Σημφονιτικό Γιά Δάσκαλου
Ἡ ἀποφενόμενοι χορικί Γκομπλιτσῶτες ὅλι σάν ἕνας ἐσηφονήσαμι νά βάλουμι δάσκαλουν στοῦ χωριό τόν Βασιλάκη τό γιό τῆς Μήτραινας νά διαβάζι τά πιδιᾶ τοῦ χοργιοῦ ὅλα κι’ ἔχουμι νά τοῦ δίδουμι ἀξάϊ 5.900 ὀκάδες γένημα.
Κάθι μέρα θά τοῦ φέρ φαϊ κι’ ἓνα πιδί. Τοῦ ἴδιου ὅλου τοῦ χειμόνα κάθε πιδί θά φέρ κι’ ἀπό ἕνα ξύλου γιά τοῦ τζάκι.
Οὐ δάσκαλους θά πληροθεῖ χορίς ἄλλου. Τοῦ ἀξάϊ θά τοῦ δόσουμι στά τρία. Ἕνα τοῦν ἀϊ Δημήτρι – ἕνα τοῦ Μάρτη καί τ’ ἄλλου στ’ Ἀλώνια.
Ὅποιος δέν δόσι, οὐ Δάσκαλους θά διώξι τοῦ πιδί ἀπ’ τοῦ σχολιό. Οὐ δάσκαλους θά διαβάζι τά πιδιά τοῦ πρωί καί τό γιόμα. Τή Κυριακή θά τα παένει στίν Ἐκκλησία.
Αὐτό τό γράφουμι στό Μισοχώρι ὅταν βαράν τά πρόβατα στή στρούγκα.
1890 Παχνιστί (Νοέμβριος) 5
Οἱ Μουχταροαζάδες
Πηγή: Γιάννη Αδάμου, Δυτικομακεδονίτικα Γράμματα – «Η Κοζάνη μέσα από τα Ανέκδοτα Αρχεία του Ελληνικού Προξενείου Ελασσόνος 1882-1912″.Αναδημοσίευση από το περιοδικό Απολύτρωσις 1/2011
Το αλίευσα ΕΔΩ http://istologio.org/?p=2576&utm_source=...blog%29
