Από την οικογένεια στην κοινότητα, από την κοινότητα στην ενορία: η Ρωμιοσύνη ζει.
Ρωμιοσύνη δ μέρος.
Η Ρωμιοσύνη ως ζωντανή πραγματικότητα. Από την πολυεθνική αυτοκρατορία του Κωνσταντίνου και την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, μέχρι την Οθωμανοκρατία, τη Φιλική Εταιρεία και το όραμα του Καποδίστρια, αναδεικνύεται η συνέχεια του Γένους μέσα από την πίστη, τη μνήμη, τη θυσία και την προσφορά. Οι «Ρωμιοί» της Πίστης, της Μνήμης, της Θυσίας, της Προσφοράς, της Δικαιοσύνης, της Καθημερινότητας, της Κοινότητας, της Αντίστασης και της Ελπίδας δείχνουν ότι η Ρωμιοσύνη δεν είναι μόνο παρελθόν· είναι παρόν και μέλλον. Μικρά «κεράκια αναμμένα» σε κάθε γωνιά της κοινωνίας φωτίζουν την πορεία του Γένους και υπενθυμίζουν ότι η φλόγα δεν έσβησε και δεν θα σβήσει.
Το αλίευσα ΕΔΩ
