Η ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ
ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΓΜΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΥΓΧΙΣΗΣ π. ΕΥΣΤΑΘΙΟ ΚΟΛΛΑ, Πρόεδρο τού Ι.Σ.Κ.Ε.
«Το θείον μήτε αρχήν έχον, μήτε τελευτήν. Πρεσβύτερον των όντων Θεός. Αγέννητον γαρ» (Θαλής, 624 π.Χ.)
«Το θείον μήτε αρχήν έχον, μήτε τελευτήν. Πρεσβύτερον των όντων Θεός. Αγέννητον γαρ» (Θαλής, 624 π.Χ.)
Τελευταία επιχειρείται, από γραφικούς νοσταλγούς τού σκοτεινού θρησκευτικού παρελθόντος, ένα θανάσιμο πισωγύρισμα στο σκοτάδι και τη σκιά τού θρησκευτικού θανάτου.
Μια έωλη προσπάθεια τραγικών προσώπων, τα όποια αγνοούν το ύψος της αξίας της θεοσέβειας και της φιλοσοφίας των Ελλήνων προγόνων μας, προσπαθούν με καταφανή επιπολαιότητα να επαναφέρουν την παλιά πλάνη των ειδώλων τού σκότους αυτού τού μύθου της νοσηρός φαντασίας τού ειδωλολατρικού δωδεκάθεου, που είχε ελεγχθεί και αμφισβητηθεί πλήρως από τότε που εμφανίστηκε και μάλιστα δημόσια και με ατράνταχτα επιχειρήματα, από επιφανείς φιλοσόφους προγόνους μας της αρχαιότητας, πως οι: Όμηρος, Ησίοδος, Σόλων, Αίσωπος, Θαλής, Πυθαγόρας, Ξενοφάνης, Χείλων, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Πίνδαρος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Σωκράτης, Αντισθένης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Φιλόλαος, Μένανδρος, Επίκουρος.
Όλοι αυτοί και άλλοι μίλησαν για Έναν Θεό, με Ουσία Αΐδιο, Αγέννητο, Αιώνιο, Δημιουργό και Κυβερνήτη τού Σύμπαντος κόσμου, Παντοδύναμο, Πάνσοφο, Παντο-γνώστη, Πανταχού παρόντα, Προνοητή και Κύριο των πάντων, Προστάτη των ταπεινών και αντίθετο των υπερήφανων, Αυτάρκη και τι λες αυτές τις ιδιότητες τις κατέχει ο Ένας, άλλα «Άγνωστος» γι' αυτούς Θεός.
Όλοι αυτοί και άλλοι μίλησαν για Έναν Θεό, με Ουσία Αΐδιο, Αγέννητο, Αιώνιο, Δημιουργό και Κυβερνήτη τού Σύμπαντος κόσμου, Παντοδύναμο, Πάνσοφο, Παντο-γνώστη, Πανταχού παρόντα, Προνοητή και Κύριο των πάντων, Προστάτη των ταπεινών και αντίθετο των υπερήφανων, Αυτάρκη και τι λες αυτές τις ιδιότητες τις κατέχει ο Ένας, άλλα «Άγνωστος» γι' αυτούς Θεός.
Οι φιλόσοφοι αυτοί τού «σπερματικού λόγου» της αληθινής αλήθειας (πως τους χαρακτηρίζουν προσφυέστατα οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας), θεωρούνται και είναι οι πρόδρομοι και διδάσκαλοι τού Χριστιανισμού.
Ελήλυθεν η ώρα
Πρώτος που αναγνώρισε το βάθος, τον πλούτο και τη μεγάλη αξία και αποστολή που έχει για ολόκληρο τον κόσμο η θεοσέβεια και η φιλοσοφία της γλώσσας των προγόνων μας, υπήρξε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Όταν τον πληροφόρησαν οι μαθητές Του ότι τον ζητούν Έλληνες αναφώνησε ευχαριστημένος «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού άνθρωπου» (Ιωάν. 12, 20-24), εννοώντας βέβαια την αναγνώριση και την αξία που θα 'δινε στη διδασκαλία Του η ελληνική θεοσέβεια και η φιλοσοφημένη πλούσια γλώσσα σε ολόκληρο τον κόσμο, όταν αργότερα θ' αποστείλει τους μαθητές Του στα πέρατα της γης για να κηρύξουν και μαθητεύσουν «πάντα τα έθνη» (Ματθ. 28, 19-20), αφού είχε φροντίσει από πριν να ομιλείται η ελληνική γλώσσα σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο με τον Έλληνα Μεγάλο Αλέξανδρο και ακόμη επέτρεψε να γραφεί η ουράνια διδασκαλία Του στη θεοθαύμαστη και ιερή πλέον γλώσσα των Ελλήνων, τη γλώσσα μας.
Τον ίδιο σεβασμό έδειξαν οι Άγιοι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, όχι μόνον ως προς τον πλούτο και το βάθος της θεοσέβειας και της φιλοσοφημένης γλώσσας μας, αλλά και προς τα θρησκευτικά ήθη και έθιμα των Ελλήνων προγόνων μας, σχετικά με την εορτή κατά την 25η Δεκεμβρίου και 6η Ιανουαρίου, τη Νηστεία και τα διάφορα νεκρικά έθιμα, αφού τους έδωσε βέβαια το αληθινό περιεχόμενο τους.
Ένα ιερό καθήκον, που θεόπνευστα έπραξε η Ορθόδοξη Εκκλησία, ως διάδοχος θρησκεία της ειδωλολατρίας. Πάτησε στις βάσεις της ειδωλολατρίας ο Χριστια-νισμός και της έδωσε το πραγματικό, το αληθινό της περιεχόμενο. Είναι η ιστορική αυτή συνάντηση τού Ελληνισμού και Χριστιανισμού που συνοδοιπόρησαν αρμονικότατα και άλλαξαν τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας.
Πλάνη τού σκότους
Αυτή η ιερή ιστορική πραγματικότητα αγνοείται από μια δράκα άθλιων νεκραναστών της θρησκευτικής παρακμής τού παρελθόντος, που αγνοούντες το πραγματικό βάθος της ελληνικής θεοσέβειας, την ιερότητα και το βάθος της ελληνικής γλώσσας προσπαθούν να επιστρέψουν στο έκτρωμα της πλάνης τού σκότους και της σκιάς τού θρησκευτικού θανάτου τού παρελθόντος.
Μήπως κάποιοι θα 'βλεπαν με καλό μάτι να επανερχόταν και η πρότερα τού δωδεκαθέου λατρεία τού Κρόνου; Η αρχαία θρησκεία ήταν μια κατάσταση υποβάθμι-σης άξιων, όταν οι θεοί έπεφταν σε ευτελή επίπεδα.
Γι' αυτό και φωτεινά πνεύματα της αρχαιότητας («σπερματικός λόγος») αντέδρασαν δυναμικά σε αυτή την ανθρωπομορφική διαστροφή τού θείου. Αλήθεια, ποιος ηθικός χαρακτήρας θα δεχόταν με ταπεινές αδυναμίες τον «πατέρα των θεών» και μάλιστα ως ερωτύλο;
Όλοι πρέπει να τιμάμε το παρελθόν μας, αλλά όχι με τρόπο που να υποτιμά τη νοη-μοσύνη μας. Δεν υπάρχει χώρος στην εποχή μας για νέους Ιουλιανούς, ούτε και για νέους Θεοδοσίους.
Ελήλυθεν η ώρα
Πρώτος που αναγνώρισε το βάθος, τον πλούτο και τη μεγάλη αξία και αποστολή που έχει για ολόκληρο τον κόσμο η θεοσέβεια και η φιλοσοφία της γλώσσας των προγόνων μας, υπήρξε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Όταν τον πληροφόρησαν οι μαθητές Του ότι τον ζητούν Έλληνες αναφώνησε ευχαριστημένος «ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθή ο υιός τού άνθρωπου» (Ιωάν. 12, 20-24), εννοώντας βέβαια την αναγνώριση και την αξία που θα 'δινε στη διδασκαλία Του η ελληνική θεοσέβεια και η φιλοσοφημένη πλούσια γλώσσα σε ολόκληρο τον κόσμο, όταν αργότερα θ' αποστείλει τους μαθητές Του στα πέρατα της γης για να κηρύξουν και μαθητεύσουν «πάντα τα έθνη» (Ματθ. 28, 19-20), αφού είχε φροντίσει από πριν να ομιλείται η ελληνική γλώσσα σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο με τον Έλληνα Μεγάλο Αλέξανδρο και ακόμη επέτρεψε να γραφεί η ουράνια διδασκαλία Του στη θεοθαύμαστη και ιερή πλέον γλώσσα των Ελλήνων, τη γλώσσα μας.
Τον ίδιο σεβασμό έδειξαν οι Άγιοι Απόστολοι και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, όχι μόνον ως προς τον πλούτο και το βάθος της θεοσέβειας και της φιλοσοφημένης γλώσσας μας, αλλά και προς τα θρησκευτικά ήθη και έθιμα των Ελλήνων προγόνων μας, σχετικά με την εορτή κατά την 25η Δεκεμβρίου και 6η Ιανουαρίου, τη Νηστεία και τα διάφορα νεκρικά έθιμα, αφού τους έδωσε βέβαια το αληθινό περιεχόμενο τους.
Ένα ιερό καθήκον, που θεόπνευστα έπραξε η Ορθόδοξη Εκκλησία, ως διάδοχος θρησκεία της ειδωλολατρίας. Πάτησε στις βάσεις της ειδωλολατρίας ο Χριστια-νισμός και της έδωσε το πραγματικό, το αληθινό της περιεχόμενο. Είναι η ιστορική αυτή συνάντηση τού Ελληνισμού και Χριστιανισμού που συνοδοιπόρησαν αρμονικότατα και άλλαξαν τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας.
Πλάνη τού σκότους
Αυτή η ιερή ιστορική πραγματικότητα αγνοείται από μια δράκα άθλιων νεκραναστών της θρησκευτικής παρακμής τού παρελθόντος, που αγνοούντες το πραγματικό βάθος της ελληνικής θεοσέβειας, την ιερότητα και το βάθος της ελληνικής γλώσσας προσπαθούν να επιστρέψουν στο έκτρωμα της πλάνης τού σκότους και της σκιάς τού θρησκευτικού θανάτου τού παρελθόντος.
Μήπως κάποιοι θα 'βλεπαν με καλό μάτι να επανερχόταν και η πρότερα τού δωδεκαθέου λατρεία τού Κρόνου; Η αρχαία θρησκεία ήταν μια κατάσταση υποβάθμι-σης άξιων, όταν οι θεοί έπεφταν σε ευτελή επίπεδα.
Γι' αυτό και φωτεινά πνεύματα της αρχαιότητας («σπερματικός λόγος») αντέδρασαν δυναμικά σε αυτή την ανθρωπομορφική διαστροφή τού θείου. Αλήθεια, ποιος ηθικός χαρακτήρας θα δεχόταν με ταπεινές αδυναμίες τον «πατέρα των θεών» και μάλιστα ως ερωτύλο;
Όλοι πρέπει να τιμάμε το παρελθόν μας, αλλά όχι με τρόπο που να υποτιμά τη νοη-μοσύνη μας. Δεν υπάρχει χώρος στην εποχή μας για νέους Ιουλιανούς, ούτε και για νέους Θεοδοσίους.
Η ιστορία έχει λάβει την πορεία της και ο Έλληνας έχει αγκαλιάσει τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, την Ορθοδοξία του και τη θεωρεί τροφό του και πνεύμονα του.
Ο Χριστιανισμός εμφανίστηκε σε εποχή πνευματικής παρακμής τού Ελληνισμού. Η αρχαία θρησκεία ήταν ένα συνοθύλευμα ανατολικών δοξασιών και η φιλοσοφία ένα αναμάσημα παλαιών απόψεων. Ο Χριστιανισμός έδωσε νέα ώθηση στον ελληνικό πολιτισμό.
Οι μεγάλες ιδέες της αρχαιότητας και τα ιδανικά της επιβίωσαν και μεταφέρθηκαν στη σημερινή Ελλάδα μέσω τού Χριστιανισμού. Ο Λεωνίδας έγινε Παλαιολόγος και Διάκος. Ο Σωκράτης έγινε Γεώργιος Πλήθων και Ρήγας Φεραίος. Ο Φειδίας έγινε Ανθέμιος και Θεόφιλος κ.λπ.
Οι Έλληνες άλλαξαν θρησκευτική λατρεία τέσσερις φορές αναζητώντας το αληθινό φώς. Αυτό κατακτήθηκε τα τελευταία 2.000 χρόνια, οπότε η ευλογημένη χώρα μας (ο νέος περιούσιος λαός τού Θεού), έγινε τόπος αγιασμού, καθώς εκατοντάδες Έλληνες άγιοι κοσμούν την Εκκλησία μας.
Η αλήθεια τού Ενός
Λοιπόν, ας αναζητήσουν όλοι αυτοί οι θιασώτες τού ειδωλολατρικού παρελθόντος την αλήθεια τού Ευαγγελίου και πιστεύω ότι δεν θα απογοητευθούν. Εμείς οι Έλληνες είχαμε την τιμή να εκχριστιανίσουμε τόσους λαούς και να τους προσφέρουμε τον δρόμο της Αλήθειας τού Ενός Θεού, άλλα και τον πολιτισμό.
Για δύο χιλιάδες χρόνια ήδη ο Ελληνισμός έχει την ξεχωριστή του πορεία στον κόσμο μαζί με την Ορθοδοξία του.Ο Χριστιανισμός εμφανίστηκε σε εποχή πνευματικής παρακμής τού Ελληνισμού. Η αρχαία θρησκεία ήταν ένα συνοθύλευμα ανατολικών δοξασιών και η φιλοσοφία ένα αναμάσημα παλαιών απόψεων. Ο Χριστιανισμός έδωσε νέα ώθηση στον ελληνικό πολιτισμό.
Οι μεγάλες ιδέες της αρχαιότητας και τα ιδανικά της επιβίωσαν και μεταφέρθηκαν στη σημερινή Ελλάδα μέσω τού Χριστιανισμού. Ο Λεωνίδας έγινε Παλαιολόγος και Διάκος. Ο Σωκράτης έγινε Γεώργιος Πλήθων και Ρήγας Φεραίος. Ο Φειδίας έγινε Ανθέμιος και Θεόφιλος κ.λπ.
Οι Έλληνες άλλαξαν θρησκευτική λατρεία τέσσερις φορές αναζητώντας το αληθινό φώς. Αυτό κατακτήθηκε τα τελευταία 2.000 χρόνια, οπότε η ευλογημένη χώρα μας (ο νέος περιούσιος λαός τού Θεού), έγινε τόπος αγιασμού, καθώς εκατοντάδες Έλληνες άγιοι κοσμούν την Εκκλησία μας.
Η αλήθεια τού Ενός
Λοιπόν, ας αναζητήσουν όλοι αυτοί οι θιασώτες τού ειδωλολατρικού παρελθόντος την αλήθεια τού Ευαγγελίου και πιστεύω ότι δεν θα απογοητευθούν. Εμείς οι Έλληνες είχαμε την τιμή να εκχριστιανίσουμε τόσους λαούς και να τους προσφέρουμε τον δρόμο της Αλήθειας τού Ενός Θεού, άλλα και τον πολιτισμό.
Το παρελθόν πρέπει να το τιμάμε με ειλικρίνεια και με σεβασμό. Όχι με θεατρινισμούς και κούφια λόγια. Δεν είναι τιμή στην ιστορία μας η προβολή κάποιων παρωχημένων περί των δώδεκα θεών αντιλήψεων που ήδη από τα πρώτα μεταχριστιανικά χρόνια είχαν παραφθαρεί και είχαν υποστεί την επιβολή ανατολικών δοξασιών, πως της Ίσιδος και τού Μίθρα.
Δυστυχώς, είναι αλήθεια ότι από τότε που έμειναν ασύδοτοι, να σκέφτονται, να μιλάνε και να εκφράζονται οι ανισόρροποι και τα μωρά τού κόσμου, θα υποφέρουν οι γνωστικοί αν δεν ληφθούν σοβαρά μέτρα προστασίας τού κοινωνικού συνόλου. Το αλίευσα ΕΔΩ
