ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ;

του Παναγιώτη Αποστόλου

Στις 7 Φεβρουαρίου 2007, στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, συμφωνείται μεταξύ της Ρωσίας της Ελλάδος και της Βουλγαρίας. η κατασκευή του διαβαλκανικού αγωγού μεταφοράς αργού πετρελαίου από το Βουλγαρικό λιμάνι του Μπουργκάς στην Αλεξανδρούπολη. Στις 17 Μαρτίου 2007, στην Αθήνα, οι τρεις χώρες υπογράφουν την τελική συμφωνία κατασκευής του αγωγού που το χρονοδιάγραμμα όριζε την αποπεράτωσή του στο τέλος του 2010.

Στις 25 Ιουλίου 2007, στην Κωνσταντινούπολη, συμφωνήθηκε από τους Πρωθυπουργούς της Ελλάδος (Κώστα Καραμανλή) και της Ρωσίας (Βλαδιμίρ Πούτιν) η κατασκευή και εκμετάλλευση του αγωγού φυσικού αερίου South Streem. Στις  30 Ιουνίου 2008, στη Μόσχα, οι Πρωθυπουργοί των δυο παραπάνω χωρών υπογράφουν την επίσημη διακρατική συμφωνία του  South Streem. Ο Ρωσικός αγωγός φυσικού αερίου θα διερχόταν στον Ελληνικό χώρο από τη Βουλγαρία  και μέσω της Μακεδονίας και της Ηπείρου θα κατέληγε στην Ηγουμενίτσα. Είχε προβλεφθεί  πως το 2014 θα είχε ολοκληρωθεί η κατασκευή του και θα άρχιζε άμεσα η εκμετάλλευση του φυσικού αερίου που τελικό προορισμό θα είχε την Ιταλία. Ο αγωγός θα παρείχε δέκα δις κυβικά μέτρα φυσικό αέριο το χρόνο και την εκμετάλλευση θα είχαν κατά 50% οι εταιρείες ΔΕΣΦΑ και η Gazprom (Ρωσική).

Οι επίσημες αυτές διακρατικές  συμφωνίες ήταν τεράστιο βήμα για την Ελλάδα και τον τότε  Έλληνα Πρωθυπουργό ως προς την οικονομική ανάπτυξη της χώρας μας, μιας και αποτελούσαν τότε τα μεγαλύτερα αναπτυξιακά έργα της Νότιας και Κεντρικής Ευρώπης. Επίσης, οι συμφωνίες αυτές θα μας προσέδιδαν πολλαπλά οικονομικά και πολιτικά οφέλη από τη στιγμή που θα κάναμε ενεργειακό εταίρο μας τη διαχρονικά  ομόδοξη και ομόθρησκη, με πολλά κοινά σημεία στις παραδόσεις και τον πολιτισμό, φίλη-χώρα, Ρωσία. Ταυτόχρονα, θα ετίθεντο κόκκινη γραμμή στο φθαρμένο και ξεπερασμένο από το χρόνο περιβόητο «ανήκομεν εις την δύση», του πρεσβύτερου, αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή και θα οροθετείτο πως ανήκουμε όπου είναι το συμφέρον της πατρίδος μας.

Όμως,  το ΠΑΣΟΚ και ο πρόεδρός του, τότε αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολιτεύσεως, κ. Γιώργος Παπανδρέου, κατά η διάρκεια της διεξαγωγής των παραπάνω συμφωνιών προσπαθούσε να τις τορπιλίσει με καθημερινές δηλώσεις του στα ΜΜΕ. Τρανταχτό παράδειγμα σε όλους μας  η προεκλογική του ομιλία στην Αλεξανδρούπολη, στις 9 Σεπτεμβρίου 2009, όταν μεταξύ άλλων είπε: «η ΝΔ διαφημίζει τον περίφημο αγωγό αλλά η διακρατική συμφωνία κατοχυρώνει τα συμφέροντα μόνο της μιας πλευράς, δηλαδή της Ρωσικής. Εμείς, θα διασφαλίσουμε τους περιβαλλοντικούς όρους σε ξηρά και θάλασσα».

Με αυτόν τον τρόπο, σηματοδοτούσε πως εάν γίνει Κυβέρνηση θα ακυρώσει τις διακρατικές ενεργειακές συμφωνίες της ΝΔ και του Κώστα Καραμανλή.

Αποτέλεσμα της πολιτικής αυτής, όταν πλέον ανέλαβε τα ηνία της χώρας, ήταν να ψυχρανθούν απόλυτα οι σχέσεις μας με τη Ρωσία, αφού η γείτονα χώρα θεώρησε πως η Ελλάδα δεν τηρεί συμφωνημένες συμβατικές υποχρεώσεις. Επιπλέον, κάποια χρονική στιγμή προχώρησε ακόμη περισσότερο, χαρακτηρίζοντας τις ακυρώσεις των συμφωνιών ως εχθρικές πράξεις.

Οι περιβαλλοντολογικές ανησυχίες, λοιπόν, του κ. Παπανδρέου (π.χ. για το έργο μεταφοράς αργού πετρελαίου) δεν πείθουν απολύτως κανένα και δημιουργούν τεράστια ερωτηματικά σε όλους μας, γιατί με τις αποφάσεις του υπονόμευσε τελικά την κατασκευή δυο τεράστιων αναπτυξιακών έργων υψίστης στρατηγικής σημασίας για τη πατρίδα μας.

Βέβαια, ο λόγος ακύρωσης των συμφωνιών δεν είναι άλλος από τον Αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος άσκησε όλα αυτά τα χρόνια αφόρητες πιέσεις προς την Ελληνική Κυβέρνηση για την ματαίωση των δυο αυτών συμφωνιών προς όφελος των δικών του, φυσικά, συμφερόντων και στον οποίο είναι δουλικά προσδεμένος ο «σοσιαλιστής» κ. Παπανδρέου.

Απτή απόδειξη της τακτικής του κ. Παπανδρέου για να ευτελίζει και να απαξιώνει συνεχώς τις σχέσεις του με τη Ρωσία, ήταν και η χαμηλότατου πολιτικού επιπέδου απαξία του, ως αρχηγού της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, να δεχθεί την εθιμοτυπική επίσκεψη του νέου τότε πρέσβεως της Ρωσίας στην Αθήνα, στις αρχές του 2009. Μια επίσκεψη που τελικά πραγματοποιήθηκε αρκετούς μήνες μετά με τον Γραμματέα του τότε Τομέα Εξωτερικής Πολιτικής & Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ, κ. Δημήτρη Δρούτσα (κύριου συντάκτη του προδοτικού και Αμερικανικής εμπνεύσεως σχεδίου Ανάν για τη Μαρτυρική Μεγαλόνησο). Εδώ κάπου είναι άξιο λόγου να αναφέρω πως στο βιογραφικό του ο κ. Δρόυτσας δηλώνει πως γνωρίζει τη Ρωσική γλώσσα και όλοι ξέρουμε τα κίνητρα που μας οδηγούν στην εκμάθηση μιας ξένης, μη χρήσιμης εμπορικής γλώσσας.

Άσχετα όμως, με τον τορπιλισμό των σχέσεων με τη Ρωσία, ο κ. Παπανδρέου επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά τη δουλικότητά του στο άρμα των ΗΠΑ με την πρόσφατη επίσκεψη της Αμερικανίδας ΥΠΕΞ κ. Χίλαρι Κλίντον στην Αθήνα. Ο κύριος λόγος της επίσκεψης αυτής ήταν η όσφρηση  του Ελληνικού πετρελαίου και αερίου που έχει προκύψει τελευταία και η υφαρπαγή τους μέσω συμφωνιών. Για το λόγο αυτό συνοδευόταν η κ. Κλίντον από τον ειδικό απεσταλμένο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για θέματα ενέργειας κ. Μόρνινγκσταρ που συμμετείχε σε όλες  τις συζητήσεις με τους Έλληνα Πρωθυπουργό και Έλληνα ΥΠΕΞ. Κατά την αποχώρησή της η κ. Κλίντον έδειχνε απόλυτα ικανοποιημένη από το ταξίδι στην Αθήνα.

Το μέλλον θα δείξει εάν ο Έλληνας Πρωθυπουργός παρέδωσε τον ενεργειακό πλούτο της χώρας για «ένα κομμάτι ψωμί» όπως λέει και ο λαός μας. Το μέλλον, επίσης, θα δείξει εάν με την ευκαιρία αυτή διαπραγματεύθηκε στο ελάχιστο προς όφελος της χώρας, ως καλός πατριώτης που συνέχεια ισχυρίζεται πως είναι, τις ανθελληνικές Αμερικανικές θέσεις του ονόματος  των Σκοπίων και τις συνεχείς προκλήσεις των Τούρκων στη Θράκη,   στο Αιγαίο και στη Κύπρο.   

Ο κ. Παπανδρέου, ως αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και λίγους μήνες πριν από τις Εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και συγκεκριμένα στις 3 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, σε διαδικτυακή τηλεόραση στον δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου καταθέτοντας τις απόψεις του για το ΔΝΤ, είπε μεταξύ άλλων επί λέξει τα ακόλουθα: «Ιδιαίτερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει την φήμη, ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη, ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του. Το να πηγαίνει σε χώρες   αναπτυσσόμενες και να τους λέει, επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την παιδεία π.χ., αυτές είναι επίσημες πράξεις, που ουσιαστικά κόβουν το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα-δύο χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση. Άρα, λοιπόν, δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους που θα είναι αρνητικοί για την πορεία της χώρας μας».,

Μετά τις εκλογές του 2009 και την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, όλοι γνωρίζαμε πως η χώρα ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση την οποία δημιούργησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και απαιτείτο το νοικοκύρεμα της με δραστικά και άμεσα μέτρα αλλά όμως κανένα πρόβλημα δεν υπήρχε σε θέματα δανεισμού. Μπορούσε παρά το μεγάλο χρέος να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές άνετα και με πολύ λογικό επιτόκιο. Τα spreads, τα οποία προσδιορίζουν το ύψος του επιτοκίου ενός δανείου, ήταν τότε στις 134 μονάδες. Ο πρωθυπουργός που γνώριζε, όμως, την πραγματικά άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, γιατί είχε ενημερωθεί επακριβώς από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, και από την στιγμή που τα spreads ήταν χαμηλά, αφού παρέμειναν στα ίδια επίπεδα μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2010, δεν θα έπρεπε να προχωρήσει άμεσα σε δανεισμό από τις αγορές προς κάλυψη των τρεχουσών αναγκών της χώρας;

Ωστόσο, εκείνος απεμπόλησε δάνειο με πρώτη δόση 25 δις € και χαμηλό επιτόκιο που προτάθηκε από τη Ρωσία στη συνάντηση που έγινε στη Μόσχα το Φεβρουάριο του 2010 μεταξύ Πούτιν και Παπανδρέου, το οποίο θα αποπληρωνόταν με κρατικές δεσμεύσεις και δια μέσω πώλησης γεωργικών προϊόντων που θα τόνωναν ιδιαίτερα τις εξαγωγές μας (συνεχείς δημόσιες δηλώσεις του ομογενή βουλευτή της Ρωσικής Κρατικής Δούμας κ. Ιβάν Σαββίδη).

Ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, μη αποδεχόμενος τη Ρωσική βοήθεια, στη συνέχεια έχασε πολύτιμο χρόνο στην προσπάθειά του να πείσει τον λαό πως η προηγούμενη Κυβέρνηση και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος τον κορόιδεψαν, δίδοντάς του προεκλογικά, ψεύτικά στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας και έτσι δεν μπορούσε να υλοποιήσει άμεσα τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Το επιχείρημα αυτό είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και παιδαριώδες, όταν το επικαλείται πρώην αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης που διετέλεσε παλαιότερα πολλές φορές υπουργός και εξελέγη βουλευτής, πολλές τετραετίες. Μα είναι δυνατόν να μην γνωρίζει την οικονομική κατάσταση της χώρας, την οποία υπηρετεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πολλές τετραετίες;

Αργότερα, ξεκίνησε η δυσφήμηση της χώρας με τις συνεχείς περιοδείες του Έλληνα Πρωθυπουργού που εξομολογείτο στους Ευρωπαίους ηγέτες πως «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα» και του κ. Παπακωνσταντίνου, υπουργού Οικονομικών, που διατυμπάνιζε δεξιά και αριστερά πως η οικονομία μας θυμίζει «τιτανικό».

Με όλες τις παραπάνω ενέργειες, η Ευρωπαϊκή επιτροπή υποστήριξε ύστερα από έρευνά της, πως η συνεχής δυσφήμηση οδήγησε τους διεθνείς κερδοσκόπους και τοκογλύφους στην εκτίναξη των spreads στο απίθανο ύψος των 850 μονάδων και έτσι κατέστη απαγορευτικός ο δανεισμός της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Διευκολύνθηκε δε το διαβρωτικό τους έργο με θύμα την Ελληνική οικονομία.

Έτσι, ο κ. Παπανδρέου αντί να έχει ως πλεονέκτημα την τοποθέτηση του  πιστολιού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αυτός το παρέδωσε αμαχητί στους δανειστές μας και εκείνοι με τη σειρά τους το τοποθέτησαν στον κρόταφο του Ελληνικού λαού.  Και για να γίνει αντιληπτό και κατανοητό το πόσο κακό έκαναν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών στη χώρα και στον Ελληνικό λαό με αυτές τις ενέργειες τους, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα: Σκεφτείτε ότι ένας τραπεζίτης που κατέχει μία πολύ αξιόπιστη και εύρωστη οικονομικά τράπεζα, χάνει τα λογικά του και δηλώνει δημοσίως ότι η τράπεζά είναι χρεοκοπημένη και ότι οι υπάλληλοί της την κλέβουν. Αυτή η τράπεζα μέσα σε μία μόνο εβδομάδα θα έχει χρεοκοπήσει πραγματικά, αφού όλοι μα όλοι οι καταθέτες της θα έχουν αποσύρει τις καταθέσεις τους και η τράπεζα θα μείνει «πανί με πανί».

Δυστυχώς αυτό ακριβώς έπραξε ο πρωθυπουργός μας και η χώρα βρέθηκε σε δεινή θέση μη μπορώντας να δανειοδοτηθεί από τις αγορές γιατί τα speads είχαν ήδη εκτιναχτεί. Έτσι, κατέφυγε στη σύναψη της δανειακής συμφωνίας με την τρόικα. Για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου είπαν ψέματα στον Ελληνικό λαό, πως ψήφισαν την τερατώδη και μονομερή αυτή σύμβαση προκειμένου να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις των πολιτών, ενώ απλά με τα 110 δις € που πήραν δάνειο, ούτε ένα ευρώ δεν πήγε για την πληρωμή μισθών και συντάξεων ή για την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα, πληρώθηκαν οι τόκοι και τα τοκοχρεολύσια  προϋπαρχόντων δανείων και ομολόγων. Δηλαδή, με την εισαγωγή μας στο ΔΝΤ εξασφαλίσαμε τα χρήματα για να πληρωθούν τα πανωτόκια των οι διεθνών νταβατζήδων μας.

Σημειώστε επίσης, πως ο κ. Παπανδρέου από το Νοέμβριο του 2009, συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ κ. Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Οι δηλώσεις αυτές του προέδρου του ΔΝΤ, πιστεύω ακράδαντα τον οδήγησαν στον εξοβελισμό του από το αξίωμά που είχε. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ «έστησαν» την αποκαθήλωσή του, στο έδαφός τους, διότι με τις δηλώσεις του απεκάλυπτε τα σχέδια των δυο Κυβερνήσεων (ΗΠΑ και Ελλάδος) για την υπαγωγή της Ελλάδος στις δαγκάνες του ΔΝΤ.

Συνεπώς, αποδεικνύεται πως εάν η Κυβέρνηση είχε στραφεί αμέσως μετά την εκλογή της στις διεθνείς αγορές ή είχε αποδεχθεί το προσφερόμενο δάνειο από τη Ρωσία δεν θα είχε κανένα πρόβλημα πληρωμής μισθών και συντάξεων παρ’ όλη την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος, την αδυναμία πάταξης της φοροκλοπής, του παραεμπορίου και του ελέγχου της μαύρης εργασίας, των οποίων η πάταξή ήταν προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ.

Αυτή η Κυβέρνηση, λοιπόν, του επαχθούς μνημονίου, της νέας τάξεως πραγμάτων, της παγκοσμιοποίησης και των Αμερικανικών συμφερόντων χωρίς ανταποδοτικότητα, είναι μία επικίνδυνη κυβέρνηση που καθημερινά βυθίζεται στον οχετό των ψεμάτων, των άθλιων ανεφάρμοστων εξαγγελιών της, της εξαθλίωσης του λαού της, της χρεοκοπίας της και της απεμπόλησης ασυλίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδος μας (που η ίδια υπέγραψε μέσω του μνημονίου και του μεσοπρόθεσμου προγράμματος).

Από όλα τα παραπάνω, ο κάθε ένας εξ υμών ας συμπεράνει εάν αυτές οι θέσεις και πράξεις της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ συντελούν στο ύψιστο αδίκημα της Εθνικής προδοσίας ή όχι.

Το αλίευσα ΕΔΩ http://www.elkeda.gr/

Το πρώτο στην Ευρώπη κέντρο πιστοποίησης βασιλισσών μελισσών

http://www.pemptousia.com/%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7/?v=14556
Η Δρ. Βιολόγος Μαρία Μπουγά μιλά στην ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ για την μελισσοκομία και το κέντρο πιστοποίησης βασιλλισών μελισσών που ιδρύθηκε με πρωτοβουλία του Εργαστηρίου Γεωργικής Ζωολογίας και Εντομολογίας Γεωπονικού Πανεπιστημιου Αθηνών.http://www.pemptousia.com/%ce%b2%ce%b9%ce%bd%cf%84%ce%b5%ce%bf%ce%b8%ce%ae%ce%ba%ce%b7/?v=14455
Το αλίευσα ΕΔΩ http://www.pemptousia.com/%CE%B2%CE%B9%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7/?v=14556

Οἱ χριστιανοὶ ἅγιοι καὶ τέλειοι - Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

 

 

Οἱ χριστιανοὶ ἔχουν χρέος, σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου, νὰ γίνουν ἅγιοι καὶ τέλειοι. Ἡ τελειότητα καὶ ἡ ἁγιότητα χαράσσονται πρῶτα βαθιὰ στὴν ψυχὴ τοῦ χριστιανοῦ, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ τυπώνονται καὶ στὶς σκέψεις του, στὶς ἐπιθυμίες του, στὰ λόγια του, στὶς πράξεις του. Ἔτσι, ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ ὑπάρχει στὴν ψυχή, ξεχύνεται καὶ σ᾿ ὅλο τὸν ἐξωτερικὸ χαρακτήρα.  

 

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

 

Το αλίευσα ΕΔΩ http://anastasiosk.blogspot.com/

Βάζω όχι τον θρόνο πάνω από τις αρχές μου, αλλά τις αρχές μου πάνω από χίλιους θρόνους. - Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως ΑΝΔΡΕΑΣ

« Εξ αφορμής του θορύβου που προκλήθηκε, ως μη ώφελε, από το περιεχόμενο τής προσφωνήσεώς μου στην Βούρμπιανη του Γράμμου κατά το μνημόσυνο των ηρώων τού αντισυμμοριακού αγώνος, την Κυριακή 28 Αυγούστου, έχω να παρατηρήσω τα εξής :

            1) Το Γραφείο Τύπου της Ιεράς Συνόδου εξέδωσε ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία αποτελούν προσωπικές μου απόψεις τα όσα είπα στον Γράμμο «και όχι απόψεις που έχει υιοθετήσει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος». Δεν γνωρίζω ποιές εν προκειμένω είναι οι απόψεις της Συνόδου.

             2) Ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων Γ. Καλαντζής σε δηλώσεις του λέει ότι «ορισμένοι (υπονοώντας εμένα) επιλέγουν να κηρύξουν το λόγο τού μίσους και της σύγκρουσης», «την ίδια στιγμή που η Επιτροπή Διαλόγου με την Εκκλησία προσφέρει λύσεις σε χρόνια προβλήματα». Και επιλέγει : «Θα ήταν χρήσιμο να αντιληφθούν (οι «ορισμένοι», δηλαδή εγώ) ότι πριονίζουν το κλαδί που κάθονται». Δηλώνω ευθέως και άνευ περιστροφών, ότι ούτε τον κ. Καλαντζή γνωρίζω, ούτε αν κάθωμαι σε κάποιο ... κλαδί !  Γνωρίζω, όμως, την αγωνία του λαού του Θεού και τα πολυποίκιλα και εξόχως πιεστικά προβλήματά του, καθώς και το επισκοπικό μου χρέος στην ακριτική και αιματοβαμμένη Μητρόπολή μου.

             Γι’ αυτό, ας γνωρίζουν και στην Ιερά Σύνοδο και στο Υπουργείο Παιδείας, όπως και τα διάφορα «αλαλάζοντα κύμβαλα» που βρήκαν ευκαιρία να προβούν σε δηλώσεις εναντίον μου για να βγουν από την αφάνειά τους, ότι αυτή η πολεμική δεν με φοβίζει καθόλου. Διότι ως διάδοχος του μεγάλου και ηρωϊκού Ιεράρχου ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ, βάζω όχι τον θρόνο πάνω από τις αρχές μου, αλλά τις αρχές μου πάνω από χίλιους θρόνους. Κι’ όπως ετόνισα στην λιτανεία του Αγίου Κοσμά (23 Αυγούστου), μόνον ο θάνατος θα μου κλείση το στόμα. Τελεία και παύλα ».   

O Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης  ΑΝΔΡΕΑΣ

Το αλίευσα ΕΔΩ http://anastasiosk.blogspot.com/

Το Ευαγγέλιο και ο Απόστολος της Κυριακής ( ΙΒ΄ Ματθαίου).

 Ο Απόστολος της Κυριακής ( Α΄ Κορ. ιε΄ 1 - 11)

1.	Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε,
2.	δι΄ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῇ ἐπιστεύσατε.
3.	παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς,
4.	καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς,
5.	καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα·
6.	ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν·
7.	ἔπειτα ὤφθη Ἰακώβῳ, εἶτα τοὺς ἀποστόλους πᾶσιν·
8.	ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί.
9.	ἐγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ·
10.	χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι· καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δέ, ἀλλ΄ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν ἐμοί.
11.	εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.

 

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής  ( Ματθ. ιθ΄ 16 - 26 )

16.	Καὶ ἰδοὺ εἷς προσελθὼν εἶπεν αὐτῷ· διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ἀγαθὸν ποιήσω ἵνα ἔχω ζωὴν αἰώνιον;
17.	ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· τί με λέγεις ἀγαθόν; οὐδεὶς ἀγαθὸς εἰ μὴ εἷς ὁ Θεός. εἰ δὲ θέλεις εἰσελθεῖν εἰς τὴν ζωήν, τήρησον τὰς ἐντολάς.
18.	λέγει αὐτῷ· ποίας; ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε· τὸ οὐ φονεύσεις, οὐ μοιχεύσεις, οὐ κλέψεις, οὐ ψευδομαρτυρήσεις,
19.	τίμα τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα, καὶ ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν.
20.	λέγει αὐτῷ ὁ νεανίσκος· πάντα ταῦτα ἐφυλαξάμην ἐκ νεότητός μου· τί ἔτι ὑστερῶ;
21.	ἔφη αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι.
22.	ἀκούσας δὲ ὁ νεανίσκος τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος· ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά.
23.	Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι δυσκόλως πλούσιος εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
24.	πάλιν δὲ λέγω ὑμῖν, εὐκοπώτερόν ἐστι κάμηλον διὰ τρυπήματος ῥαφίδος διελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν.   25. ακούσαντες δε οι μαθηταί αυτού εξεπλήσσοντο σφόδρα λέγοντες· τις άρα δύναται σωθήναι; 26. εμβλέψας δε ο Ιησούς είπεν αυτοίς· παρά ανθρώποις τούτο αδύνατόν εστι, παρά δε Θεώ πάντα δυνατά εστι.

Θεατρική Πράξη νο 123456789123445!!!

Εισαγωγή στο Έργο: Η Λιβύη κατέχει σημαντική θέση στην παγκόσμια βιομηχανία πετρελαίου με τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Αφρική αφού παράγει περίπου 1,8 εκατ. βαρέλια ημερησίως, ενώ εξάγει περισσότερο από το 85% της παραγωγής της. Είναι μέλος του ΟΠΕΚ με αποθέματα 47 δισεκατομμυρίων που την φέρνουν στην 9^η θέση πετρελαϊκών αποθεμάτων… Κι εδώ κάπου μπαίνουν οι πετρελαϊκές εταιρίες και τα συμφέροντά τους.
Πλοκή: Είναι λίγο θολό το τοπίο για την κατάσταση αυτή τη στιγμή στη Λιβύη, δεδομένου ότι οι πληροφορίες διοχετεύονται από πηγές του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου συμπεριλαμβανομένου του al-Jazeera και δεν φαίνεται να είναι και τόσο αντικειμενικές.  Όμως το σενάριο έχει ήδη γραφτεί.
Αν το ΝΑΤΟ δεν είχε παρέμβει ο Καντάφι θα έλυνε το θέμα της Βεγγάζης είτε με στρατιωτικά μέσα είτε με παραχωρήσεις.. το θέμα ήταν αλλού… ότι ο Λίβυος ηγέτης αντιτάχθηκε στα τεράστια κέρδη των πετρελαϊκών εταιριών σε βάρος των εσόδων της χώρας κι αντιστάθηκε στην επέκταση στρατιωτικής παρουσίας στην Αφρική της AFRICOM.
Εάν το θέμα ήταν οι φρικαλεότητες του Καντάφι, τότε η Δύση θα έπρεπε να παρέμβει για την προστασία αμάχων και στο Μπαχρέιν ή την Υεμένη… Αλλά δεν ήταν εκεί …
Το θέμα είναι όπως το παρουσίασε ο στρατηγός Wesley Clark σε συνέντευξή του για τα σχέδια που αφορούν στη Μέση Ανατολή και που έχουν προσχεδιαστεί πολύ καιρό πριν και αφορούν στον έλεγχο του Ιράκ, της Συρίας, του Λιβάνου, της Λιβύης, του Σουδάν και φυσικά του Ιράν. όλο το απόσπασμα:

http://youtu.be/5uswDmTjLog 

Ή επίσης όπως δήλωσε ο Lode Vanoost σε συνέντευξή του στο RT κι αναφέρεται σε δεύτερη αποικιοκρατία της Αφρικής

http://youtu.be/BXFOTYqtQVY 

Σκηνή τέλους: Το όφελος είναι όλα αυτά που θα δούμε την επόμενη μέρα… η αποζημίωση που θα πάρουν οι κύριοι Ομπάμα, Κάμερον, Σαρκοζί για τα 400,000$ που κόστισαν οι Τόμαχοκ στη Λιβύη (έκαστος). Και η αποζημίωση θα μετρηθεί σε βαρέλια πετρελαίου, πωλήσεις όπλων και κάθε είδους εξυπηρέτηση της νέας κυβέρνησης προς αυτούς στα επόμενα στάδια των σχεδίων τους στην Παλαιστίνη ή και υποστήριξη στην παρέμβαση στη Συρία εν συνεχεία. Τα σχέδια είναι γνωστά… τα οφέλη επίσης… είτε αφορούν στην Μέση Ανατολή, στην Ευρώπη (ε, αυτά τα ξέρουμε, τα ζούμε στο πετσί μας) ή… χμμ κάτι σιγοβράζει στον Καύκασο… από τη μια μεριά Ρωσία-Αρμενία κι από την άλλη Τουρκία-Αζερμπαϊτζάν για το Ναγκόρνο Καραμπάχ και το μονοπώλιο των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου της Κασπίας Θάλασσας που θα μπορούσε να αποφέρει τρισεκατομμύρια δολάρια στους νικητές της αναμέτρησης…. Οι λαοί τι κάνουμε είναι το θέμα μου όμως εν τέλει… αφού η ιστορία επαναλαμβάνεται τόσο πληκτικά που πλέον είναι προβλέψιμη όσο κι ένα μετεωρολογικό δελτίο… Δεν βαρεθήκαμε να είμαστε πιόνια στην ίδια σκακιέρα; Φιγούρες στο θέατρο σκιών τους; Aldous Huxley: (Brave New World Revisited): “Big Government and Big Business … will try to impose social and cultural uniformity upon adults and their children. To achieve this they will (unless prevented) make use of all the mind-manipulating techniques at their disposal and will not hesitate to reinforce these methods of non-rational persuasion by economic coercion and threats of physical violence. If this kind of tyranny is to be avoided, we must begin without delay to educate ourselves and our children for freedom and self-government. Such an education for freedom should be … first of all in facts and in values — the facts of individual diversity and genetic uniqueness and the values of freedom, tolerance and mutual charity, which are the ethical corollaries of these facts.” Ξυπνάμεεεεεεεεε;;;; Άντε πια!!! Βαρέθηκα! «Εάν μη έλπηται ανέλπιστον, ουκ εξευρήσει.», Ηράκλειτος
Το αλίευσα ΕΔΩ http://filologos10.wordpress.com/2

Η ανακωχή των Μουδανιών και η παράδοση της Ανατολικής Θράκης στους τούρκους (20 - 29 Σεπτεμβρίου 1922)

Στο κέντρο διακρίνονται οι Πλαστήρας, Γονατάς και Χατζηκυριάκος

Οι βασικές προτεραιότητες της "επαναστατικής επιτροπής" Πλαστήρα - Γονατά όταν ανέλαβε πραξικοπηματικά την διακυβέρνηση της Χώρας, αποτέλεσε η ενίσχυση του μετώπου της Θράκης και η αποκατάσταση της εύνοιας των Συμμάχων (Αγγλίας - Γαλλίας) που είχε διασαλευτεί από τις μετανοεμβριανές κυβερνήσεις. Τις δύο αυτές προτεραιότητες τις ανέφερε ρητά η "επαναστατική επιτροπή" σε διάγγελμα της προς τον ελληνικό λαό. Προς την κατεύθυνση αυτή, ο Νικόλαος Πλαστήρας και οι συνεργάτες του όρισαν την κυβέρνηση που θα στήριζαν, υποβάλλοντας ένα κατάλογο με ονόματα στον Άγγλο πρέσβη Λίντλει και ζητώντας του να διαλέξει τα ονόματα που ήταν αρεστά στην Μ. Βρετανία. Ταυτόχρονα ορίστηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος που βρισκόταν στο Παρίσι ως αντιπρόσωπος της "επαναστατικής επιτροπής" έναντι των Συμμάχων.
Η κατάσταση στο μέτωπο της Ανατολικής Θράκης δεν ήταν καθόλου αποθαρρυντική. Ο Ελληνικός στρατός ήταν ισχυρός καθώς εκτός από το Δ΄ Σώμα στρατού, λίγο πριν από την κατάρρευση είχε μεταφερθεί μια ακόμη ενισχυμένη μεραρχία για να επιχειρηθεί η κατάληψη της Κωνσταντινούπολης και έτσι να εκβιαστεί ο Κεμάλ σε συμβιβασμό. Είναι αληθές βέβαια πως το ηθικό των στρατιωτών ήταν πολύ χαμηλό. Ταυτόχρονα ανάμεσα στην Ελληνική Ανατολική Θράκη και τους Τούρκους του Κεμάλ που βρίσκονταν στην Νικομήδεια βρισκόταν η Κωνσταντινούπολη υπό Συμμαχική κατοχή. Ακόμα και αν οι Σύμμαχοι παρέδιδαν την Κωνσταντινούπολη στον Κεμάλ (και δεν προλάβαινε να την καταλάβει ο Ελληνικός στρατός από την Τσατάλτζα που απείχε μόλις 30 χλμ) η μεταφορά στρατευμάτων από την Ασία προς την Ευρώπη θα ήταν αδύνατη για τους Τούρκους καθώς δεν διέθεταν πλοία. Αντιθέτως το Ελληνικό ναυτικό θα ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος, τόσο στο Αιγαίο όσο και στην θάλασσα του Μαρμαρά όσο και στον Εύξεινο Πόντο.

Η Ελληνική πλευρά είχε λοιπόν δυνατότητες για να ελιχθεί και να καθυστερήσει αποφασιστικά (η και να εμποδίσει) την μεταφορά των Τούρκων στην Ανατολική Θράκη. Τα γεγονότα όμως εξελίχθηκαν πολύ διαφορετικά. Η διάσκεψη στα Μουδανιά άρχισε χωρίς τους Έλληνες, καθώς αυτοί δεν είχαν ακόμη φθάσει, με κύριο θέμα τη γραμμή που θα αποσύρονταν οι Έλληνες. Πρόκειται δηλαδή για μια ιδιόρρυθμη διάσκεψη ανακωχής που προδίκαζε τη Συνθήκη Ειρήνης και που υποχρέωνε τον έναν από τους δύο αντιπάλους να υποχωρήσει πολύ πέραν της γραμμής, την οποία κατείχε, και να παραχω­ρήσει μεγάλες εκτάσεις στον αντίπαλο. Κατά την αφήγηση του Ισμέτ Ινονού στον πολιτικό και μεγάλο Ιστορικό Σπύρο Μαρκεζίνη, το 1972, δέχθηκαν όλοι την προτροπή του: «Ας φθάσουμε σε ένα αποτέλεσμα και οι Έλληνες θα υποχρεωθούν να το δεχθούν».

Στους όρους της ανακωχής προβλεπόταν όχι μόνο η άμεση αποχώρηση του Ελληνικού στρατού από την Ανατολική Θράκη και την παράδοση της στους Τούρκους, αλλά προβλεπόταν και η εκκένωση της περιοχής από τους Έλληνες κατοίκους της εντός 15 ημερών! Η απόφαση των Συμμάχων για απόδοση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία οδηγούσε και στην εγκατάλειψη της Κωνσταντινούπολης, των Στενών και της ουδέτερης ζώνης. Η ταπείνωση των Συμμάχων, μπορεί να εξηγηθεί από το ότι ήδη είχαν ικανοποιηθεί από τα κέρδη τους. Η Μεγάλη Βρετανία, στη Μεσοποταμία, το Κουρδιστάν και τα πετρέλαια της Μοσούλης. Η Γαλλία, στη Συρία και τον Λίβανο και η Ιταλία, με την καταστροφή της Ελλάδας. Είχαν αποσπάσει την Τουρκία από την προσέγγισή της προς τη Σοβιετική Ένωση, προς μεγάλη, βέβαια, απογοήτευση του Λένιν και του Τρότσκι, οι οποίοι ιδεοληπτικά φαντάζονταν την Τουρκία ως ηγέτιδα μιας παγκόσμιας αντιαποικιακής επανάστασης.

Όταν έφτασε η Ελληνική αντιπροσωπεία (στρατηγός Μαζαράκης, αντισυνταγματάρχης Σαρηγιάννης) και ενημερώθηκε για τους όρους της ανακωχής αρνήθηκε να υπογράψει δηλώνοντας πως δεν είχε εξουσιοδότηση για τόσες πολλές και κρίσιμες παραχωρήσεις. Ο Νικόλαος Πλαστήρας αρχικώς περιόδευσε στις πόλεις της Ανατολικής Θράκης για να επιθεωρήσει τις Ελληνικές μονάδες και να ανορθώσει το ηθικό τους. Ταυτόχρονα επισκέφθηκε πολλές πόλεις εμψυχώνοντας τους Έλληνες κατοίκους και υποσχόμενος πως η "επαναστατική επιτροπή" θα έκανε ότι μπορούσε για την προστασία τους και δεν θα τους εγκατέλειπε σε καμία περίπτωση. Αμέσως μετά μετέβη ο ίδιος στα Μουδανιά όπου πληροφορήθηκε το περιεχόμενο των όρων της ανακωχής που ήδη είχαν συμφωνήσει οι Αγγλογάλλοι με τον Κεμάλ. Οι σύμμαχοι ενημέρωσαν την Ελληνική κυβέρνηση ότι σκόπευαν να υπογράψουν την ανακωχή ακόμη και μονομερώς. Ο Πλαστήρας αρνήθηκε να υπογράψει μια τέτοια "ανακωχή" που ισοδυναμούσε ουσιαστικά με παράδοση άνευ όρων. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος τηλεγράφησε τόσο στην Ελληνική κυβέρνηση όσο και στην αντιπροσωπεία στα Μουδανιά να αποδεχθούν και να υπογράψουν τους όρους της επώδυνης ανακωχής χωρίς δισταγμούς και δεύτερες σκέψεις.

Λόγω κακής συνεννόησης (φαίνεται από τα τηλεγραφήματα πως οι υπεύθυνοι του Ελληνικού υπουργείου εξωτερικών δεν γνώριζαν ότι τα Τουρκο-Βουλγαρικά σύνορα του 1915 δεν ήταν ο Έβρος ποταμός) η Ελληνική αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Μαζαράκη αποχώρησε από τα Μουδανιά χωρίς να υπογράψει. Τελικώς μετά από συνεχείς πιέσεις του Βενιζέλου από το εξωτερικό η κυβέρνηση Κροκιδά αναγνώρισε την ανακωχή. Στις 25.9.1922 ο Βενιζέλος τηλεγράφησε από το Παρίσι: «Ανατολική Θράκη απωλέσθη ατυχώς δι’ Ελλάδα» και: «Ανάγκη Θράκες να εγκαταλείψωσι την γην, ην από τόσων αιώνων κατοικούσιν, αυτοί και πρόγονοί των».

 Το βασικό αποτέλεσμα της Ανακωχής αυτής είναι ότι ουσιαστικά δημιούργησε τετελεσμένα γεγονότα υπέρ των Τούρκων για την Συνθήκη Ειρήνης που υπογράφτηκε αργότερα στην Λοζάννη. Μια άλλη παρενέργεια της ανακωχής των Μουδανιών είναι ότι οι Τούρκοι στις διαπραγματεύσεις στην Λοζάννη αξίωναν και την Δυτική Θράκη, επ΄απειλη πολέμου. Το τραγικότερο όλων όμως, ήταν ότι πάνω από 250.000 Έλληνες αναγκάστηκαν να εκπατριστούν από την Ανατολική Θράκη εγκαταλείποντας τις περιουσίες τους και τα σπίτια τους ολοκληρώνοντας την τραγωδία της Μικρασιατικής Κατατροφής. Η αποχώρηση των Ελλήνων κατοίκων της Ανατολικής Θράκης από τις εστίες τους, και λόγω των περιορισμένων μέσων της εποχής, έγινε υπό δραματικές και τραγικές συνθήκες. Είναι χαρακτηριστικό πως οι Άγγλοι αρνήθηκαν να δώσουν παράταση στην εκκένωση ακόμη και για μια εβδομάδα!! Συνολικά, μαζί με τους στρατιώτες και τους Έλληνες δημοσίους υπαλλήλους μετακινήθηκαν προς την Ελληνική μεθόριο πάνω από 400.000 άνθρωποι.

Συμπεράσματα

Από τα γεγονότα όπως εξελίχθηκαν, αλλά και από τις συνθήκες που επικρατούσαν, μπορούμε να βγάλουμε στέρεα συμπεράσματα για τις μεγάλες προσωπικές ευθύνες του Νικόλαου Πλαστήρα, του Ελευθέριου Βενιζέλου και των υπολοίπων μελών της "επαναστατικής επιτροπής για την απώλεια της Ανατολικής Θράκης, αλλά και της γενικότερης αρνητικής τροπής των τελικών διαπραγματεύσεων για την μόνιμη συνθήκη ειρήνης που έγιναν αργότερα στην Λοζάννη. Είναι, πιστεύω, χαρακτηριστικό ότι τα ίδια αυτά πρόσωπα (Πλαστήρας, Γονατάς κτλ) ένα μήνα μετά είχαν το κουράγιο χωρίς ίχνος αυτοκριτικής να εκτελέσουν στο Γουδί τους βασικότερους πολιτικούς τους αντιπάλους για την απώλεια της Μικράς Ασίας. 

Στο εύλογο ερώτημα του λόρδου Κόρζον: «Ποιος θα υποχρεώσει τους Έλληνες να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη;» απάντησαν οι ίδιοι οι Έλληνες. Η Ανατολική Θράκη εγκαταλείφθηκε εθελόδουλα, ώστε να μη βρεθεί η Μεγάλη Βρετανία στη δυσάρεστη θέση να συγκρουστεί με την Τουρκία. Και αυτό παρά το ότι πολλοί πίστευαν ότι, αρνούμενοι να εγκαταλείψουν την Ανατολική Θράκη τις μέρες εκείνες, οι Έλληνες δεν είχαν να χάσουν απολύτως τίποτε και θα κέρδιζαν πολύτιμο χρόνο. Αναμφίβολα πάντως ισχύει το ελαφρυντικό για τον Πλαστήρα ότι ποτέ στο παρελθόν δεν είχε διαχειριστεί τέτοια θέματα ενώ δεν είχε την παραμικρή πολιτική εμπειρία.

Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των υποστηρικτών της εκτέλεσης των "έξι" ήταν ότι οι μετανοεμβριανές κυβερνήσεις επαναφέροντας των Βασιλιά Κωνσταντίνο που ήταν πρόσωπο αντιπαθές στους Συμμάχους απώλεσαν τη εμπιστοσύνη τους και για τον λόγω αυτό έπαψαν να μας βοηθούν. Το επιχείρημα αυτό είχε περίοπτη θέση στο σκεπτικό του κατηγορητηρίου της προαποφασισμένης "δίκης" των εξι που ακολούθησε. Όπως όμως είδαμε από την παραπάνω αφήγηση, ενώ ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος είναι έκπτωτος και εξόριστος και το σύνολο της αντιβενιζελικής πολιτικής ηγεσίας στην φυλακή, την εξωτερική πολιτική χειρίζεται ο Βενιζέλος αυτοπροσώπως και η κυβέρνηση Κροκιδά αποτελείται από πρόσωπα που επιλέχθηκαν με τον πλέον επαίσχυντο τρόπο από ξένες πρεσβείες, οι Σύμμαχοι όχι μόνο δεν αλλάξαν πολιτική έναντι της Ελλάδος αλλά πρόδωσαν με ευκολία τον παλαιό τους Σύμμαχο που τους πρόσφερε τόσες υπηρεσίες στο παρελθόν, με τον επαίσχυντο τρόπο που περιγράψαμε.

Αντιπροσωπευτικός της ηττοπάθειας του Ελευθέριου Βενιζέλου είναι ο τρόπος με τον οποίο αρχίζει την επιστολή του προς τον στρατηγό Νίδερ, Διοικητή της Στρατιάς Θράκης, την 2.11.1922, αμέσως μετά την εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης. Γράφει ο Βενιζέλος:
«Φίλτατε στρατηγέ,
Επιθυμώ να σας συγχαρώ διά την επιτυχίαν μεθ’ης εξετελέσατε την θλιβεράν εντολήν της εκκενώσεως της Αν. Θράκης. Θέλω να σας είπω πόσην αληθή υπερηφάνειαν ησθάνθην, όταν, εις το υπουργείον των Εξωτερικών εν Αγγλία, μου ανεκοίνωσαν σχετικόν τηλεγράφημα του στρατηγού Χάριγκτον, εκφράζοντος την εκτίμησίν του διά τον τρόπον καθ’ όν έγινε η εκκένωσις….»  

Ι. Β. Δ.

Πηγές

Δαφνής Γρηγόριος, Η Ελλάς μεταξύ δύο πολέμων τ. πρώτος, εκδόσεις Κάκτος

Ρήγος Άλκης, τα κρίσιμα χρόνια 1922-1935, εκδόσεις παπαζήση

Βασίλης Τζανακάρης, Εις Θάνατον!! ( η δίκη και η εκτέλεση των "έξι" μέσα από τα πρακτικά, τα παραλειπόμενα και τα "ψιλά" των εφημερίδων), εκδόσεις Μεταίχμιο

http://easternthrace1922.blogspot.com/2010/08/blog-post_2400.html

Η εγκατάλειψη της Ανατολικής Θράκης το 1922  (εξαιρετικό άρθρο διαβάστε το σας το συνιστώ)

ΕΠΙΜΕΤΡΟΝ

Μαρτυρία τοῦ Ἀλέξανδρου
Μαζαράκη-Αἰνιάνος, ἀπό τό βιβλίο του "Ἀπομνημονεύματα", Ἴκαρος,
Ἀθήνα 1948

… Τόν Σεπτέμβριον τοῦ 1922 ἐκλήθην εἰς τό Ὑπουργεῖον τῶν Ἐξωτερικῶν, ὅπου μοῦ ἀνέθεσαν νά ἀντιπροσωπεύσω τήν Ἑλλάδα εἰς τήν μέλλουσαν νά συνέλθῃ τήν 20 Σεπτεμβρίου εἰς Μουδανιά διάσκεψιν στρατιωτικῶν ἀντιπροσώπων τῆς Ἑλλάδος, τῆς Τουρκίας, τῆς Γαλλίας, τῆς Ἀγγλίας καί Ἰταλίας, πρός σύναψιν ἀνακωχῆς. … Σημειωτέον ὅτι καί ἐγώ καί ἡ κυβέρνησις ἐνομίζαμε ὅτι ἐπρόκειτο μόνον περί ἀνακωχῆς, περί τῶν γραμμῶν δηλαδή ὄπισθεν τῶν ὁποίων θά ἔμενεν ὁ ἑλληνικός καί ὁ τουρκικός στρατός μέχρι τῆς συνθήκης τῆς εἰρήνης, ὡς ἄλλως ἐξήγετο καί ἀπό τήν διακοίνωσιν τῶν δυνάμεων.

Τῆς ἐπιτροπῆς μετεῖχον ἐκ μέρους τῆς Ἀγγλίας ὁ στρατηγός Χάριγκτον, τῆς Γαλλίας ὁ στρατηγός Σαρπύ, τῆς Ἰταλίας ὁ στρατηγός Μομπέλλι, τῆς Τουρκίας (τόν ὁποῖον διόλου δέν συνήντησα) ὁ στρατηγός Ἰσμέτ Πασσᾶς. Οὗτοι δέν ἀνέμενον τήν ἄφιξίν μας ἀλλά συνεδριάσαντες τήν 20–21 εἶχον ἤδη παρασκευάσει τό κείμενον τῆς ἀνακωχῆς τό ὁποῖον καί μᾶς παρουσίασαν πρός ἀποδοχήν τήν 22αν. Εἰς τήν πρώτην συνεδρίασιν τῆς 22ας Σεπτεμβρίου, γενομένην ἐπί ἀγγλικοῦ θωρηκτοῦ, μᾶς ἐπέδειξαν κείμενον ἕτοιμον τῆς συνθήκης τῆς ἀνακωχῆς εἰς τό ὁποῖον εἶχον μείνει σύμφωνοι οἱ Τοῦρκοι καί οἱ τέως σύμμαχοί μας, χωρίς κἄν νά μᾶς ἐρωτήσουν. Διά τοῦτο ὡρίζετο ἡ ἄμεσος ἐκκένωσις τῆς Θρᾴκης ὑπό τοῦ ἑλληνικοῦ στρατοῦ μέχρι τόν Ἕβρον καί ὅτι ἐπρόκειτο μόνον νά συζητηθοῦν αἱ λεπτομέρειαι τῆς ἐκτελέσεως. Ἐδήλωσα ἀμέσως ὅτι τό κείμενον τοῦτο προδικάζει τήν συνθήκην τῆς εἰρήνης, ὅτι ἐγώ ἦλθον διά νά συζητήσω περί ἀνακωχῆς καί ὄχι διά νά ἀκούσω τήν ἄμεσον κατάληψιν τῆς Θρᾴκης ὑπό τῶν Τούρκων καί ὅτι ὑπό τοιούτους ὅρους θεωρῶ τοῦτο ἀπαράδεκτον καί οὔτε ὁδηγίας τοιαύτας ἔχω, οὔτε κἄν θέλω νά λάβω γνῶσιν.

Κατά τήν διεξαχθεῖσαν συζήτησιν ὁ Γάλλος ἀντιπρόσωπος στρατηγός Σαρπύ ἐζήτει μέ νευρικότητα καί ἐκβιαστικῶς νά μᾶς πιέσῃ εἰς ἄμεσον ἀποδοχήν τῶν πάντων, ἐπισείων τούς κινδύνους τῆς παρελκύσεως, ἀφοῦ δῆθεν οἱ σύμμαχοι ἀνέλαβον νά πείσουν τόν Κεμάλ νά μή διαπεραιωθῇ εἰς Εὐρώπην καί μᾶς καταδιώξῃ καί παρεχώρησαν εἰς αὐτόν τήν Θρᾴκην, ἡ ὁποία παραχώρησις εἶναι ὁριστική. …Ὑπό τάς συνθήκας ταύτας μετέβην εἰς τήν ἐπί τοῦ ἀντιτορπιλλικοῦ σύσκεψιν ὅπου εὐθύς ἀμέσως ἐδήλωσα ὅτι μή γενομένης δεκτῆς οὐδεμιᾶς ἡμετέρας προτάσεως δέν δύναμαι νά ὑπογράψω. …
Ἀλλά θά ἦτο ἡ ἰδία ἡ στάσις τῆς Ἀγγλίας ἐάν ἔβλεπε μετ' ὀλίγας ἡμέρας, μετά ἕνα μῆνα, σημαντικήν εἰς τή Θρᾴκην ἑλληνικήν δύναμιν μέ τήν στερράν ἀπόφασιν νά κρατήσῃ καί νά ἀμυνθῇ αὐτῆς; Θά ἦτο διατεθειμένη τότε νά συμμετάσχῃ μέ τάς δύο ἄλλας δυνάμεις εἰς ἐκβιαστικά ἐναντίον τῆς Ἑλλάδος μέτρα; Καί ἐπί πλέον, ἐάν ἀφιέμεθα μόνοι ἀπέναντι τῶν Τούρκων, θά ἠδύναντο αὐτοί, ἐνόσῳ μέ τόν στόλον μας εἴμεθα κύριοι τῆς Προποντίδος, νά διαπεραιώσουν σημαντικάς δυνάμεις ἐξ Ἀσίας εἰς Θράκην; Βεβαίως ὄχι. Ὑπάρχει λοιπόν βάσιμος ἐλπίς ὅτι ἐάν παρετείναμεν τήν ἐκκρεμότητα, μή δεχόμενοι τήν ἐκκένωσιν τῆς Θρᾴκης καί ἐν τῷ μεταξύ συντόνως ἐνισχύαμεν καί ὠργανοῦμεν τάς ἐκεῖ στρατιωτικάς δυνάμεις μας, ἡ μέν Εὐρώπη δέν θά ἦτο ἡνωμένη διά νά ἐπέμβῃ, οἱ δέ Τοῦρκοι δέν θά εἶχον εἰς χεῖρας των κανέν ὅπλον διά νά ἐκβιάσουν καί ἡμᾶς καί τήν Εὐρώπην.

Προκειμένου, ἐπαναλαμβάνω, διά τόσον μεγάλον ἔπαθλον ὅπως ἡ Θρᾴκη, ἤξιζε τόν κόπον νά μεταχειρισθῇ ἡ Ἑλλάς ὅλα τά μέσα διά νά τήν κρατήσῃ, φθάνουσα μέχρι τοῦ τελευταίου σημείου, ὅπου θά ἔβλεπε πλέον ὅτι ἡ ἀντίστασίς της ἦτο ἄσκοπος καί ἐγέννα δεινοτέρους κινδύνους. Νομίζω λοιπόν ὅτι καί ὁ Βενιζέλος ἐν Παρισίοις καί ἡ ἐπανάστασις ἐν Ἀθήναις ἔσπευσαν πολύ, χάσαντες ἀπ' ἀρχῆς κάθε ἐλπίδα, νά ἀποδεχθοῦν τήν ἐκκένωσιν τῆς Ἀνατολικῆς Θράκης. 

Το αλίευσα ΕΔΩ http://www.istorikathemata.com/2011/09/20-29-1922_01.html

«Παιδομάζωμα» 60 χρόνια μετά… Ασάφειες και σκιές

Αναδημοσίευση από Alkimosarchive 1 (Πέμπτη, 10 Απρίλιος 2008)
.

Η εθνική τραγωδία «ταμπού» - Tα ντοκουμέντα - H εμπλοκή του ονόματος Κόκκαλη και κάποια «καυτά» ερωτήματα που χρίζουν απαντήσεων...

.

Συμπληρώθηκαν φέτος 60 χρόνια, από τον καιρό που έλαβε χώρα μια από τις ξεχασμένες εθνικές τραγωδίες. Το «παιδομάζωμα». Που είναι ένα από τα ακόμη ανοιχτά θέματα του Εμφυλίου, ιδίως στην ιστορική έρευνα, και που κάποιοι ακούστηκε να το χαρακτηρίζουν «παιδοσώσιμο», ή «παιδοφύλαγμα»…

.

Εξήντα χρόνια πριν, στις 4 Μαρτίου 1948, από τον ραδιοσταθμό της «Ελεύθερης Ελλάδας» μεταδίδεται η παρακάτω ανακοίνωση της Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης: «Στο τελευταίο βαλκανικό συνέδριο των Νέων, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Βελιγράδι στις 3 Μαρτίου 1948, μετά από πρόταση του Έλληνα αντιπροσώπου, αποφασίσθηκε ομόφωνα από όλους τους αντιπροσώπους των δημοκρατικών χωρών να ενδιαφερθούν και να δώσουν βοήθεια σε 12.000 παιδιά από την Ελλάδα. Τα παιδιά αυτά είναι ηλικίας 3-15 ετών. Αυτά θα μεταφερθούν στις γειτονικές δημοκρατικές χώρες, όπου θα τους παρασχεθεί βοήθεια και εκπαίδευση. Για κάθε 25 παιδιά θα υπάρχει μια δασκάλα η οποία θα τα φροντίζει».

.

Η επιχείρηση απομάκρυνσης των παιδιών καταγγέλθηκε από την ελληνική κυβέρνηση ενώπιον του ΟΗΕ ως "γενοκτονία" και "έγκλημα κατά της ανθρωπότητας", με το επιχείρημα ότι τα παιδιά αυτά αρπάχτηκαν με τη βία από τις οικογένειές τους. Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση, από την άλλη μεριά, ισχυρίστηκε ότι η επιχείρηση υπαγορευόταν από ανθρωπιστικούς λόγους, με κύριο σκοπό να σωθούν τα παιδιά από τον πόλεμο. (Baerentzen 1987)

.

Ας δούμε τι λέει ο διορισμένος από το ΚΚΕ υπεύθυνος του παιδομαζώματος Γεώργιος Χ. Μανούκας («Παιδομάζωμα» – 2003, Εκδ. «Πελασγός»):

.

"Αυτό το απαίσιο σχέδιο είχαν καταστρώσει δια να το προβάλουν σαν όπλο δικαιολογίας στους ξένους. Πώς τάχα έπαιρναν τα παιδιά σα φοβισμένο κοπάδι από το «κυνηγητό των αεροπλάνων»! Ως τις «πύλες εισόδου» έφθαναν και μερικοί γονείς εκτός από εκείνους πού έφερναν στην αγκαλιά τα μωρά ! Ήθελαν να συνοδεύσουν τα παιδιά τους ως το τελευταίο Ελληνικό σημείο! Ποτέ δεν είδα δραματικότερη στιγμή από εκείνη του αποχωρισμού των παιδιών απ’ τους γονείς των!!! Δεν ημπορούσα νά κοιμηθώ έτη 15 ήμερες που διήρκεσε το δράμα αυτό, απ' τη συγκίνηση πού δοκίμαζα. Τα παιδιά, έφθαναν κατά εκατοντάδες, κατατσακισμένα κυριολεκτικώς απ' τις πολυήμερες κακουχίες. Αρκετά ήσαν αρρωστά! Οι γονείς κατησπάζοντο μια, δύο... χίλιες φορές, τα παιδάκια τους. Ξεκινούσαν να γυρίσουν αφού το κατατυραννούσαν με τα αγκαλιάσματα και τα φιλήματα, μα ξαναγύριζαν και φώναζαν: «σταθείτε να ξαναφιλήσουμε τα παιδιά μας»!! Παρέες παρέες οι γυναίκες, μάνες, στεκόταν βουβές, άλλες μοιρολογούσαν ως που νά απομακρυνθούν τα κάρα με τα μαύρα καραβάνια. Σε όλους τους λόγγους αντηχούσαν γοερές κραυγές!..."

.

Το «παιδομάζωμα» ή ...«παιδοσώσιμο» είναι ακόμη από τα ανοιχτά θέματα του Εμφυλίου. Ιδίως στην ιστορική έρευνα. Για παράδειγμα, δεν είναι ακόμη γνωστό το πολιτικό πλαίσιο της παραπάνω απόφασης. Ποιος την πήρε; Το ΚΚΕ; Ή μήπως σε επίπεδο «Διεθνούς»; Πώς και πότε και από ποιους έγιναν οι συνομιλίες για την οργάνωση της κολοσσιαίας επιχείρησης της ασφαλούς μεταφοράς χιλιάδων παιδιών; Πριν από την «Επιτροπή Βοήθειας στο Παιδί», που ιδρύθηκε από την κυβέρνηση του βουνού, και πριν ο διάσημος καρδιολόγος Πέτρος Κόκκαλης (πατέρας του Σωκράτη Κόκκαλη), αναλάβει την εποπτεία όλης της επιχείρησης (ως Υπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας), τι είχε προηγηθεί;

.

Ακόμη και ο τελικός αριθμός αμφισβητείται. Αν και η επίσημη εκδοχή της ΕΒΟΠ έκανε λόγο για 25.000 παιδιά, οι τότε ελληνικές αρχές της Αθήνας έκαναν λόγο για 28.000 παιδιά. Η διαφορά ίσως να οφείλεται στο ότι τα παιδιά που βρέθηκαν στη Γιουγκοσλαβία δεν βρίσκονταν κάτω από την ομπρέλα της ΕΒΟΠ (έρευνα Θανάση Μητσόπουλου). Ο Ιάκωβος Μιχαηλίδης (επίκουρος καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο) κατεβάζει τον αριθμό στις 23.000.

.

Μια κατά προσέγγιση εικόνα δίνουν τα στοιχεία του ερευνητή (και καπετάνιου του ΕΛΑΣ, Θανάση Μητσόπουλου): Στην Αλβανία πέρασαν 3.300 παιδιά (σχεδόν όλα προωθήθηκαν σε άλλες χώρες), στη Βουλγαρία εγκαταστάθηκαν 2.000 παιδιά, στην Ανατολική Γερμανία 1.000 παιδιά. Από τη Γιουγκοσλαβία πέρασαν 12.000 παιδιά, αλλά τα περισσότερα μεταφέρθηκαν σε άλλες χώρες. Στην Ουγγαρία εγκαταστάθηκαν περίπου 2.000 παιδιά, στην Πολωνία 3.500 παιδιά, στη Ρουμανία 5.664 παιδιά, στην Τσεχοσλοβακία πάνω από 3.500 παιδιά και στην ΕΣΣΔ περίπου 1.000 παιδιά.

.

Οι ιστορικοί ανάμεσα στα άλλα αντιμετωπίζουν και μεγάλο πρόβλημα με τα αρχεία που αφορούν εκείνη την περίοδο. Με εξαίρεση το κομμάτι του αρχείου του ΚΚΕ που βρέθηκε στο ΚΚΕεσ. και είναι ανοιχτό στην έρευνα, για το υπόλοιπο οι δυσκολίες παραμένουν ανεξήγητα μεγάλες.

.

Στον αντίποδα, το «παιδοφύλαγμα» της Φρειδερίκης. Κι εκεί τα επίσημα αρχεία είτε δεν υπάρχουν είτε αποδεικνύονται αναξιόπιστα, ακόμη και χαλκευμένα (π.χ. υπόθεση «Αγιος Στυλιανός» Θεσσαλονίκης). Πάντως, χιλιάδες παιδιά βρέθηκαν υιοθετημένα κυρίως στις ΗΠΑ με τη μεσολάβηση των ΑΧΕΠΑΝΣ, ενώ δεν έλειψαν και οι αποκαλύψεις, ιδίως από το '50 και μετά για κυκλώματα υιοθεσίας.

.

Σύμφωνα με έρευνα της Τασούλας Βερβενιώτη (ιστορικός), στις 53 παιδουπόλεις που ιδρύθηκαν από τη Φρειδερίκη υπολογίζεται (με τα επίσημα στοιχεία του 1950) ότι φιλοξενήθηκαν 18.000 παιδιά και ότι το συνολικό σχέδιο προστάτευσε 65.000 παιδιά. Πάντως, και τα νούμερα αυτά αμφισβητούνται και η ιστορικός εκτιμά τον συνολικό αριθμό των παιδιών τα οποία έτυχαν προστασίας από τους εμπολέμους στις 50.000.Το φετινό καλοκαίρι, τα 60 χρόνια από τότε, θα γιορταστούν σε κάποιες από τις παιδουπόλεις της Τσεχίας, της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας, της Ρουμανίας και βέβαια στα Σκόπια. Τα παιδιά του 1948 θα ξαναγυρίσουν και θα ξανασυναντήσουν τους λιγοστούς συνομηλίκους, που για πολλούς λόγους έμειναν τελικά για πάντα στις «νέες πατρίδες».

.
Τα δικά μου ερωτήματα σχετικά με το θέμα αυτό, είναι:
.
- Ποια είναι η επιρροή που ασκήθηκε επάνω σε εκείνα τα παιδιά σε ότι αφορά την συνείδηση, την κοσμοαντίληψη και την κουλτούρα;
.- Πως είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι το σκληρό, απολυταρχικό σοβιετικό εκπαιδευτικό σύστημα, δεν επεδίωξε να διαμορφώσει ένα νέο είδος Γενιτσάρων;
.- Μήπως υπάρχει σχέση κάποιων από αυτά τα παιδιά, με όσα διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό εις βάρος της χώρας μας, στα Βαλκάνια;
.- Μέχρι ποιο βαθμό περιλαμβάνονται σε αυτή την εκδοχή και γνωστά ονόματα του δημόσιου βίου;
.

Είναι γεγονός πως υπάρχουν πολλά στοιχεία, τα οποία φανερώνουν ότι όντως κάτι περίεργο συμβαίνει στα Βαλκάνια, στο οποίο πρέπει να συμμετέχουν και σύγχρονοι «Γενίτσαροι». Θυμίζω, ότι μετά την νίκη των συμμάχων έναντι των Γερμανών, πολλοί «ναζιστές» χρησιμοποιήθηκαν από την CIA σε ειδικές στρατιωτικές αποστολές, σε ερευνητικά προγράμματα υψίστης σημασίας καθώς και …αλλού. Γνωρίζοντας την αποτελεσματικότητα των Σοβιετικών μεθόδων να παράγουν «ζωντανές μηχανές πολέμου» και κατασκοπίας, γιατί να μη δεχτούμε και το ενδεχόμενο ότι θα υπάρχουν και πολλοί εξ αυτών, οι οποίοι είναι ελληνόπουλα του «παιδομαζώματος», σε εντεταλμένη υπηρεσία των Αμερικανικών ή άλλων συμφερόντων σήμερα; Τα ίδια ισχύουν βέβαια και για τον αντίποδα, που είναι τα παιδιά που υποτίθεται ότι στρατολογήθηκαν από την Φρειδερίκη και στάλθηκαν στην Αμερική.

.
Αυτό πιστεύω ότι είναι ένα από τα θέματα που χρίζουν πολύ σοβαρής έρευνας…
.
Σύνδεσμοι:
.
Η τραγωδία των παιδιών στα χρόνια του Εμφυλίου
Το παιδομάζωμα κατά την Τουρκοκρατία
Το ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ της Μακεδονίας όπως το είδε το ΚΚΕ
Από την σκοπιά του Στρατή Μυριβήλη
Επιστολή περί «παιδομαζώματος» από έναν πολίτη

Το αλίευσα ΕΔΩ http://alkimosarchive2.blogspot.com/2009/07/60.html

Ἡμέρα γενεθλίων ἤ Ὀνομαστική ἑορτή;

Μέσα στό πλαίσιο τῆς οἰκογένειας, τῆς Ἐκκλησίας τοῦ οὐρανοῦ, ἔχω μόνο ἕνα ὄνομα· ὅλοι μας ἔχουμε ἕνα μόνο ὄνομα. Τό αἰώνιο ὄνομά μας, πού πήραμε κατά τή βάπτισή μας. Κι εἶναι ἅγιο, γιατί δόθηκε ἀπό τό Θεό καί καταγράφτηκε ἀπό τούς ἀγγέλους.

Γι’ αὐτό λοιπόν, ἐμεῖς οἱ πιστοί πρέπει, νά ἑορτάζουμε τήν ὀνομαστική μας ἑορτή κι ὄχι τήν ἡμέρα τῆς γέννησής μας, ὅπως γιορτάζουν σήμερα οἱ περισσότεροι κάτοικοι τῆς γῆς.

Ἐκτός ἀπό αὐτό, ὑπάρχει κι ἄλλος λόγος, γιά τόν ὁποῖο πρέπει νά τιμοῦμε τήν ὀνομαστική μας ἑορτή.

Ὁ ἅγιος, πού φέρουμε τό ὄνομά του, εἶναι ἕνα ἀδιάσπαστο κομμάτι τῆς οἰκογένειάς μας καί τῆς καθημερινῆς ζωῆς μας.

Μετά τή βάπτισή μας, παίρνουμε τήν εἰ κόνα τοῦ ἁγίου προστάτη μας. Τήν φυλάγουμε κρεμασμένη στό εἰκονοστάσι τοῦ σπιτοῦ μας, σ’ ὅλη μας τή ζωή.

Μά κι ὅταν πεθάνουμε, θά μᾶς βάλουν τήν εἰ κόνα του στό στῆθος μας. Γιατί κι ἄν ἐμεῖς πεθάνουμε, οἱ Ἅγιοι παραμένουν ζωντανοί, ὄχι μόνο στόν οὐρανό, ἀλλά καί στή γῆ.

Ὁ ἅγιος πού φέρουμε τό ὄνομά του, εἶναι συγχρόνως κι ὁ πρεσβευτής μας στόν οὐρανό. Θά εἶναι ἕνας ἀπό τούς ὑπερασπιστές μας στήν τελική κρίση· θά εἶναι πολύ κοντά στήν κυρία Θεοτόκο, τή Μητέρα τοῦ Θεοῦ μας καί πλάι στό φύλακα ἄγγελό μας.

Virgil Gheorgiu

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΠΡΕΣΠΩΝ κ ΕΟΡ∆ΑΙΑΣ
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΡΟ∆ΡΟΜΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΪ∆ΟΣ
Πῶς ἑορτάζομεν «κατά Θεόν»
Φ 099ο, 01η Ἰανουαρίου 2006

http://orthodox-answers.blogspot.com/2009/02/blog-post.html

ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΗ ΕΟΡΤΗ Ἤ ΓΕΝΕΘΛΙΑ; (Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ

...ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ) (mp3)

http://www.4shared.com/embed/336384876/9180627e
Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 2-07-10.

(από Συγκλητική)

Το αλίευσα ΕΔΩ http://logia-tou-aera.blogspot.com/2011/08/1.html

GENPETS. Η απάνθρωπη πλευρά του σύγχρονου ανθρώπου.

Τα genpets είναι η καινούργια ανακάλυψη της βιο-μηχανικής. Πρόκειται για ζωντανά ανθρωποειδή τα οποία θα πωλούνται στα ράφια των super market ίσως και των pet-shop. Είναι φτιαγμένα από ανάμιξη ανθρώπινου και ζωικού DNA. Όταν δεν έχουν ανοιχτεί από τη συσκευασία βρίσκονται σε κατάσταση ύπνου, κάτι σαν την χειμερία νάρκη. Αναπνέουν όμως επειδή η συσκευασία έχει τρύπες να περνάει ο αέρας. Μόλις ο πελάτης ανοίξει την συσκευασία αρχίζει το κατοικίδιο?? να ξυπνάει μετα από 20 λεπτά και ανοίγει τα μάτια του. Έχουν αίμα, οστά, μυς, μυαλό και οτιδήποτε άλλο έχουν τα θηλαστικά. Ζούνε με πρωτείνες. Επίσης έχουν προσωπικότητα και το
χρώμα της συσκευασίας δείχνει τον τύπο τους. Αισθάνονται πόνο αλλά δεν έχουν αναπτυγμένες φωνητικές χορδές για να εκφραστούν. Αν τα κόψεις βγάζουν αίμα.

Υποτίθεται ότι η εταιρεία τα έχει βγάλει για να παίζουν τα παιδιά με κάτι ζωντανό αντί για κούκλες ή άψυχα ρομποτ. Το pet μόλις ανοιχτεί θεωρεί τον κάτοχο του κάτι σαν τη μάνα του. Δείχνουν συναισθήματα. Για να μην ξεφεύγουν σε επίπεδο συμπεριφοράς τους δίνουν ναρκωτικά. Συγκεκριμένα η εταιρεία γράφει:

How are the personalities controlled?
The Genpet feeding packs are color coded and specially formulated with a custom drug mixture that can be used to control the Genpet, much like human drugs can such as Ritalin or Lithium and other behaviour modifying drugs. Thus we can calm them, or stimulate them without extra tampering to the DNA structure.

Αν νομίζετε ότι κάνω πλάκα δεν έχετε παρά να δείτε το site της Εταιρείας http://www.genpets.com/index.php.

Ακόμα καλύτερα δείτε τις "συχνές ερωτήσεις" http://www.genpets.com/faq.php για να σας φύγουν οι αμφιβολίες ότι όλα αυτά είναι υπερβολικά αλλά και να διαβάσετε και άλλα τρελά όπως το ότι αν σε δαγκώσουν, πουλάνε ειδικό kit για να τους βγάζεις τα δόντια !!!.

Αναμένουν έγκριση και μετά πηγαίνουν για παγκόσμια παραγωγή.

Το αλίευσα ΕΔΩ http://orthoboulos.blogspot.com/

Τι είναι η εκκλησία;

  Για τους πολλούς η εκκλησία ταυτίζεται με το ναό, την ενορία, νομίζουν ότι πρόκειται για εταιρεία, σύλλογο, οργάνωση, φιλανθρωπικό κατάστημα, ωραία ιδεολογία, που έχει καλή οικονομική κατάσταση και αμύθητη περιουσία.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν την εκκλησία δυνατό οικονομικό οργανισμό, καλή επιχείρηση, που ξεγελά ανίδεους και ανήμπορους. Άλλοι πάλι νομίζουν ότι στην εκκλησία θα κάνουν γνωριμίες, θα βρουν παρέα, θα βρουν δουλειά, θα ικανοποιηθούν πρόχειρα και γρήγορα μεταφυσικές τους αναζητήσεις και θα τακτοποιήσουν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα για να μην έχουν κανένα συνειδησιακό πρόβλημα.

Η εκκλησία είναι μία μητρική αγκάλη, είναι το σώμα του ζώντος Χριστού, η σύναξη του λαού του Θεού, σε ένα υπερώο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είναι μία δύσκολη και για λίγους θεολογία, μία ωραία φιλοσοφία, μία στείρα ηθική, μία σκληρή και απάνθρωπη ηθικολογία όλο δεσμεύσεις και απαγορεύσεις.

Η Ορθοδοξία είναι αλήθεια, ελευθερία, αγάπη, λύτρωση, γλυκασμός, σωτηρία και χαρά. Συνήθως μιλάμε για το τι κάνει η εκκλησία και όχι για το τι πράγματι είναι η ουσία της .....
Η εκκλησία είναι θεοΐδρυτη, θεμελιωμένη στο αίμα του Χριστού και των μαρτύρων. Είναι ισχυρό το θεμέλιό της και δεν φοβάται κανένα δυνατό σεισμό, ενάντιο άνεμο, "εχθρό", "πολέμιο" και "διώκτη".

Νοικοκύρης της εκκλησίας, όπως έλεγε ο Αγιορείτης παπα-Τύχων, είναι το Άγιον Πνεύμα, αυτό που συγκροτεί όλο τον θεσμό της εκκλησίας. Το Άγιον Πνεύμα συνεχώς αγρυπνεί, ορθοστατεί, ορθοτομεί, εμπνέει, ασφαλίζει, φυλάγει, χαριτώνει και ενισχύει τους πιστούς, κλήρο και λαό. Η ταπεινή και θερμή προσευχή των πιστών ενώνει τη γη με τον ουρανό και δεν αφήνει τον άνθρωπο να απογοητευθεί, να μελαγχολήσει, να φοβηθεί και αποκάμει.

Η προσευχή δεν είναι μία ιδιωτική πράξη, μία ατομιστική ενέργεια. Ποτέ. Προσευχόμενος ο άνθρωπος ενώνεται με τον Χριστό και με όλα τα μέλη της εκκλησίας. Τούτο δεν τον αφήνει να έχει την ανιαρή και κουραστική μοναξιά. Τούτο καλύτερα φαίνεται και υπάρχει στον εκκλησιασμό και στη συνειδητή και εμπροϋπόθετη συμμετοχή στη μυστηριακή ζωή της εκκλησίας.

Το κήρυγμα της εκκλησίας δεν είναι μία έκθεση ιδεών, μία ωραιολογία, ένας βερμπαλισμός, ένα κυνήγι φαντασμάτων και σφυροκόπημα των ασεβών και απίστων. Το κήρυγμα της εκκλησίας προέρχεται από σιωπή, προσευχή, κατάρτιση, ετοιμασία, μελέτη, πόνο και αγάπη περισσή για τους αστοχήσαντες και πάσχοντες.

Στην εκκλησία κανείς δεν αυθαιρετεί, αυτοσχεδιάζει, απομονώνει, κάνει τον διορθωτή και τον δικηγόρο της εκκλησίας. Η ενότητα, η ομόνοια, η αφροσύνη, η καλή ομολογία και απολογία είναι κεντρικής σημασίας. Η εκκλησία αγωνιά για τη σωτηρία όλων. Η ιεραποστολή της δεν είναι η συλλογή φανατικών οπαδών, αλλά τέκνων αγαπημένων, συνδεδεμένων με την αγία αγάπη και την αγία ταπείνωση.
Υποστηρίζοντας την Ορθοδοξία, δεν μπορούμε να μισούμε κανένα. Η χριστιανική αγάπη είναι πάντοτε ανιδιοτελής και θυσιαστική, δεν έχει σχέση με υποκριτικά χαμόγελα, διπλωματικές φιλοφρονήσεις, ανεπίτρεπτες υποχωρήσεις, επιφανειακούς εναγκαλισμούς, προσποιητές κολακείες και ανούσιες ψευτοευγένειες. Η χριστιανική αγάπη συμπορεύεται με την αλήθεια.

Γνήσιο εκκλησιαστικό φρόνημα έχει όποιος αγαπά απεριόριστα τον Θεό και τον πλησίον. Όλα τα άλλα είναι ευσεβείς φλυαρίες. Είναι καιρός να δούμε την ουσία της εκκλησίας, να γνωρίσουμε την ελευθερώτρια χάρη της, να εμβαθύνουμε στο απύθμενο μυστήριό της, να συναντηθούμε με τον ίδιο τον Χριστό ...

μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης

Το αλίευσα ΕΔΩ http://1myblog.pblogs.gr/2010/09/667279.html

Το ''υπηρεσιακό'' άγχος, μοιραίος παράγοντας για το θάνατο πυροσβεστών, την ώρα του καθήκοντος.

Γράφει ο Ανδριανός Γκουρμπάτσης*.

Με αφορμή τον τραγικό θάνατο, κατά την ώρα του καθήκοντος, ενός ακόμη ήρωα πυροσβέστη, του Διοικητή της Π.Υ Γυθείου, θα ήθελα να εκφράσω την προσωπική μου εκτίμηση και ταυτόχρονα να αποκαλύψω, με το παρόν άρθρο, μια πραγματική διάσταση, που όλοι σχεδόν οι αξιωματικοί γνωρίζουν, και κυρίως ανώτατοι και ανώτεροι - αφού ουσιαστικά αυτοί Διοικούν τους μεγάλους και μικρούς υπηρεσιακούς μάχιμους σχηματισμούς του Σώματος - για μια κυρίαρχη και βασική αιτία, που μπορεί ή τουλάχιστον έχει συμβάλει τα μέγιστα, να έχει οδηγήσει πυροσβέστες κατά την ώρα του καθήκοντος σε λάθη και εσφαλμένες πράξεις και παραλείψεις, μοιραίες τελικά για την ίδια τους τη ζωή.

Ως γνωστόν, κάθε....
αντιπυρική περίοδο, στα Μ.Μ.Ε κυριαρχεί μεταξύ άλλων ειδήσεων - πολλές φορές φιγουράρει, ως πρώτη είδηση - στα κεντρικά και έκτακτα δελτία ειδήσεων και στα πρωτοσέλιδα του έντυπου τύπου, η είδηση των πύρινων δασικών μετώπων, που ξεσπούν σε διάφορες περιοχές της χώρας, τυχόν θάνατοι καθώς και οι προκαλούμενες καταστροφές εξ αιτίας αυτών.

Η εκάστοτε Ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος τρέμει λοιπόν στο άκουσμα ή στη θέα τέτοιων ειδήσεων και ιδίως μάλιστα όταν υπάρχει στη συνέχεια καυστικός και επικριτικός δημοσιογραφικός ή και αντιπολιτευτικός σχολιασμός γύρω από υπηρεσιακές, ποινικές και πολιτικές ευθύνες. Τα τελευταία χρόνια και σε σοβαρές πυρκαγιές, όπως πυρκαγιές 2007, υπήρξε παρέμβαση και της Δικαιοσύνης για τις πυρκαγιές Ηλείας, Πάρνηθας κ.α.

Έτσι λοιπόν, σχεδόν οι περισσότεροι Αρχηγοί του Πυροσβεστικού Σώματος, μετά το 1998, όπου με τον Ν.2612/1998 αναλήφθηκε η καταστολή των δασικών πυρκαγιών από το Π.Σ, ήθελαν και επιδίωκαν να αποδείξουν στην Πολιτική Ηγεσία τους τις ικανότητές τους και ότι ο επιχειρησιακός σχεδιασμός και η οργάνωση των πυροσβεστικών δυνάμεων, που οι ίδιοι και με δική τους ευθύνη είχαν πραγματοποιήσει και σχεδιάσει πριν την αντιπυρική περίοδο, θα επέφεραν τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα στη δασοπυρόσβεση, φόρτωναν με ''υπηρεσιακό'' άγχος τους Αξιωματικούς. Με ποιόν τρόπο;

Ο καθένας με διαφορετικό, πλην όμως στόχευαν όλοι στον ίδιο στόχο. Έμμεσα λοιπόν, απειλούσαν, με διαφορετικό ο καθένας τρόπο, στέλνοντας στους Διοικητές, από το Βαθμό του Αντιπυράρχου - Πυράρχου και άνω, γιατί αυτοί αξιολογούνται (επιλέγονται) για προαγωγή ή και αποστρατεύονται στις τακτικές κρίσεις κάθε έτους, το ίδιο μήνυμα : ''αν δεν πας καλά αυτό το καλοκαίρι δεν προάγεσαι ή και αποστρατεύεσαι".

Υπήρξε μάλιστα Αρχηγός, που έλεγε: ''Τα γαλόνια είναι κρεμασμένα στα πεύκα, τρέξτε να τα πάρετε''. Αυτή είναι η νοοτροπία και η αντίληψη που επικρατεί για την εξουσία που απορρέει από την θέση του Αρχηγού, την οποία μεταλαμπάδιδε ο ένας στον άλλο, και υιοθετούσαν κάποιοι από αυτούς και με αυτόν τον τρόπο φόρτωναν και φορτώνουν με έντονο άγχος του Αξιωματικούς και όχι μόνον. Τούτο γιατί ξέρουν, ότι αν η εδαφική περιοχή αρμοδιότητάς τους έχει πολλές πυρκαγιές και καμένες εκτάσεις ή δεν θα προαχθούν στις επόμενες κρίσεις ή θα αποστρατευθούν. Άγχος πολύ λοιπόν για να πετύχουν στη δασοπυρόσβεση.

Βέβαια για τους αρεστούς ή ημέτερους τους οι ως άνω απειλές και εκβιασμοί δεν ίσχυαν και η προαγωγή τους ήταν προαποφασισμένη και ''κλειδωμένη'' εκ των προτέρων. Είναι λοιπόν πολύ λογικό, ο τρόπος αυτός διαχείρισης της εξουσίας και άσκησης Διοίκησης του πυροσβεστικού προσωπικού, πέραν του έντονα ηγεμονικού στοιχείου και απολυταρχικού χαρακτήρα που έχει, εμφορτώνει με άφθονο ''υπηρεσιακό'' άγχος το προσωπικό και ιδίως όσους θέλουν να ανελιχθούν στα ανώτατα κλιμάκια της ιεραρχίας, όπως οι Αξιωματικοί με βαθμό Πύραρχου και άνω.

Πέραν όμως τούτου, η συνεχής υπερκόπωση του προσωπικού, κατά την αντιπυρική περίοδο, χωρίς καμία ημέρα κανονικής άδειας για του Διοικητές Υπηρεσιών μεγάλων σχηματισμών και χωρίς δείγμα ημερήσιας ανάπαυσης, πρωτίστως των υψηλόβαθμων Αξιωματικών, εξ αιτίας των ατέλειωτων ωρών εργασίας και τα πολλά μερόνυχτα για την καταστολή των πυρκαγιών, οδηγεί αυτούς στην εξουθένωση των ψυχικών και σωματικών δυνάμεων και στην καταπόνησή τους, με αποτέλεσμα πολλές φορές στις πυρκαγιές οι Αξιωματικοί, για να μην εκτεθούν στους ανωτέρους τους, επιδεικνύουν τον κακώς νοούμενο υπερβάλλοντα υπηρεσιακό ζήλο, και κάτω από το κράτος του ως άνω ''υπηρεσιακού''άγχους, της πίεσης των ανωτέρων και της κόπωσης, δίχως την απαιτούμενη διαύγεια και ψυχική και νοητική ηρεμία, να προβαίνουν εσφαλμένα σε πράξεις και παραλείψεις, που μπορεί να έχουν αποβούν - και ενδεχομένως έχουν αποβεί - πολλές φορές ολέθριες για τη ζωή τους.

Είναι ευκαιρία λοιπόν, εφεξής η Ηγεσία να αναθεωρήσει τις αναχρονιστικές ως άνω αντιλήψεις και να προβεί στη λήψη άλλων κατάλληλων μέτρων, που θα οδηγήσουν το πυροσβεστικό προσωπικό και κυρίως τους Αξιωματικούς σε αποφόρτιση του ''υπηρεσιακού'' άγχους, και στην ενδυνάμωση του ηθικού και ψυχικού τους σθένους, έτσι ώστε να επιτευχθούν καλύτερα αποτελέσματα για το κοινωνικό σύνολο και το υπηρεσιακό συμφέρον.
Τίποτε όμως δεν δεν μπορεί να γίνει, αν δεν υπάρξει αξιοκρατία!

*Ο Ανδριανός Γκουρμπάτσης είναι Αντιστράτηγος Π.Σ,ε.α, νομικός και κάτοχος του "ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΜΠΡΗΣΜΩΝ (crime of arson)" -

Το αλίευσα ΕΔΩ http://www.epirus-ellas.gr/2011/08/blog-post_249.html