Μοναδική απεικόνιση όλων των μυθικών πλασμάτων της Ελλάδας
Το αλίευσα ΕΔΩ
Μπήκαμε και επίσημα σε εποχές κρυπτοχριστιανών - Περιχαρακώνουν τη βιομηχανία εκτρώσεων - Αντιμετωπίζουν την προσευχή σαν τρομοκρατική πράξη!
Κι όμως ξεκίνησε να συμβαίνει ΚΑΙ αυτό το εξωφρενικό στη νεοταξική χούντα της Δύσης, που εξαπολύει πλέον έναν λυσσαλέο διωγμό κατά των χριστιανών: Με νόμο που ψηφίστηκε στη Σκωτία, απαγορεύεται η διαμαρτυρία, το θρησκευτικό κήρυγμα, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ η προσευχή (ακόμα και αν είναι σιωπηλή) σε ακτίνα 200 μέτρων γύρω από τις κλινικές αμβλώσεων!
Για να μην παρεμποδίζεται το εμπόριο σφαγής αγέννητων παιδιών, ουσιαστικά ποινικοποιείται η προσευχή σε δημόσιο χώρο κοντά στις ιατρικές δομές θανάτου, αλλά ενδέχεται αυτή η απαγόρευση να ισχύει ακόμα και για χριστιανούς που προσεύχονται μέσα στο ίδιο τους το σπίτι!
Αυτός ο απίστευτος νόμος που μοιάζει βγαλμένος από τα καθεστώτα ποινικοποίησης της λατρείας, που εφάρμοσε ο Στάλιν, ο Χίτλερ και ο Ενβέρ Χότζα, ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της Σκωτίας τον Σεπτέμβριο και προβλέπει τη δημιουργία ζωνών «ασφαλούς πρόσβασης» 200 μέτρων γύρω από τις κλινικές εκτρώσεων.
Ο νόμος προβλέπει ότι οποιοσδήποτε βρίσκεται εντός αυτών των ζωνών, και θεωρηθεί ότι ενεργεί με τρόπο που θα μπορούσε να προκαλέσει «παρενόχληση», «ταραχή» ή «αγωνία» σε όποιον έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες της κλινικής, υπόκειται σε δίωξη, ακόμα και αν ο προσευχόμενος βρίσκεται σε ιδιωτικό χώρο, άρα ακόμα και αν προσεύχεται στο σπίτι του!
Το γράμμα αυτού του οργουελιανού νόμου αναφέρει ότι το «θρησκευτικό κήρυγμα» και οι «σιωπηλές αγρυπνίες» εμπίπτουν στις ποινικά κολάσιμες πράξεις, εάν πραγματοποιούνται με «πρόθεση ή απερισκεψία»! Γνωρίζετε καμία προσευχή που να λειτουργεί χωρίς πρόθεση; Ασφαλώς όχι!
Η ποινικοποίηση της διαμαρτυρίας και της προσευχής δεν αφορά μόνο την κρατική περιφρούρηση των μητέρων που πηγαίνουν να σκοτώσουν τα παιδιά τους, αλλά και του προσωπικού που εργάζεται στις κλινικές εκτρώσεων! Δηλαδή το κράτος προσφέρει συνολική κάλυψη στο ιατρικό έγκλημα, και για τα θύματα και για τους θύτες!
Όπως αναφέρει η βρετανική εφημερίδα «Telegraph», κάτοικοι στο Εδιμβούργο έλαβαν προειδοποιητικές επιστολές για τον νέο νόμο και τις «ζώνες ασφαλούς πρόσβασης», οι οποίες ανέφεραν ότι: «Δραστηριότητες σε ιδιωτικό χώρο (όπως ένα σπίτι πχ.) εντός της περιοχής μεταξύ των προστατευόμενων εγκαταστάσεων και των ορίων μιας ζώνης θα μπορούσαν να είναι προσβλητικές, εάν μπορούν να φανούν ή να ακουστούν εντός της ζώνης και γίνονται εσκεμμένα ή απερίσκεπτα».
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι απαγορεύεται η προσευχή όχι μόνο έξω από τις κλινικές εκτρώσεων, αλλά θα μπορούσε να επιφέρει κυρώσεις και για κάποιον που προσεύχεται στην αυλή του σπιτιού του (εντός των 200 μέτρων), στο μπαλκόνι του ή στο παράθυρό του, εφόσον η προσευχή είναι ορατή από δημόσιο δρόμο και θεωρηθεί από τις Αρχές ότι «προκαλεί»! Παρόμοια νομοθεσία πρόκειται να εφαρμοστεί σε όλη την Αγγλία και την Ουαλία στα τέλη Οκτωβρίου.
Αν δεν είναι αυτός ένας φασιστικός και εωσφορικός νόμος, θα ήθελα να μου πει κάποιος χριστιανός τι είναι! Αν δεν θυμίζει διατάγματα δικτατοριών που οδήγησαν σε πογκρόμ εναντίων των χριστιανών, τότε τι θυμίζει;
Οι σατανοκίνητες εξουσίες θέλουν να αφανίσουν και το ελάχιστο ίχνος τύψεων που μπορεί να δημιουργηθεί στη μητέρα που πηγαίνει να σφαγιάσει το σπλάχνο της. Θέλουν να σβήσουν από τον χάρτη κάθε αντίδραση υπέρ της αγέννητης ζωής. Και τι ειρωνεία! Ονομάζουν ζώνες «ασφαλούς πρόσβασης», τις ζώνες απερίσπαστης τέλεσης των παιδοκτονιών! Πρόκειται δηλαδή για κρατικές ζώνες ανθρωποθυσιών στο βωμό του ιατρικού κέρδους από τη μία και της σαρκολατρείας από την άλλη.
Αυτός ο νόμος ακολουθεί ακριβώς την ίδια λογική με την αυστηρή περιφρούρηση των ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης ή των ρωσικών Γκούλαγκ. Κι εκεί υπήρχαν περίμετροι ασφαλείας, απαγορεύσεις προσέγγισης και αυστηρότατα πρωτόκολλα εισόδου. Αυτό που αλλάζει είναι ότι εκείνα τα στρατόπεδα είχαν πρόδηλη τη σκλαβιά, ενώ οι κλινικές άμβλωσης έχουν αφήγημα την «ελευθερία». Ενός φονέα που εύκολα ξεφορτώνεται το θύμα του. Και ο στόχος είναι να μη δραπετεύσουν από το σύστημα οι «αιχμάλωτες» μητέρες. Να μην τους ξυπνάει κανείς τη συνείδηση.
Και από την άλλη έχουμε τη ποινικοποίηση της προσευχής, της θρησκευτικής έκφρασης, του δημόσιου λόγου, αλλά και του δικαιώματος στο συνέρχεσθαι. Χούντα με τα όλα της. Να μην μπορεί ο χριστιανός ούτε να προσευχηθεί για την ψυχή του αγέννητου παιδιού. Να μην μπορεί να διαμαρτυρηθεί πουθενά. Να φοβάται να κάνει μια δέηση ακόμα και μέσα στο σπίτι του. Να αντιμετωπίζεται η ιερή προσφορά της προσευχής σαν τρομοκρατική ενέργεια! Που προκαλεί «παρενόχληση», «ταραχή» ή «αγωνία» στους θαμώνες των σφαγείων! Τιμωρείται ο ειρηνοποιός επειδή θίγεται ο δολοφόνος! Απόλυτη σχιζοφρένεια!
Και μην έχει κανείς την αυταπάτη ότι αυτοί οι νόμοι δεν αφορούν την Ελλάδα. Σύντομα θα χτυπήσουν και τη δική μας πόρτα, ανάλογα μέτρα.
Πώς φαίνεται όμως ότι πίσω από όλους αυτούς τους διεστραμμένους νόμους, κρύβεται ένα και μόνο αφεντικό, ο κοσμοκράτορας του κόσμου τούτου, εκείνος που φρίττει και καίγεται από τη δύναμη της προσευχής! Πώς φαίνεται ότι ο απώτερος σκοπός τους δεν είναι απλά να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, αλλά να εξαλείψουν διαπαντός κάθε μαρτυρία για τον Ζωοδότη Χριστό, για να επιβάλλουν το υπερκράτος του θανάτου.
Μπορεί ο στόχος τέτοιων νόμων να είναι η εξάλειψη των δισταγμών για τις εκτρώσεις, αλλά το θέμα δεν έχει μόνο ψυχολογική ερμηνεία. Έχει και πνευματική. Κυρίως πνευματική θα έλεγα. Η προσευχή είναι ένα φοβερό όπλο, είτε γίνεται σε εκκλησίασμα (εκεί περισσότερο από παντού), είτε στο δρόμο, είτε κατά μόνας. Οι προσευχές αλλάζουν ζωές ζώντων και κεκοιμημένων. Οι προσευχές φέρνουν ανθρώπους στα φρένα τους. Προλαμβάνουν κακές αποφάσεις και εγκλήματα. Σώζουν καταστάσεις, σώζουν οικογένειες, σώζουν ζωές!
Από αυτό το δώρο του Θεού θέλει να αφοπλίσει τις κοινωνίες το αντίχριστο καθεστώς της Δύσης. Κάποιος γέροντας είπε κάποτε ότι ο κόσμος έχει λόγο ύπαρξης, μόνο όσο υπάρχει η προσευχή. Μόνο όσο υπάρχουν άνθρωποι που προσεύχονται. Να λοιπόν που με νόμους οδεύουμε ξανά σε εποχές κρυπτοχριστιανών γιατί η προσευχή ενοχλεί την ανερχόμενη αυτοκρατορία…
Το αλίευσα ΕΔΩ
Κυριακή Ε΄ Λουκά 3/11/2024
Αποστολικό Ανάγνωσμα
Β’ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ ια’ 31 – ιβ’ 9
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ Π.ΤΡΕΜΠΕΛΑ
31 Ὁ Θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ οἶδεν, ὁ ὢν εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, ὅτι οὐ ψεύδομαι.
31 Θὰ σᾶς εἴπω πράγματα, ποὺ ἴσως σᾶς φανοῦν ἀπίστευτα. Ἀλλ’ ὁ Θεὸς καὶ Πατὴρ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας, γνωρίζει, ὅτι δὲν ψεύδομαι.
32 ἐν Δαμασκῷ ὁ ἐθνάρχης Ἀρέτα τοῦ βασιλέως ἐφρούρει τὴν Δαμασκηνῶν πόλιν πιάσαι με θέλων,
32 Εἰς τὴν Δαμασκὸν ὁ διοικητής, ποὺ εἶχε διορισθῆ ἀπὸ τὸν βασιλέα Ἄρέταν, ἐφρούρει τὴν πόλιν τῶν Δαμασκηνῶν, ἐπειδὴ ἤθελε νὰ μὲ συλλάβῃ.
33 καὶ διὰ θυρίδος ἐν σαργάνῃ ἐχαλάσθην διὰ τοῦ τείχους καὶ ἐξέφυγον τὰς χεῖρας αὐτοῦ.
33 Καὶ ἀπὸ κάποιο παράθυρο μὲ κατέβασαν κάτω μέσα εἰς κάλαθον δικτυωτὸν διὰ μέσου τοῦ τείχους τῆς πόλεως καὶ ἐξέφυγα ἀπὸ τὰς χεῖρας του.
1 Καυχᾶσθαι δὴ οὐ συμφέρει μοι· ἐλεύσομαι γὰρ εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις Κυρίου.
1 Νὰ σᾶς ὁμιλήσω λοιπὸν καὶ δι’ ἄλλους διωγμούς μου, δὲν μὲ συμφέρει νὰ καυχῶμαι. Παύω διὰ τοῦτο νὰ ὁμιλῶ περὶ τῶν διωγμῶν καὶ τῶν ἄλλων κόπων μου, διότι ἄλλως τε θὰ ἔλθω εἰς ὀπτασίας καὶ ἀποκαλύψεις τὰς ὁποίας ἔλαβον ἀπὸ τὸν Κύριον.
2 Οἶδα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ πρὸ ἐτῶν δεκατεσσάρων· εἴτε ἐν σώματι οὐκ οἶδα εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ.
2 Γνωρίζω ἄνθρωπον, ποὺ εὑρίσκεται εἰς στενὴν σχέσιν καὶ ἐπικοινωνίαν μὲ τὸν Χριστόν. Ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς πρὸ δεκατεσσάρων ἐτῶν, εἴτε ἦτο εἰς τὸ σῶμα του κατὰ τὴν ὥραν ἐκείνην, εἴτε ἦτο εἰς ἔκστασιν ἔξω ἀπὸ τὸ σῶμα του, δὲν γνωρίζω.Ὁ Θεὸς ἠξεύρει. Γνωρίζω μόνον ὅτι ἡρπάγῃ ὁ τοιοῦτος καὶ ἐσηκώθη ἕως τὸν τρίτον οὐρανόν, ποὺ διαμένουν αἱ ἀγγελικαὶ δυνάμεις.
3 καὶ οἶδα τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον· εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν·
3 Καὶ γνωρίζω, ὅτι ὁ τοιοῦτος ἄνθρωπος (εἴτε μὲ τὸ σῶμα του, εἴτε ἔξω ἀπὸ τὸ σῶμα του μὲ μόνην τὴν ψυχήν του δὲν γνωρίζω· ὁ Θεὸς γνωρίζει)
4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι.
4 ἡρπάγη εἰς τὸν Παράδεισον καὶ ἤκουσε λόγους, ποὺ γλῶσσα ἀνθρωπίνη δὲν ἔχει τὴν δύναμιν νὰ τοὺς εἴπη, καὶ τοὺς ὁποίους διὰ τὴν ἱερότητά των δὲν ἐπιτρέπεται εἰς ἄνθρωπον νὰ τοὺς εἴπῃ.
5 ὑπὲρ τοῦ τοιούτου καυχήσομαι, ὑπὲρ δὲ ἐμαυτοῦ οὐ καυχήσομαι εἰ μὴ ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου.
5 Διὰ τὸν τοιοῦτον ἄνθρωπον θὰ καυχηθῶ. Δὲν εἶναι ὁ συνήθης Παῦλος αὐτός, ἀλλὰ ἄλλος Παῦλος, εἰς τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος ἔδωκε χάριτας. Διὰ τὸν ἑαυτόν μου ὅμως δὲν θὰ καυχηθῶ παρὰ μόνον εἰς τὰς θλίψεις καὶ τοὺς πειρασμούς μου, ὅπου δεικνύεται ἡ ἀσθένειά μου, ἀλλὰ καὶ ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ, ποὺ δὲν μὲ ἀφίνει νὰ καταβληθῶ.
6 ἐὰν γὰρ θελήσω καυχήσασθαι, οὐκ ἔσομαι ἄφρων· ἀλήθειαν γὰρ ἐρῶ· φείδομαι δὲ μή τις εἰς ἐμὲ λογίσηται ὑπὲρ ὃ βλέπει με ἢ ἀκούει τι ἐξ ἐμοῦ.
6 Μόνον διὰ τὰς ἀσθενείας μου αὐτὰς θὰ καυχηθῶ καὶ ὄχι διὰ τὰς ἐπιτυχίας καὶ τὴν δρᾶσιν μου. Διότι, ἐὰν θελήσω καὶ δι’ αὐτὰ νὰ καυχηθῶ, δὲν θὰ εἶμαι ἄφρων καὶ ἀνόητος, διότι θὰ εἴπω ἀλήθειαν. Δυσκολεύομαι ὅμως νὰ καυχηθῶ, διὰ νὰ μὴ μοῦ λογαριάσῃ κανεὶς παραπάνω ἀπ’ ἐκεῖνο, ποὺ βλέπει εἰς ἑμὲ ἢ ἀκούει ἀπὸ ἑμέ.
7 Καὶ τῇ ὑπερβολῇ τῶν ἀποκαλύψεων ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι, ἐδόθη μοι σκόλοψ τῇ σαρκί, ἄγγελος σατᾶν, ἵνα με κολαφίζῃ ἵνα μὴ ὑπεραίρωμαι.
7 Καὶ ἕνεκα τῆς ὑπερβολῆς τῶν ἀποκαλύψεων ἐπέτρεψεν ὁ Θεὸς καὶ μοῦ ἐδόθη ξύλον ἀκανθωτὸν εἰς τὸ σῶμα, ἀρρώστια ἀθεράπευτος, ἄγγελος τοῦ σατανᾶ διὰ νὰ μὲ κτυπᾶ κατὰ πρόσωπον καὶ μὲ ταλαιπωρῇ, διά νὰ μὴ ὑπερηφανεύωμαι.
8 ὑπὲρ τούτου τρὶς τὸν Κύριον παρεκάλεσα, ἵνα ἀποστῇ ἀπ’ ἐμοῦ·
8 Διὰ τὸν πειρασμὸν αὐτὸν τρεῖς φορὰς παρεκάλεσα τὸν Κύριον νὰ μοῦ τὸν ἀπομακρύνῃ.
9 καὶ εἴρηκέ μοι· ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται. ἥδιστα οὖν μᾶλλον καυχήσομαι ἐν ταῖς ἀσθενείαις μου, ἵνα ἐπισκηνώσῃ ἐπ’ ἐμὲ ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.
9 Καὶ μοῦ ἔχει εἴπει ὁ Κύριος· Σοῦ εἶναι ἀρκετὴ ἡ χάρις ποὺ σοῦ δίδω. Διότι ἡ δύναμίς μου ἀναδεικνύεται τελεία, ὅταν ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀσθενὴς καὶ μὲ τὴν ἐνίσχυσίν μου κατορθώνῃ μεγάλα καὶ θαυμαστά. Πάρα πολὺ εὐχαρίστως λοιπὸν θὰ καυχῶμαι περισσότερον εἰς τὰς ἀσθενείας μου, διὰ νὰ κατοικήσῃ μέσα μου ἡ δύναμις τοῦ Χριστοῦ.
Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 3 Νοεμβρίου 2024, Ε΄ Λουκᾶ (Λουκ. ις΄ 19-31)
19 Ἄνθρωπος δέ τις ἦν πλούσιος, καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ᾿ ἡμέραν λαμπρῶς. 20 πτωχὸς δέ τις ἦν ὀνόματι Λάζαρος, ὃς ἐβέβλητο πρὸς τὸν πυλῶνα αὐτοῦ ἡλκωμένος 21 καὶ ἐπιθυμῶν χορτασθῆναι ἀπὸ τῶν ψιχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τοῦ πλουσίου· ἀλλὰ καὶ οἱ κύνες ἐρχόμενοι ἀπέλειχον τὰ ἕλκη αὐτοῦ. 22 ἐγένετο δὲ ἀποθανεῖν τὸν πτωχὸν καὶ ἀπενεχθῆναι αὐτὸν ὑπὸ τῶν ἀγγέλων εἰς τὸν κόλπον Ἀβραάμ· ἀπέθανε δὲ καὶ ὁ πλούσιος καὶ ἐτάφη. 23 καὶ ἐν τῷ ᾅδῃ ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, ὑπάρχων ἐν βασάνοις, ὁρᾷ τὸν Ἀβραὰμ ἀπὸ μακρόθεν καὶ Λάζαρον ἐν τοῖς κόλποις αὐτοῦ. 24 καὶ αὐτὸς φωνήσας εἶπε· πάτερ Ἀβραάμ, ἐλέησόν με καὶ πέμψον Λάζαρον ἵνα βάψῃ τὸ ἄκρον τοῦ δακτύλου αὐτοῦ ὕδατος καὶ καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου, ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ. 25 εἶπε δὲ Ἀβραάμ· τέκνον, μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες σὺ τὰ ἀγαθά σου ἐν τῇ ζωῇ σου, καὶ Λάζαρος ὁμοίως τὰ κακά· νῦν δὲ ὧδε παρακαλεῖται, σὺ δὲ ὀδυνᾶσαι· 26 καὶ ἐπὶ πᾶσι τούτοις μεταξὺ ἡμῶν καὶ ὑμῶν χάσμα μέγα ἐστήρικται, ὅπως οἱ θέλοντες διαβῆναι ἔνθεν πρὸς ὑμᾶς μὴ δύνωνται, μηδὲ οἱ ἐκεῖθεν πρὸς ἡμᾶς διαπερῶσιν. 27 εἶπε δέ· ἐρωτῶ οὖν σε, πάτερ, ἵνα πέμψῃς αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου· 28 ἔχω γὰρ πέντε ἀδελφούς· ὅπως διαμαρτύρηται αὐτοῖς, ἵνα μὴ καὶ αὐτοὶ ἔλθωσιν εἰς τὸν τόπον τοῦτον τῆς βασάνου. 29 λέγει αὐτῷ Ἀβραάμ· ἔχουσι Μωϋσέα καὶ τοὺς προφήτας· ἀκουσάτωσαν αὐτῶν. 30 ὁ δὲ εἶπεν· οὐχί, πάτερ Ἀβραάμ, ἀλλ᾿ ἐάν τις ἀπὸ νεκρῶν πορευθῇ πρὸς αὐτούς, μετανοήσουσιν. 31 εἶπε δὲ αὐτῷ· εἰ Μωϋσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
19 Συνεχίζοντας ὁ Κύριος τή διδασκαλία του γιά τήν καλή χρησιμοποίηση τοῦ πλούτου, εἶπε καί τήν ἀκόλουθη παραβολή: Ὑπῆρχε κάποιος πλούσιος ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος φοροῦσε βασιλικά ἐνδύματα. Ἀπ’ ἔξω φοροῦσε ἕνα μάλλινο κόκκινο καί πανάκριβο ροῦχο, κι ἀπό μέσα φοροῦσε λευκό χιτώνα πολυτελή ἀπό λεπτό αἰγυπτιακό λινάρι. Καί διασκέδαζε σέ πλούσια συμπόσια κάθε μέρα μέ μεγαλοπρέπεια. 20 Ἦταν ὅμως καί κάποιος φτωχός πού λεγόταν Λάζαρος, ὁ ὁποῖος ἦταν γεμάτος πληγές καί παραπεταμένος κοντά στήν ἐξώπορτα τοῦ πλουσίου. 21 Καί προσπαθοῦσε νά χορτάσει ἀπό τά ψίχουλα πού ἔπεφταν ἀπό τό τραπέζι τοῦ πλουσίου. Ἀλλά σά νά μήν τοῦ ἔφτανε ἡ στέρησή του αὐτή, καθώς ἦταν καί σχεδόν γυμνός, ἔρχονταν καί οἱ σκύλοι καί ἔγλειφαν τίς πληγές του. Παρόλα αὐτά ὅμως ὁ Λάζαρος δέν ἔβγαζε ἀπό τό στόμα του οὔτε τήν παραμικρή λέξη παραπόνου ἐναντίον τοῦ πλουσίου ἤ κάποιο γογγυσμό ἐναντίον τοῦ Θεοῦ. 22 Κάποτε λοιπόν πέθανε ὁ φτωχός, καί οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ τόν μετέφεραν στήν ἀγκαλιά τοῦ Ἀβραάμ, γιά νά βρεῖ ἀνάπαυση ἐκεῖ μέσα στόν παράδεισο. Πέθανε κάποτε καί ὁ πλούσιος, καί οἱ ἄνθρωποι τόν ἔθαψαν μέ μεγαλοπρέπεια. Πουθενά ὅμως δέν φάνηκαν γι’ αὐτόν οἱ ἄγγελοι τοῦ Θεοῦ. 23 Καί στόν τόπο τοῦ Ἅδη, καθώς βασανιζόταν, σήκωσε τά μάτια του καί εἶδε ἀπό μακριά τόν Ἀβραάμ καί τόν Λάζαρο νά εἶναι στήν ἀγκαλιά του. 24 Αὐτός λοιπόν πού στή γῆ τά εἶχε ὅλα καί δέν παρακαλοῦσε κανένα νά τόν βοηθήσει, φώναξε τώρα καί εἶπε: Πατέρα μου Ἀβραάμ, σπλαχνίσου με. Λυπήσου με καί στεῖλε τόν Λάζαρο νά βρέξει μέ νερό τήν ἄκρη τοῦ δακτύλου του καί νά δροσίσει τή γλώσσα μου, διότι βασανίζομαι καί ὑποφέρω μέσα σ’ αὐτή τή φωτιά. 25 Ὁ Ἀβραάμ ὅμως τοῦ ἀπάντησε: Παιδί μου, θυμήσου ὅτι ἐσύ ἀπόλαυσες μέ τό παραπάνω τά ἀγαθά σου ὅταν ζοῦσες στή γῆ. Ἐνῶ ὁ Λάζαρος ἀντίστοιχα ἀπόλαυσε τά κακά τῆς δυστυχίας καί τῆς ἀσθένειας. Τώρα ὅμως ἐδῶ ὁ Λάζαρος παρηγορεῖται γι’ αὐτά πού ὑπέφερε τότε συνεχῶς, ἐνῶ ἐσύ ὑποφέρεις καί βασανίζεσαι χωρίς διακοπή, ὅπως ἀδιάκοπη καί συνεχής ἦταν ἡ εὐτυχία σου πάνω στή γῆ. 26 Κι ἐκτός ἀπ’ ὅλα αὐτά ὑπάρχει ἀνάμεσά μας μεγάλο χάσμα, ὥστε αὐτοί πού θέλουν νά διαβοῦν ἀπό ἐδῶ σέ σᾶς νά μήν μποροῦν, ἀλλά οὔτε κι ὅσοι εἶναι ἀπό ἐκεῖ νά μποροῦν νά περάσουν ἀπέναντι σέ μᾶς. 27 Εἶπε πάλι ὁ πλούσιος: Ἀφοῦ κάθε ἄνθρωπος πού ἔμεινε ἀμετανόητος στήν ἐπίγεια ζωή του, μετά τό θάνατό του δέν ἔχει πλέον καμία ἐλπίδα, σέ παρακαλῶ λοιπόν, πάτερ, στεῖλε τόν Λάζαρο στό σπίτι τοῦ πατέρα μου. 28 Διότι ἔχω πέντε ἀδελφούς. Στεῖλε τον νά τούς βεβαιώσει ὡς αὐτόπτης μάρτυρας γιά ὅσα συμβαίνουν ἐδῶ, γιά νά μήν ἔλθουν κι αὐτοί στόν τόπο αὐτό τῆς τιμωρίας καί τῶν βασάνων πού βρίσκομαι ἐγώ. 29 Τοῦ λέει ὁ Ἀβραάμ: Ἔχουν τόν Μωυσῆ καί τούς προφῆτες πού τούς βεβαιώνουν γι’ αὐτά. Ἄς ἀκούσουν ἐκείνους. 30 Ἐκεῖνος τότε τοῦ εἶπε: Ὄχι, πάτερ Ἀβραάμ, δέν θά ὑπακούσουν στό Μωυσῆ καί στούς προφῆτες. Ἐάν ὅμως πάει σ’ αὐτούς κάποιος ἀπό τούς νεκρούς, θά μετανοήσουν. 31 Τοῦ εἶπε τότε ὁ Ἀβραάμ: Ἐάν δέν ἔχουν τήν καλή διάθεση νά ὑπακούσουν στό Μωυσῆ καί στούς προφῆτες, δέν θά πεισθοῦν, ἀκόμη κι ἄν ἀναστηθεῖ κάποιος ἀπό τούς νεκρούς. Διότι, ὅταν ἀτονήσει ἡ πρώτη τους ἐντύπωση ἀπό τήν ἀνάσταση, θά ἐπανέλθουν πάλι στήν προηγούμενή τους σκληρότητα.
Το αλίευσα ΕΔΩ