Βρίσκονται παντού, είτε στην πολιτική, είτε στην εκπαίδευση, είτε ως στελέχη επιχειρήσεων, είτε ως φορτηγατζήδες, είτε ως μπετατζήδες, είτε ως αεροσυνοδοί, είτε ως παρένθετες μητέρες, είτε ως τραγουδιστές και τραγουδίστριες κλπ. Φιγουράρουν σχεδόν σε κάθε τηλεοπτική εκπομπή, είτε ως καλεσμένοι είτε ως παρουσιαστές και, φυσικά, γίνονται εύκολα είδηση, είτε μέσω φημών είτε μέσω προσωπικών παραδοχών.Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, λοιπόν, οι gay βρίσκονται πάντα στην επικαιρότητα. Αν και αποτελούν ένα πολύ μικρό ποσοστό του πλανήτη μας, γύρω στο 3%, η πολύ καλή «προβολή» τους φαίνεται να φτάνει ή και να ξεπερνάει το 50%του παγκόσμιου πληθυσμού.
Βέβαια, οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να έχουν κάθε δικαίωμα να διεκδικούν και να προασπίζονται τις προτιμήσεις τους, είτε αυτό αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Ωστόσο η συνεχής προβολή των επιλογών και των προτιμήσεων των gay μοιάζει να είναι κατευθυνόμενη. Όπως η τοποθέτηση προϊόντων στα ράφια ενός supermarket.
Μερικές φορές αυτό το «προϊόν» επιβάλλεται εξαναγκάζοντας straight και παιδιά να το αποδεχτούν.
Κι αυτό δεν το λέμε τυχαία. Η κυβέρνηση της Βραζιλίας προωθείνόμο (τον PLC 122) κατά της «ομοφυλόφιλο-φοβίας» (homophobia) ακόμα και στα σχολεία. Είναι πολύ χαρακτηριστική η αφίσα που κυκλοφορεί με δύο μαθητές του ίδιου φύλου να φιλιούνται, για να μην φοβούνται τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Ο νόμος αυτός θα απαγορεύει κάθε είδους διάκριση, «κακιάς κουβέντας», ειρωνείας, σχολίου, ηθικής, θρησκευτικής, φιλοσοφικής ακόμα και ιατρικής γνώμης κατά του ομοφυλόφιλου τρόπου ζωής. Όλα αυτά με ποινή φυλακίσεως. ΜΜΕ ακόμα blogs θα τίθενται εκτός νόμου.Το Ομοφυλοφιλικό Κίνημα έχει καταλήξει να είναι μια ισχυρή δύναμη, με τεράστια επιρροή (εξουσία) και πόρους κάθε είδους, τα οποία απολαμβάνει (και ασκεί) όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά και πέραν αυτής.
Σύμφωνα με μία συνέντευξη που έδωσε ο δημοσιογράφος Randy Enge στον John Vennari του CFN έχουμε τα εξής:
Από ιστορική άποψη, η προώθηση της ομοφυλοφιλίας είναι αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου Σεξουαλικού Απελευθερωτικού Κινήματος, που ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 στην Αμερική. Αρχικά ήταν μια χαλαρή περιθωριακή οργάνωση, που δικτυωνόταν σε μεγάλες πόλεις-λιμάνια. Αλλά η πραγματική «εξάπλωση» του Ομοφυλοφιλικού Απελευθερωτικού Κινήματος σε όλο τον κόσμο, έγινε τον Ιούνιο 1969.
Φαινομενικά, από την μια μέρα στην άλλη, gay ηγέτες οργανώθηκαν αυθόρμητα σε μια καλολαδωμένη πολιτική μηχανή, με συνεντεύξεις Τύπου οι οποίες καλύφθηκαν από παγκόσμια Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, εκατομμύρια δολάρια έρευσαν στα ταμεία του κινήματος που μέχρι πρότινος ήταν άδεια, και «οδηγώντας» δημόσια πρόσωπα επέκριναν τις αδικίες που φέρεται ότι υπέστησαν οι ομοφυλόφιλοι. Αυτό που είχε παραδοσιακά θεωρηθεί ως ελάττωμα και καταστελλόταν από την κυβέρνηση, τώρα, γινόταν αρετή και δικαίωμα των πολιτών να προστατεύονται και να προάγονται από το κράτος.
Με άλλα λόγια, η πηγή της δύναμης και της επιρροής του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος δεν προήλθε μέσα από το ίδιο το κίνημα, αλλά απ’ έξω: από τα ισχυρά θεμέλια-ιδρύματα και από πολλούς άλλους ισχυρούς που κυβερνούν κρυμμένοι στην αφάνεια. Ουσιαστικά μιλάμε για «ιδιωτικά οργανωμένα δημόσια ιδρύματα».
Στις 5 Μαΐου 2009, πραγματοποιήθηκε μία συνεδρίαση στο Πανεπιστήμιο Rockefeller η οποία οργανώθηκε από τους Warren Buffet, Bill Gates και David Rockefeller τον νεότερο. Ανάμεσα στους παρευρισκομένους ήταν η Oprah Winfrey, ο Ted Turner και ο George Soros και άλλοι υπάλληλοι της ΝΤΠ. Όπως ήταν αναμενόμενο, στην κορυφή της λίστας-ατζέντας ήταν μία ενισχυμένη δέσμευση για τον έλεγχο του πληθυσμού. Αυτό σήμαινε θέματα για την αύξηση των gay καθώς και θέματα υπέρ των αμβλώσεων.
Σύμφωνα πάντα τον δημοσιογράφο Randy Enge, μία από τις μεγαλύτερες πηγές υποστήριξης του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος και της gay-ατζέντα είναι οι Coke-Cola, Pepsi, Ford (Globe), General Motors, American Express, Best Buy, Lehman Brothers, Fannie Mae, Mellon Financial, η Shell , Dell, Avon, Estee Lauder, Coors, η General Electric, General Mills, Kraft, Johnson & Johnson, Eli Lilly, Hyatt, State farm, Avis, Starbucks, Subway, Gameboy, Ikea, JC Penney, Sears, το Sam’s Club, Target, Wal-Mart (Pride), Weight Watchers, η IBM, Intell, AT & T, κλπ. κλπ.Σημαντικό ρόλο, φυσικά, παίζει το οργανωμένο έγκλημα, ως λειτουργός της ΝΤΠ, στην υποστήριξη του Ομοφυλοφιλικού Κινήματος. Υπάρχει μια συμβιωτική σχέση μεταξύ των δύο, αφού σε συνδικάτα του εγκλήματος ανήκουν πολλά ομοφυλοφιλικά πολυσύχναστα ιδρύματα όπως π.χ. τα γκέι-μπαρ. Το οργανωμένο έγκλημα προμηθεύει ναρκωτικά, πορνογραφία και νέους εκδιδόμενους άνδρες οι οποίοι αποτελούν τη βάση της ομοφυλοφιλικής αντι-κουλτούρας.
Τι έχει να κερδίσει η ελίτ της Νέας Παγκόσμιας Τάξης με την προώθηση του «ομοφυλοφιλικού προϊόντος»;
Ο στόχος της ΝΤΠ είναι να δημιουργήσει μια γενιά πολύμορφων, απομονωμένων και χωρίς ρίζες ατόμων που, εγκλωβισμένα στα δικά τους αντί-γονικά πάθη, δεν θα παρουσιάσουν-προβάλουν καμία σοβαρή αντίσταση στους Νέους Κυρίους της Δουλείας της Νέας Τάξης Πραγμάτων.Έτσι επιτυγχάνονται τα εξής: Πλήρης έλεγχος πάνω σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής. Με άλλα λόγια ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει: Έλεγχος πληθυσμού.
Όταν ο στόχος επιτευχθεί –και καθώς οι ομοφυλόφιλοι είναι εμφανώς ασταθείς και αναξιόπιστοι (κατά την λογική της Ν.Τ.Π), έχοντας υπηρετήσει το σκοπό τους– όταν έρθει η ώρα, θα πρέπει συστηματικά να εξαλειφθούν ως εχθροί του κράτους.
Κάπως έτσι, λοιπόν, το δικαίωμα της διαφορετικότητας και της προσωπικής επιλογής, γίνονται ένα από τα εργαλεία της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Οι gay, λοιπόν, αποτελούν, χωρίς να το γνωρίζουν, έναν μηχανισμό διάλυσης της οικογένειας και ένα μηχανισμό διάβρωσης του κοινωνικού ιστού σε ένα ευρύτερο πλαίσιο «ανατρέφοντας» μη-νοήμονες μελλοντικούς πολίτες.
ΠΗΓΗ
Το αλίευσα ΕΔΩ
