Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2024
ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΔΕΛΦΗ - ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ (ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ - ΧΟΡΩΔΙΑ)
ΕΧΩ ΜΙΑ ΑΔΕΛΦΗ - ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ
Έχω μια αδερφή κουκλίτσα αληθινή,
την λένε βόρειο Ήπειρο την αγαπώ πολύ.
Κουκλίτσα αληθινή, της κλέψαν την φωνή,
την πήρανε αιχμάλωτη οι άτιμοι οι εχθροί.
Στο βάθος μακριά προβάλει η Κορυτσά
την βλέπω και ραγίζεται η δόλια μου η καρδιά.
Και τώρα που μπορώ το όπλο να κρατώ
και ανήκω εις τον ένδοξο ελληνικό στρατό.
Θα τρέξω μιαν αυγή,
χωρίς διαταγή, για να αγκαλιάσω δυνατά την όμορφη αδερφή.
Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2024
ΥΜΝΟΣ ΙΕΡΟΥ ΛΟΧΟΥ (ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ-ΜΠΑΝΤΑ)
Παιδιά με ατσάλινα χέρια,
με θάρρος, γεμάτα ψυχή,
στα χέρια μας είναι η δόξα
της Πατρίδος μας και η τιμή (δις).
Εμπρός παιδιά (δις)
με μια καρδιά (δις),
η σάλπιγγα σημαίνει,
η Μάνα Ελλάς (δις)
από εμάς (δις)
Ελευθερία προσμένει.
Παράδειγμα το Δραγατσάνι,
θα είναι για μας φωτεινό
και άλλων ηρώων αγώνες
για τον Λόχο μας τον Ιερό (δις).
Εμπρός παιδιά (δις)
με μια καρδιά (δις),
η σάλπιγγα σημαίνει,
η Μάνα Ελλάς (δις)
από εμάς (δις)
Ελευθερία προσμένει.
Περήφανη να’ ναι η μάνα,
που έκανε τέτοια παιδιά,
που ‘ναι έτοιμα πάντα να πέσουν
μ’ αλεξίπτωτα μεσ’ τη φωτιά (δις).
Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2024
ΠΙΝΔΟΣ (ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ - ΧΟΡΩΔΙΑ)
που θαρρείς τ΄ αστέρια φιλούνε,
κάθε νύχτα λίγες αχνές μορφές
τα πηχτά σκοτάδια ερευνούν.
Της πατρίδας πάντα πιστοί φρουροί
τον εχθρό να ΄ρθεί καρτερούνε,
τον εχθρό που πίστευε πως μπορεί
στην Ελλάδα νικητής να μπεί.
Η νύχτα φεύγει, σβήνουν τ΄ αστέρια,
τ΄ αγρίμια πάνε να κρυφτούν,
μα του Δαβάκη μας τα ξεφτέρια
δεν θεν΄ να παν΄ ν΄ αναπαυθούν.
Εχθροί μιλούνια, ντροπή αιώνια
τ΄ άγια ΄μας σύνορα περνούν
και με ντουφέκια και με κανόνια
σίδερο και φωτιά σκορπούν.
Οι γενναίοι μας με τη λόγχη ορμούν,
τον εχθρό με λύσσα κτυπούνε,
είναι λίγοι μα τους πολλούς νικούν
κι από τη γη μας πέρα τους πετούν.
Εις την Πίνδο τραγουδούνε
του Δαβάκη τ΄ άξια παλληκάρια
κι όλο δόξες αντηχούνε
τ΄ άλλα τα βουνά.
Την Ελλάδα μας υμνούνε
και τ΄ αντρειωμένα της βλαστάρια
που τον κάθε εχθρό νικούνε
σαν παντοτεινά.
Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2024
ΤΡΕΜΠΕΣΙΝΑ (ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ - ΜΠΑΝΤΑ)
ΤΡΕΜΠΕΣΙΝΑ
Μούσα ιερά, άλλη μια φορά
ψάλλε τους καινούριους μας θριάμβους στοργικά
Κάνε άσματα κι άλλα θαύματα
της Φυλής που πάντοτε και καθ' εχθρό νικά
Μα κάτι πικρό πες για τον εχθρό
που μι' αυγή τ' άγια μας Σύνορα περνά
και βωμούς πατεί και λεηλατεί φτωχικά χωριά.
Στα τραχειά βουνά, στ' αγρία στενά,
στις κορφές της Πίνδου, στις πλαγιές του Καλπακιού,
η λόγχη του Τσολιά άστραψε ξανά
κι εκδικήτρ' ακούστηκε η λαλιά του τουφεκιού.
Οι Ευζώνοι μας κι οι Φαντάροι μας
ρίχνουν τους φασίστες σ' ασταμάτητη φυγή
κι ειν' τα λάφυρα, τα κορμιά άπειρα
που 'στρωσαν τη γη.
Της λεβέντρας Κρήτης τ' ατρόμητα παιδιά
τ' άρματά τους ζώνουν και τρέχουν γοργά,
θάλασσες ξεσκίζουν, στεριές φτεροπερνάν
και στης Αλβανίας πατούν τα βουνά.
Ξύπνα Μίνωα, θείε Ήρωα
Για να δεις τους Κρήτες σου ξανά πως πολεμούν
πως με σώμα ορθό, πάνω στον εχθρό
σαν αϊτοί, σαν αίλουροι, σα λέοντες ορμούν.
Τρέχουνε, πετούν, παίρνουν, κατακτούν
και της Τρεμπεσίνας τη θεόρατη κορφή
κι έχει νικητής - κάθε μαχητής - Μίνωα μορφή.
Ηρωικά της Ελλάδος παιδιά
με μιά ψυχή και με μία καρδιά
σαν πολεμάμε, πάντα νικάμε
όποιον και να ‘ναι της Πατρίδος μας εχθρό.
Κι όποια στιγμή μας δοθεί αφορμή,
όλοι μαζί με την ίδια ορμή,
Καλπάκια, Πίνδους και Τρεμπεσίνες
θα ξαναγράψωμε για Δόξα και Τιμή.
- Στίχοι: Συνταγματάρχης (ΠΖ) ε.α. Κωνσταντίνος Β. Γκικόπουλος