Ενδεκάτη
Κυριακή του Λουκά σήμερα, αγαπητοί, ή αλλιώς Κυριακή των Προπατόρων.
Δηλαδή, καθώς ανεβαίνουμε για τα άγια Χριστούγεννα η Εκκλησία, μας
προετοιμάζει κατάλληλα και σοφά για τον εορτασμό της μεγάλης αυτής
ημέρας. Γι’ αυτό σήμερα εορτάζει και πανηγυρίζει τους Προπάτορες του
Κυρίου μας Ιησού Χριστού και της Υπεραγίας Θεοτόκου. Προεξάρχει ο
Πατριάρχης Αβραάμ, ο Γενάρχης και ο προπάππος του Χριστού μας.
Και
το Ευαγγέλιο μας αναφέρει την παραβολή του Μεγάλου Δείπνου, που είναι η
Βασιλεία του Χριστού, ο Παράδεισος και η αιώνια ζωή. Και εδώ ο Κύριος
ομιλεί για κάποιον οικοδεσπότη, που είναι ο Θεός Πατέρας, που ετοίμασε
μεγάλο δείπνο, δηλαδή βραδινό συμπόσιο, για όλη την οικουμένη. Και
κάλεσε πολλούς· αρχικά τους άρχοντες και επισήμους των Ιουδαίων. Κι
εκείνοι αρνήθηκαν να πάνε, με διάφορες προφάσεις: το χωράφι, τα βόδια,
τη γυναίκα. Στο βάθος δεν είχαν όρεξη, δεν ήθελαν, αλλού ήταν η ψυχή
τους και γι’ αυτό αρνήθηκαν.
Και στο τέλος σταύρωσαν και τον Κύριο, το δούλο του Θεού τον Μεγάλο, που τους κάλεσε.
Και
στη συνέχεια έγινε αναφορά στο αφεντικό, ότι δεν έρχονται οι επίσημοι.
Και ο Κύριος είπε στο δούλο Του, στο Χριστό μας —αφού έλαβε δούλου μορφή
Εκείνος— να πάει στις πλατείες και στα στενοδρόμια της πόλεως, κι όσους
βρει εκεί φτωχούς, ανάπηρους και σακάτηδες να τους καλέσει. Αυτοί είναι
ο λαός των Ιουδαίων, ο απλός κοσμάκης, ο οποίος είχε μέσα του κάτι
καλό. Γι’ αυτό και βλέπουμε και κατά την Πεντηκοστή και μετέπειτα να
προσέρχονται στην Εκκλησία αναρίθμητοι Ιουδαίοι. Άλλωστε και ο λαός στα
χρόνια του Χριστού κρεμόταν απ’ τα χείλη Του και Τον λάτρευε και Του
φώναζε, όταν ήταν ανεπηρέαστος, τα «ωσαννά» του.
Και
πήγε πάλι ο δούλος στον Αφέντη και Του λέει: «Έγινε όπως με διέταξες,
κι υπάρχει ακόμη τόπος». «Τότε, του λέει, έβγα έξω από την πόλη, έξω από
το Ισραήλ, και πήγαινε στα έθνη. Κι εκεί κάλεσε όλους, και προσπάθησε
να τους πεις να μπούνε, διότι όχι ότι δεν θέλουν, —αυτό περιμένουν— αλλά
διστάζουν, κρίνοντας τους εαυτούς των αναξίους».
Και
πήγε και τους κάλεσε, και μπήκαν τα έθνη στην Εκκλησία. Κι ο
οικοδεσπότης, ο Θεός Πατέρας, στενοχωρήθηκε που δεν ήρθαν οι επίσημοι
Ιουδαίοι. Κι είπε πως κανένας απ’ αυτούς δεν θα γευθεί από το Δείπνο.
Εμείς,
ως χριστιανοί ορθόδοξοι, είμαστε στην Εκκλησία του Χριστού. Μεγάλη τιμή
και μεγάλο προνόμιο και μεγάλη χαρά για μας. Στα τελευταία χρόνια
γίνεται ένας αγώνας να μας βγάλουν απ’ αυτή την ομορφιά. Ας την
κρατήσομε μ’ όλη μας την ψυχή· θα τη χρειαστούμε κι εμείς, θα τη
χρειαστούν και τα παιδιά μας, αλλά και θα τιμήσομε τους Προπάτορες και
ιδιαίτερα το Χριστό μας και Θεό μας, που μας κάλεσε στην αγία Του
Εκκλησία. Ας μην αποδειχθούμε ανάξιοι, γιατί πολλοί θα είναι οι
καλεσμένοι αλλά λίγοι οι εκλεκτοί. Η χάρη Του ας μας αξιώσει να είμαστε
με τους εκλεκτούς.
(Αρχ. Ανανία Κουστένη, «Το Κήρυγμα της Κυριακής», τ. Α΄, εκδ. Αρμός) Θησαυρός Γνώσεων και Ευσεβείας
Το αλίευσα ΕΔΩ
