Ρωμιοσύνη
Μαρμαρωμένα χρόνια αυτοκρατόρων χρόνια
βυζαντινές σκιές
της Μεγαλόχαρης ευχές
αστέρια και γοργόνες του Αλεξάνδρου εικόνες
σπάνε τη λήθη ζουν κι ανασταίνονται
τώρα ζουν κι ανασταίνονται .
Μπρος στους λευκούς Παρθενώνες τρέμει η ψυχή μουΜαρμαρωμένα χρόνια αυτοκρατόρων χρόνια
βυζαντινές σκιές
της Μεγαλόχαρης ευχές
αστέρια και γοργόνες του Αλεξάνδρου εικόνες
σπάνε τη λήθη ζουν κι ανασταίνονται
τώρα ζουν κι ανασταίνονται .
κάτω απ' τις πέτρες στενάζει όλη η φυλή μου
Αχ πατρίδα μου πολύπαθη, Αχ πατρίδα μου γλυκιά
Ελληνισμέ φως κι' ελπίδα όλου του κόσμου
σαν εφιάλτες περνούν τα πάθη σου εμπρός μου
Όχι πια χαμένα χώματα στεναγμοί και προσφυγιά .
Μικρά Ασία, Ίμβρος, Τένεδος, Πόντος, Κύπρος
Παντοτινές πληγές μες των Ελλήνων τις καρδιές
Αγαρηνοί οι φονιάδες κι οι Φαρισαίοι χιλιάδες
μα Ρωμιοσύνη ζεις κι ανασταίνεσαι
πάντα ζεις κι ανασταίνεσαι.
Στίχοι - Μουσική : Ευδοκία Χατζηχάρου
Ερμηνεία : Χριστίνα Παπαμιχαήλ
Ηχογράφηση 2005
http://youtu.be/1VSrd87S88w