Ν. Λυγερός
Τώρα, την ώρα της δράσης, ποια ψέματα θα πουν εκείνοι που δεν θα κάνουν τίποτα αλλά που θα μας εξηγήσουν τα πάντα ακόμα και αυτά που δεν είχαν προβλέψει;
Πόσες θολές σκέψεις θα ακούσουμε και πάλι να μας μιλούν για την ανεπάρκεια της πατρίδας όταν το παίγνιο είναι σοβαρό και μεγάλο για τις υπερδυνάμεις;
Δεν έχουν σημασία αυτές οι φωνές και ποτέ δεν είχαν σε όλη την ιστορία της πατρίδας.
Υπάρχουν βέβαια αλλά δίχως έργο και δεν επηρέασαν ποτέ παρά μόνο τους δειλούς.
Μόνο που στους αγώνες μας δεν άλλαξαν ποτέ τίποτα.
Σίγουρα δεν μπορούμε να περιμένουμε από όλους τους δικούς μας να είναι αγωνιστές αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους δώσουμε και ρόλους ακόμα και αν είναι επαγγελματίες.
Το θέμα δεν είναι πια μόνο πολιτικό ή διπλωματικό.
Δεν είναι πια μια αντιπαράθεση μεταξύ υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν αυτοί που δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα. Ακολουθούμε και το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας, κατά συνέπεια το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο.
Κι αν δεν είμαστε ικανοί ν’ αντισταθούμε στην επιβολή μιας βαρβαρότητας, τότε θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν μερικοί.
Και βέβαια έχει οικονομικές επιπτώσεις αλλά είναι καθαρά στρατηγικό πλέον.
Η πλατφόρμα δεν είναι τοποθετημένη κοντά στο Καστελλόριζο κι ούτε βρίσκεται σε μια τοποθεσία που σχετίζεται με τους υπολογισμούς της ΑΟΖ σε σχέση με την ύπαρξη αυτού του νησιού.
Και αυτό οφείλεται στην μετακίνηση του αριστερότερου σημείου της διακρατικής συμφωνίας μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου, που υπογράφηκε το 2003.
Συνεπώς το Καστελλόριζο δεν σχετίζεται καθόλου με το block 12 της ΑΟΖ της Κύπρου, το λεγόμενο Αφροδίτη.
Δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος να υπάρχουν στρατιωτικά πλοία της Τουρκίας στην περιοχή του Καστελλόριζου. Αυτά θα μας έλεγαν οι αντιπρόσωποι της Ελλάδας που έκαναν παρέμβαση στην συμφωνία του 2003.
Κι όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική και η διαφορά κάνει τη διαφορά.
Με άλλα λόγια όλες αυτές οι προσπάθειες για μη ενόχληση του γείτονα δεν είχαν απολύτως κανένα νόημα και δεν αποτελούν πλέον δικαιολογία για την αδράνειά μας στον τομέα της θέσπισης της ΑΟΖ.
Μάλιστα η Τουρκία είναι προβληματισμένη ακόμα και αν αυτή δεν υπάρχει ακόμα.
Η πραγματικότητα λοιπόν αποτελεί ένα γερό μάθημα για τους ειδικούς της μη ενόχλησης.
Διότι έχει να κάνει με τη γεωστρατηγική και όχι με τη γεωπολιτική, πράγμα που σημαίνει ότι το πρόβλημα είναι πιο σοβαρό από τις συνήθεις παρουσιάσεις.
Επιπλέον αποδεικνύει ότι η δυναμική της ΑΟΖ είναι πράγματι αποτελεσματική, διότι αναγκάζει την Τουρκία να κάνει απεγνωσμένες κινήσεις για να ξεφύγει από το Δίκαιο της Θάλασσας.
Τέλος δείχνει ότι δεν υπάρχει στρατηγικό βάθος στην πολιτική της, διότι αντιμετωπίζει ήδη δυσκολίες.
Και ποιος είναι ο λόγος;
Η γενοκτονία που διέπραξε και δεν αναγνωρίζει ακόμα εναντίον των Αρμενίων, των Ασυροχαλδαίων και των Ποντίων δεν κατάφερε ν’ αγγίξει και τα νησιά του Αιγαίου που τις αντιστέκονται λόγω της ανθεκτικότητάς τους.
www.lygeros.orgΤο αλίευσα ΕΔΩ http://nationalpride.wordpress.com/
