκεται εκτός παντός ελέγχου — χωρίς φυσικά να πάρει δραστικές αποφάσεις απόκρουσής της εισβολής παρ όλες τις “γενναίες” κουβέντες της “πολιτικής ηγεσίας”.
Το κύμα των επιτιθεμένων γιγαντώνεται, οι αμυνόμενοι υποχωρούν αναγκαστικά υπό το κράτος της πολιτικής ορθότητας και των πιέσεων των ασπόνδων “φίλων” μας … και η Ευρωπαϊκή “ένωση”, σε μια κωμικοτραγική έξαρση υποκριτικής αφιέρωσης στις “υψηλές ανθρωπιστικές αρχές”, απαιτεί να διαθέσουμε περισσότερα χρήματα και περισσότερα μέσα για να εξυπηρετήσουμε τους εισβολείς! Την ίδια στιγμή, οι “εταίροι” μας — οι ίδιοι ακριβώς που συντηρούν το “μνημόνιο” και καταχειροκροτούν τον λοιμό Παπανδρέου υπό τα μειδιάματα των τραπεζιτών — αρνούνται πεισματικά την αναμόρφωση των διαβόητων ρυθμίσεων Δουβλίνο ΙΙ που ρίχνουν όλο το βάρος της παράνομης μετανάστευσης στη χώρα εισόδου των εισβολέων.
Φοβούμαστε δυστυχώς ότι ο πόλεμος έχει ήδη σχεδόν χαθεί. Το “μοντέλο multiculti”, που επιβλήθηκε σε αυτή την χώρα από εκείνους που σήμερα ταχύτατα αλλάζουν ρότα με στόχο την διαφύλαξη της κοινωνίας, ιστορίας και παραδόσεων των δικών τους χωρών, σε συνδυασμό με την ασυγκράτητη παράνομη (και όχι “παράτυπη”) μετανάστευση, έχουν δημιουργήσει βαθιές δηλητηριώδεις ρίζες αλλοίωσης του χαρακτήρα και των κοινωνικών βάσεων της Ελλάδος στο παρόν και το μέλλον (βλέπε, π.χ., παλιό εμπορικό κέντρο Αθήνας, Άγιο Παντελεήμονα Αττικής και λοιπά).
Οι φαντασιώσεις περί “ένταξης” απολύτως ξένων και εξ ενστίκτου μη “εντασσομένων” πληθυσμών, η βιομηχανία της μελέτης και προώθησης της “πολιτιστικής ποικιλομορφίας” που έχει ήδη αναπτυχθεί από πολλούς που έτσι δημιουργούν στείρες καριέρες ελλείψει δεξιοτήτων που θα τους οδηγούσαν σε διεξόδους πραγματικά παραγωγικής εργασίας, και η χωρίς ανάσχεση παροχή αυτοκτονικής πολιτικής υποστήριξης σε τέτοια σχήματα προδικάζουν ακόμα “καλύτερες μέρες” επιπλέον της δήωσις και του κατακλυσμού που έχουν ξεσπάσει εξ αιτίας του παπανδρεϊκής έμπνευσης “μνημονίου”.
Βρισκόμαστε πράγματι στο σωστό δρόμο…
… (προς τον γκρεμό).
Υποσημείωση 1: Η ενεργοποίηση του οργανισμού FRONTEX στην Ελλάδα, αλλά και τα συντόμου διαρκείας μέτρα που επικράτησαν στην διάρκεια των αλήστου μνήμης και γιγαντιαίως ελλειμματικών Ολυμπιακών της Αθήνας 2004, αποδεικνύουν ότι όντως υφίσταται οδός απόκρουσης της εισβολής με επιθετικές και απηνείς τακτικές μόνιμου χαρακτήρα. Η τεράστια πίεση που δέχεται αυτή την στιγμή η περιοχή του Έβρου αποδίδεται στην μεταστροφή των Τούρκων δουλεμπόρων προς τα χερσαία σύνορα διότι η από αέρος και θαλάσσης αύξηση των συνδυασμένων περιπολιών FRONTEX-Ελληνικών μέσων απαγόρευσης εισόδου παρανόμων μεταναστών έχουν αποδώσει. Η υιοθέτηση παρόμοιας στρατηγικής στον Έβρο, με την επέκταση φυσικών εμποδίων και την άμεσο ενίσχυση όσων ήδη υπάρχουν, σε συνδυασμό με πλήρη κινητοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων στην απόκρουση της εισβολής θα μπορούσαν πιθανώς να μεταβάλουν ριζικά την γενικευμένη πεποίθηση των απανταχού δουλεμπόρων, αλλά και υποψηφίων “παράτυπων” ταξιδιωτών, ότι τα Ελληνικά σύνορα πρακτικώς δεν υφίστανται. Και όπως όλοι όσοι έχουν έστω και την παραμικρή επιχειρησιακή σχέση με το θέμα γνωρίζουν, ένα μήνυμα “σκληρότητας” και βεβαιότητας ότι η απόκρουση είναι ενεργός και με ελάχιστες “ηθικές” αναστολές μπορεί να επηρεάσει την κατάσταση με τρόπους που συχνά καταπλήσσουν. Φυσικά όλα αυτά απαιτούν εκ μέρους του “κράτους της Αθήνας” την συνειδητοποίηση ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση ακήρυκτου μέχρι στιγμής πολέμου με την Τουρκία.
Υποσημείωση 2: Το multiculti και η παράνομη μετανάστευση δεν αποτελούν θέματα “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” αλλά πια άπτονται της εθνικής ασφάλειας.
