Γεωργίου Ἰ. Βιλλιώτη
Ἄσπρος καὶ λευκός, ἔχουν τὴν ἴδια σημασία;
Ὁ ἄσπρος καὶ ὁ λευκὸς ἔχουν ἀκριβῶς τὴν ἴδια σημασία; Ἂς ξεκινήσουμε ἀντίστροφα: Μποροῦμε νὰ ποῦμε Ἄσπρος Πύργος, ἀντὶ Λευκός, ἄσπρο ποινικὸ μητρῶο, ἀντὶ γιὰ λευκό, ἄσπρη ἰσοπαλία, ἀντὶ γιὰ λευκή, ἄσπρη ψῆφος, ἀντὶ γιὰ λευκή, ψηφίζω ἄσπρο ἀντὶ λευκό, ἄσπρη σοκολάτα, ἄσπρη ἀρκούδα, ἄσπρα αἱμοσφαίρια, Ἄσπρη Βίβλος, Ἄσπρος Οἶκος, ἄσπρος γάμος, ἄσπρη ἀπεργία, ἄσπρος καπνός κ.ο.κ; Καὶ ἀντιστρόφως: λευκὸ πάτο, λευκὴ μέρα, κάνω τὸ λευκὸ μαῦρο; Δὲν μποροῦμε! Ἄρα δὲν ἔχουν ἀκριβῶς τὴν ἴδια σημασία καὶ δὲν ἐναλλάσσονται πάντα. Τὸ ἑλληνογενὲς λευκὸς τείνει νὰ ἔχῃ μιὰ σημασία περισσότερο μεταφορικὴ καί νὰ ὑποδηλώνῃ τὴν διαύγεια, τὴν καθαρότητα, τὴν ἠθικότητα, τὴν οὐδετερότητα, ἐνῷ τὸ λατινικὸ δάνειο ἄσπρος εἶναι περισσότερο χρωματικὸς ὅρος. (Ἀσημάκης Φλιάτουρας & Ζωὴ Γαβριηλίδου, Στοιχεῖα συγχρονικῆς καὶ διαχρονικῆς λεξικολογίας καὶ λεξικογραφίας, ἐκδ. Κάλιππος, Ἀθήνα, σελ. 152).
Το αλίευσα ΕΔΩ
