Εισαγωγή: Μαζί με την ζάχαρη και την τευτλοκαλιέργεια που αναφέρει το παρακάτω άρθρο εξαφανίστηκαν όλα τα ζωτικά ελληνικά προϊόντα. Η παραγωγή με την οποία μπήκαμε στην ΕΕ Εξαφανίστηκε ο Καπνός στην χώρα του Καρέλια, του Παπαστράτου και της ΣΕΚΑΠ, εξευτελίστηκε η τιμη του παγκόσμια γνωστού Ελληνικού λαδιού και των Δημητριακών, του βαμβακιού, του Γαλακτος. Τα πορτοκάλια μας σαπίζουν κάτω από τα δέντρα.Την ίδια στιγμή όλα αυτά είναι απαράτητα και εισάγονται στην ΕΕ και στην Ελλάδα είτε ως χυμός πορτοκαλιού σε παγοκολώνες, είτε ως λεμόνια Αργεντινής, είτε ως Δημητριακά απο την Ρωσία και την Β. Αφρική, είτε ως Βαμβακι και Λάδι από την Μ. Ανατολή, Γάλα και κρέας από τα βαλκάνια και τα Σκόπια και ρύζι απο την Τουρκία!!!.
Αυτό είναι το τίμημα του να ζεις με το πιο ακριβό νόμισμα στο κόσμο και χωρίς μια υποτυπώδη εθνική ή ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική.
Η κατάληξη όλων αυτών είναι ο μη προικισμένος κλιματολογικά Βοράς να εισάγει φθηνά τρόφιμα και να εξάγει υψηλή τεχνολογία και βιομηχανία γινόμενος εξοργιστικά πλεονασματικός. Ενώ μεσογειακός αγροτικός Νοτος – η καλύτερη περιοχή του κόσμου για αγροτική παραγωγή- να σβήνει μες την φτώχια και τα ελλείματα. Κι όμως αντιπαραγωγικοί χαρτογιακάδες τυπου Προβόπουλου ή Παπαδήμου προσπαθούν να μας κρατήσουν μη παραγωγικούς υπερκαταναλωτές και καταχρεομένους.
Ας δούμε το άρθρο: H καταστροφή της βιομηχανίας ζάχαρης στην Ελλάδα από την ΕΕ από το Βαθύ Πράσινο
B.Π. ..ΔΙΔΑΚΤΙΚΟΝ!!.. ΕΝΑ ΠΡΟΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ….στη διαδικασία πλήρους καταστροφής της παραγωγικής μας βάσης…
Γιώργος Κάργας
Με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 2005 η καλλιέργεια της περιορίζεται ουσιαστικά στην λωρίδα Λονδίνου- Πράγας. Τότε έγινε συμφωνία να μειωθεί η παραγωγή στην Ελλάδα από 320.000 τόνους σε 158.000 τόνους τον χρόνο. Παράλληλα με αντάλλαγμα 87 εκ ευρώ η χώρα μας έκλεισε 2 (Λάρισα και Ξάνθη) από τα 5 εργοστάσια ζάχαρης με σκοπό τα δύο εργοστάσια που έκλεισαν να γίνουν εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης.
Συνέπεια όλων αυτών ήταν 30. 000 άνθρωποι στην βόρεια Ελλάδα να πεταχτούν στον δρόμο (αγρότες, εργαζόμενοι, κ.λ.π) αφού η καλλιέργεια από 400. 000 στρέμματα το 2006 έπεσε το 2010 στα 55.000. Παράλληλα η ΑΤΕ έχει βγάλει στο σφυρί για πώληση συνολικά την Ελληνική βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) η οποία είναι θυγατρική της.
Να υπενθυμίσουμε ότι την ίδια περίοδο μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη και οι πωλήσεις των θυγατρικών κρατικοσυνεταιριστικών, ΣΕΚΑΠ, ΕΛΒΙΖ (Ζωοτροφές ), η ΔΩΔΩΝΗ κ.λ.π. Μνηστήρες της αγοράς της ΕΒΖ είναι μία γερμανική, μία αγγλική εταιρεία, ο Κοπελούζος με Ρώσους επενδυτές και μία γαλλική εταιρεία ενέργειας (ΒΗΜΑ 18/9/11).
Την περίοδο που ετοιμάζονται να πωλήσουν την ΕΒΖ σταμάτησαν κάθε επιδότηση στην παραγωγή ζαχαροτεύτλων με αποτέλεσμα φέτος να μην πιάσει η χώρα μας ούτε καν την μειωμένη τιμή ποσόστωσης (158.000 τόνοι) αφού καλλιεργήθηκαν λίγα στρέμματα.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να σταματήσουν την ουσιαστική παραγωγή τα εργοστάσια και να υπολειτουργούν.
Έτσι, για την κάλυψη των αναγκών σε ζάχαρη έγινε συμφωνία ανάμεσα στην γερμανική εταιρεία (υποψήφιος αγοραστής) και την ΕΒΖ!
Επίσης να αναφερθεί ότι παρόλο ότι η ΕΒΖ ήταν θυγατρική της ΑΤΕ η υποχρεωτική δανειοδότησή της από αυτήν γινόταν με το αστρονομικό επιτόκιο 12%. Το τίμημα της πώλησης επίσης είναι εξευτελιστικό για το μέγεθος της εταιρείας (5 εργοστάσια στην Ελλάδα και δύο στην Σερβία).
Όλα αυτά συμβαίνουν φέτος (2011) που η τιμή της ζάχαρης έχει πιάσει ιστορικό ρεκόρ ανόδου. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι η ανακοίνωση της πώλησης της ΕΒΖ έγινε τον Φεβρουάριο του 2011 όταν οι εξεγερμένοι στην Αλγερία φώναζαν φέρτε μας ζάχαρη γιατί η τιμή της είχε αυξηθεί κατά 25%.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων μόνο το 2010 οι τιμές των σιτηρών αυξήθηκαν κατά 47%, του καλαμποκιού κατά 50% και της σόγιας κατά 35%.
Ίσως ωριμάζουν οι συνθήκες και στην χώρα μας για την εκδήλωση διατροφικής κρίσης…… Η εξυγίανση της Αγροτικής τράπεζας οδηγεί σε πώληση θυγατρικών της όπως η ΣΕΚΑΠ, ΕΛΒΙΖ (Ζωοτροφές ), η ΔΩΔΩΝΗ κ.λ.π. Είναι προφανές από τα παραπάνω, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι με στόχο να μεταφερθεί στα χέρια του κεφαλαίου με εξευτελιστικό τίμημα ένας βασικός τομέας διατροφής του λαού.
Αριστερό μπλοκ
Το αλίευσα ΕΔΩ Γιώργος Κάργας
Με την αναθεώρηση της ΚΑΠ το 2005 η καλλιέργεια της περιορίζεται ουσιαστικά στην λωρίδα Λονδίνου- Πράγας. Τότε έγινε συμφωνία να μειωθεί η παραγωγή στην Ελλάδα από 320.000 τόνους σε 158.000 τόνους τον χρόνο. Παράλληλα με αντάλλαγμα 87 εκ ευρώ η χώρα μας έκλεισε 2 (Λάρισα και Ξάνθη) από τα 5 εργοστάσια ζάχαρης με σκοπό τα δύο εργοστάσια που έκλεισαν να γίνουν εργοστάσια παραγωγής βιοαιθανόλης.
Συνέπεια όλων αυτών ήταν 30. 000 άνθρωποι στην βόρεια Ελλάδα να πεταχτούν στον δρόμο (αγρότες, εργαζόμενοι, κ.λ.π) αφού η καλλιέργεια από 400. 000 στρέμματα το 2006 έπεσε το 2010 στα 55.000. Παράλληλα η ΑΤΕ έχει βγάλει στο σφυρί για πώληση συνολικά την Ελληνική βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ) η οποία είναι θυγατρική της.
Να υπενθυμίσουμε ότι την ίδια περίοδο μπαίνουν στην ημερήσια διάταξη και οι πωλήσεις των θυγατρικών κρατικοσυνεταιριστικών, ΣΕΚΑΠ, ΕΛΒΙΖ (Ζωοτροφές ), η ΔΩΔΩΝΗ κ.λ.π. Μνηστήρες της αγοράς της ΕΒΖ είναι μία γερμανική, μία αγγλική εταιρεία, ο Κοπελούζος με Ρώσους επενδυτές και μία γαλλική εταιρεία ενέργειας (ΒΗΜΑ 18/9/11).
Την περίοδο που ετοιμάζονται να πωλήσουν την ΕΒΖ σταμάτησαν κάθε επιδότηση στην παραγωγή ζαχαροτεύτλων με αποτέλεσμα φέτος να μην πιάσει η χώρα μας ούτε καν την μειωμένη τιμή ποσόστωσης (158.000 τόνοι) αφού καλλιεργήθηκαν λίγα στρέμματα.
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να σταματήσουν την ουσιαστική παραγωγή τα εργοστάσια και να υπολειτουργούν.
Έτσι, για την κάλυψη των αναγκών σε ζάχαρη έγινε συμφωνία ανάμεσα στην γερμανική εταιρεία (υποψήφιος αγοραστής) και την ΕΒΖ!
Επίσης να αναφερθεί ότι παρόλο ότι η ΕΒΖ ήταν θυγατρική της ΑΤΕ η υποχρεωτική δανειοδότησή της από αυτήν γινόταν με το αστρονομικό επιτόκιο 12%. Το τίμημα της πώλησης επίσης είναι εξευτελιστικό για το μέγεθος της εταιρείας (5 εργοστάσια στην Ελλάδα και δύο στην Σερβία).
Όλα αυτά συμβαίνουν φέτος (2011) που η τιμή της ζάχαρης έχει πιάσει ιστορικό ρεκόρ ανόδου. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι η ανακοίνωση της πώλησης της ΕΒΖ έγινε τον Φεβρουάριο του 2011 όταν οι εξεγερμένοι στην Αλγερία φώναζαν φέρτε μας ζάχαρη γιατί η τιμή της είχε αυξηθεί κατά 25%.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τροφίμων μόνο το 2010 οι τιμές των σιτηρών αυξήθηκαν κατά 47%, του καλαμποκιού κατά 50% και της σόγιας κατά 35%.
Ίσως ωριμάζουν οι συνθήκες και στην χώρα μας για την εκδήλωση διατροφικής κρίσης…… Η εξυγίανση της Αγροτικής τράπεζας οδηγεί σε πώληση θυγατρικών της όπως η ΣΕΚΑΠ, ΕΛΒΙΖ (Ζωοτροφές ), η ΔΩΔΩΝΗ κ.λ.π. Είναι προφανές από τα παραπάνω, ότι έχουμε να κάνουμε με ένα παιχνίδι με στόχο να μεταφερθεί στα χέρια του κεφαλαίου με εξευτελιστικό τίμημα ένας βασικός τομέας διατροφής του λαού.
Αριστερό μπλοκ
Σχόλιο Σσστ: Ευχαριστώ τον φίλο Θ.Τ. για την αποστολή θέματος
