Κι όμως! Τα στρατόπεδα που αποφασίστηκε να κλείσουν, θα μπορούσαν να
χρησιμοποιηθούν – κάποια από αυτά – εναλλακτικά, επ’ ωφελεία των αναγκών
εκπαίδευσης των Ενόπλων Δυνάμεων! Τι διδάσκει το αμερικανικό
παράδειγμα; Ότι μία από τις στρατιωτικές βάσεις, στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ,
που επρόκειτο να κλείσουν μετατράπηκε σε ειδική εγκατάσταση εκπαίδευσης
για σχεδόν το 1/3 του στρατού!
Το 2005 οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ εφάρμοσαν πρόγραμμα
αναδιοργάνωσης των στρατιωτικών τους βάσεων και πλέον, η βάση Fort Lee
στη Βιρτζίνια, η οποία επρόκειτο να κλείσει με βάση τον προηγούμενο
σχεδιασμό του 1990. Τελικά επεκτάθηκε και πλέον θα είναι κέντρο
εκπαίδευσης εφοδιασμού, μεταφορών και πυρομαχικών/εκρηκτικών.
Υπολογίζεται πως όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες στις 15 Σεπτεμβρίου,
70.000 σπουδαστές-εκπαιδευόμενοι από όλους τους κλάδους των ενόπλων
δυνάμεων, θα φοιτούν κάθε χρόνο στις νέες εγκαταστάσεις. Πέρα από τις
ένοπλες δυνάμεις, τις εγκαταστάσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιούν τα
σώματα ασφαλείας ή και οι ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας, κάνοντας χρήση
της τεχνολογίας, της υποδομής και των εξομοιωτών.
Σύμφωνα με τον Ρεπουμπλικάνο γερουσιαστή Ράντι Φορμπς της πολιτείας
της Βιρτζίνια, από την υλοποίηση του έργου θα υπάρξει αύξηση των
ικανοτήτων στον τομέα της λογιστικής υποστήριξης, κάνοντας τη βάση Fort
Lee «πρωτεύουσα» στον τομέα, με ωφέλεια για την εθνική άμυνα. Ο
γερουσιαστής Ράντυ Φορμπς είναι προεδρεύων της υποεπιτροπής
«Ετοιμότητας» στην Επιτροπή Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας.
Ως γνωστό οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις αντιμετωπίζουν σοβαρό
πρόβλημα εγκαταστάσεων εκπαίδευσης, ιδιαίτερα στα νησιά. Από τη μια
πλευρά είναι κατανοητά τα προβλήματα των ντόπιων κατοίκων, αλλά από την
άλλη είναι περίεργο το πως κάποιοι οργανωμένοι πολίτες αδυνατούν να
κατανοήσουν τις ανάγκες των Ενόπλων Δυνάμεων…
Σημαντικό θέμα είναι το μέλλον πολλών στρατοπέδων τα οποία κλείνουν,
με απόφαση της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Το ερώτημα είναι γιατί δε
δίνεται κάποια άλλη περιοχή γης ώστε να υπάρξουν οικονομίες κλίμακας στο
ζήτημα της εγκατάστασης μονάδων και εκπαιδευτικών χώρων. Δεν είναι
λίγες οι φορές που οι δήμαρχοι, οι βουλευτές και οι υπουργοί κάνουν
αγώνα για να δώσουν ένα στρατόπεδο στις κατά τόπους κοινωνίες, ώστε να
χαϊδέψουν τα αυτιά των πολιτών και να στηρίξουν το δήμαρχο του κόμματός
τους. Που είναι, όμως, όταν οι Ένοπλες Δυνάμεις αντιμετωπίζουν
προβλήματα με χώρους εκπαίδευσης;
Για αρχή θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε τη δημιουργία διακλαδικών χώρων
εκπαίδευσης, ώστε να επιτυγχάνεται και ανταλλαγή εμπειριών μεταξύ των
κλάδων των Ε.Δ. και των Σωμάτων Ασφαλείας.
Κατά δεύτερο λόγο, παλιά εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα θα μπορούσαν να
υποστούν μετατροπές για να χρησιμοποιηθούν ως χώροι εκπαίδευσης στη Μάχη
σε Κατοικημένους Τόπους, για τους κατά τόπους σχηματισμούς. Ένα σχέδιο
το οποίο έχει ξεκινήσει πριν αρκετά χρόνια και θα πρέπει να συνεχιστεί,
ώστε να μπορέσει να αποδώσει χώρους για εκπαίδευση με πραγματική
απεικόνιση του αντιπάλου.
Αυτή η ανάγκη για χώρους στους οποίους θα μπορούν να εκπαιδεύονται
λόχοι ή και τάγματα, με απεικόνιση της αντίπαλης δύναμης από άλλους
λόχους ή τάγματα, είναι μία πολύ ουσιαστική ανάγκη για ένα σοβαρό
στρατό. Το να γίνεται πυρ και κίνηση κατά ανύπαρκτου εχθρού βοηθάει
μέχρι ενός περιορισμένου σημείου μόνο.
Όσο για τη δυνατότητα βολών ομαδικών όπλων, όπως τα αντιαρματικά ή
και οι όλμοι μεγάλου διαμετρήματος, αυτή φαίνεται ότι αντιμετωπίζει
συνεχώς εμπόδια, λόγω του ότι επιτρέπεται συνεχώς οι κατοικίες να
έρχονται όλο και πιο κοντά στα μέγιστα όρια των πεδίων βολής.
Αναρωτιόμαστε λοιπόν που είναι όλοι αυτοί που πρωτοστατούν στον
«αγώνα» απόδοσης των στρατοπέδων στους δήμους (ειδικά σε ακριτικές
περιοχές), θεωρώντας ότι δεν πρέπει να φύγουν εντελώς τα στρατόπεδα από
την περιοχή τους γιατί θα χάσουν την «ανάπτυξη» από τη… βιομηχανία του
φραπέ και ταυτόχρονα θέλουν περιορισμό των πεδίων βολών ή ακόμα και
τερματισμό των βολών βαρέων όπλων; Αν αυτό δεν είναι αθλιότητα από
ορισμένους «άρχοντες», τότε τι είναι;
http://www.defence-point.gr/news/?p=19082 
