“Η Ελληνίδα μητέρα” : ποίημα του Διονυσίου Σολωμού

Σε ρεαλιστικό επίπεδο η «Ελληνίδα μητέρα» έχει όλα τα χαρακτηριστικά της γυναίκας που γαλουχήθηκε με τις αξίες που συνιστούν την ελληνικότητα, μια δηλαδή ιδιότητα που ορίζει τον οικουμενικό άνθρωπο, μ’ άλλα λόγια τον Ελληνα. Διαθέτει λοιπόν συνείδηση της ιστορίας του έθνους της, δεν τρέφει καμία ψευδαίσθηση για τη μοίρα της και έχει πλήρη επίγνωση της αποστολής της.

 

.

Κρέμεται το σπαθί κοντά στην κούνια σου, καλό μου, αλλά το χέρι δεν είναι που το ’σφιγγε στη νίκη.

Μακρύς ο λάκκος π’ άνοιξε και κλει το γίγαντά μου.

Κάμπους, βουνά, χωρίς αυτόν μάχης καπνοί σκεπάζουν.

Ἡ Διαθήκη τῆς Μάνας

Αὐτὴ εἶναι ἡ χειρόγραφη διαθήκη μιᾶς μητέρας, ποὺ κοιμήθηκε στὰ 90 της χρόνια. Ἡ γυναίκα αὐτὴ εἶχε 4 κόρες, 1 γυιὸ καὶ 15 ἐγγόνια. Πεθαίνοντας, δὲν τοὺς ἄφησε παρὰ μόνο τὴν διαθήκη της, ἀνορθόγραφη καὶ κακογραμμένη, πλούσια ὅμως σὲ πνευματικὸ περιεχόμενο:
- Ἀγαπημένα μου παιδιά, (καὶ τοὺς ἀναφέρει ἕναν ἕναν, τὰ παιδιά της, τοὺς γαμπρούς, τὴν νύφη καὶ ὅλα τὰ ἐγγονάκια, 25 ὀνόματα). Σᾶς φιλῶ καὶ σᾶς ἀποχαιρετῶ. Αὐτὸ τὸ γράμμα θὰ τὸ ἀνοίξετε καὶ θὰ τὸ διαβάσετε μετὰ τὸν θάνατό μου…

Η ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ: «ΕΑΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΕΠΙΖΗΣΕΙΣ, ΝΑ ΘΥΜΑΣΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΙ Σ' ΑΓΑΠΩ».

Είναι αληθινή ιστορία που διαδραματίστηκε λίγες ώρες μετα από σεισμό στην Ιαπωνία, πριν λίγους μήνες. Θα μπορούσε να είναι και αυτή ένα παραμύθι, όμως... δεν είναι. Είναι η πραγματικότητα που μας θυμίζει πως τα παραμύθια δεν είναι πάντα μύθος.

Έχοντας πλέον ο σεισμός υποχωρήσει, διασώστες φτάνουν στα ερείπια του σπιτιού μιας νεαρής γυναίκας κι αντικρύζουν το πτώμα της μέσα στα χαλάσματα. Η στάση του σώματός της όμως ήταν σχετικά περίεργη, θυμίζοντας κατά πολύ την στάση που παίρνει πιστός έχοντας λυγίσει στα γόνατά του για να λατρέψει και να προσευχηθεί τον Θεό του. Τα συντρίμια του σπιτιού, είχαν καταπλακώσει την πλάτη και το κεφάλι της.

Αντιμετωπίζοντας όλες αυτές τις δυσκολίες, ο αρχηγός της ομάδας διάσωσης, αποφασίζει να βάλει το χέρι του μέσα από ένα στενό άνοιγμα στον τοίχο για να φτάσει το σώμα της άτυχης γυναίκας. Είχε ακόμη μέσα του την ελπίδα ότι αυτή η γυναίκα θα μπορούσε να είναι ζωντανή. Ωστόσο, τόσο το κρύο δέρμα όσο και η ακαμψία του σώματος, μαρτυρούσαν πως η γυναίκα είχε σίγουρα πεθάνει. Ο ίδιος μαζί με την υπόλοιπη ομάδα άφησαν αυτό το σπίτι και κατευθύνθηκαν στα υπόλοιπα, αναζητώντας τα επόμενα υπό κατάρρευση κτίρια.
 

Κάποιοι ανεξήγητοι όμως λόγοι, παρακινούσαν τον αρχηγό της ομάδας να επιστρέψει στο κατεστραμένο σπίτι της νεκρής γυναίκας, καθώς μια εντυπωσιακή δύναμη τον καλούσε πίσω... Έτσι κι έγινε. Πλησίασε, γονάτισε και έβαλε ξανά το χέρι του ανάμεσα στο άνοιγμα που είχε εντοπίσει πριν, αναζητώντας ένα μικρό κενό κάτω από το νεκρό σώμα.

Ξαφνικά, άρχισε να φωνάζει με ενθουσιασμό! «Είναι ένα παιδί! Υπάρχει ένα παιδί!»

Όλη η ομάδα συγκεντρώθηκε γύρω του και προσεκτικά αφαίρεσε τις σωρούς των γκρεμισμένων τμημάτων του σπιτιού, γύρω από την άτυχη γυναίκα. Πράγματι, μπροστά τους πλέον, υπήρχε ένα τριών μηνών αγοράκι, τυλιγμένο σε μια κουβέρτα με μοτίβα άνθεων, κάτω από το νεκρό σώμα της μητέρας του. Προφανώς, η γυναίκα είχε πραγματοποιήσει μια υπεράνθρωπη θυσία για την διάσωση του γιου της. Όταν όμως αντιλήφθηκε πως το σπίτι κατέρρεε, χρησιμοποίησε το σώμα της για να δημιουργήσει ένα αυτοσχέδιο κάλυμμα προστασίας για τον γιό της. Το μικρό αγοράκι, κοιμόταν ακόμα ήρεμο και γαλήνιο, ενώ ο επικεφαλής της ομάδας διάσωσης τον είχε πλέον στα χέρια του και τον απομάκρυνε από τα χαλάσματα.

Ο γιατρός, κατέφθασε γρήγορα για να εξετάσει το μικρό αγόρι. Αφού άνοιξε την κουβέρτα, εντόπισε ένα κινητό τηλέφωνο.Υπήρχε ένα μήνυμα κειμένου στην οθόνη που έγραφε:

«Εάν καταφέρεις να επιζήσεις, να θυμάσαι μόνο ότι σ 'αγαπώ»

πηγή Αγιορείτικο Βήμα 

Το αλίευσα ΕΔΩ

Η ευχή της μάνας!

Η ευχή των γονέων είναι η μεγαλύτερη κληρονομιά για τα παιδιά. Για αυτό φροντίζουν να έχουν την ευχή των γονέων. Δεν είδες ο Ιακώβ, μέχρι πού έφθασε, για να πάρη την ευλογία του πατέρα του; Και προβιά φόρεσε! Ειδικά η ευχή της μάνας είναι μεγάλο πράγμα!
Κάποιος έλεγε: «Κάθε λόγος της μητέρας μου είναι και μια λίρα χρυσή».

Να, και πριν από καιρό πόση εντύπωση μου έκανε κάποιος από το Γιοχάνεσμπουργκ! Ήρθε στο Καλύβι το φθινόπωρο. «Γέροντα, η μάνα μου αδιαθέτησε, μου λέει, και ήρθα να την δω». Τρεις μήνες δεν πέρασαν, τα Χριστούγεννα ξαναήρθε. «Πώς πάλι εδώ;», τον ρωτάω. «Έμαθα, μου λέει, πως πάλι αδιαθέτησε η μάνα μου και ήρθα να φιλήσω το χέρι της, γιατί είναι ηλικιωμένη και μπορεί να πεθάνει.

Για μένα η μεγαλύτερη περιουσία είναι η ευχή της μάνας μου».Εξήντα χρονών άνθρωπος ξεκίνησε από το Γιοχάνεσμπουργκ και ήρθε στην Ελλάδα, για να φιλήση το χέρι της μάνας του! Και τώρα τέτοια ευλογία έχει, που σκέφτεται να κάνει ένα γηροκομείο μεγάλο για τους κληρικούς και να το χαρίση στην εκκλησία. Δηλαδή τις ευλογίες δεν έχει που να τις βάλη κατά κάποιον τρόπο.

Για μένα είναι φάρμακο μια τέτοια ψυχή.Είναι σαν να είμαι στην έρημο Σαχάρα και να βρίσκω ξαφνικά λίγο νερό. Αυτά χάνονται σιγά-σιγά.Ένας άλλος ήρθε μια μέρα με κλάματα στο Καλύβι. « Πάτερ, με καταράστηκε η μάνα μου. Στο σπίτι έχουμε όλο αρρώστιες, στεναχώριες, η δουλειά μου δεν πάει καλά», μου είπε. «Κι εσύ δεν θα ήσουν εντάξει» του λέω. Δεν μπορεί η μάνα σου άδικα να σε καταράστηκε». « Ναι, μου λέει. Ήμουν κι εγώ». «Να πας να ζητήσης συγχώρηση από την μάνα σου», του λέω. «Θα πάω, Πάτερ, μου λέει. Δώσε μου την ευχή σου». «Την ευχή μου την έχεις, του είπα, αλλά να πάρης και την ευχή της μάνας σου».

Μάνα...ο πιο τιμητικός ρόλος

Ένα μωρό ρώτησε το Θεό,"Μου λένε πως θα με στείλεις στη Γη αύριο, αλλά πώς υποτίθεται πως θα ζήσω εκεί που είμαι τόσο μικρό και αβοήθητο;"

"Ο φύλακας άγγελός σου θα είναι εκεί να σε περιμένει και θα σε προσέχει."

Το παιδί ξαναρώτησε, "Πες μου όμως, εδώ στον παράδεισο για να είμαι ευτυχισμένο δεν έχω παρά μόνο να τραγουδώ και να γελώ."
Ο Θεός είπε, "Ο φύλακας άγγελός σου θα τραγουδά και θα γελά για σένα. Και θα νιώθεις την αγάπη του και θα είσαι πολύ χαρούμενο."

Το παιδί όμως ξαναρώτησε, "Και πως θα καταλαβαίνω τι μου λένε οι άνθρωποι όταν μου μιλούν αν δεν ξέρω την γλώσσα;"

Ο Θεός είπε, "Ο φύλακας άγγελός σου θα σου πει τις πιο όμορφες και γλυκιές λέξεις που θα ακούσεις ποτέ και με πολύ υπομονή και φροντίδα, ο άγγελός σου θα σου διδάξει πως να μιλάς."

"Και ποιος θα με προστατεύει;"

Ο Θεός είπε, "Ο φύλακας άγγελός σου θα σε προστατέψει ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να δώσει την ίδια του τη ζωή."

Όταν ήρθε η στιγμή ν΄ αφήσει τον Παράδεισο, το παιδί ρώτησε με βιασύνη, "Θεέ μου, εφόσον είναι να φύγω τώρα, πες μου σε παρακαλώ το όνομα του αγγέλου μου."