Η
Πρώτη εθνοσυνέλευση του επαναστατημένου Ελληνισμού πραγματοποιήθηκε
στην Πιάδα, κοντά στην Επίδαυρο και γι’ αυτό, «της Επιδαύρου»
ονομάζεται. Ξεκίνησε στις 20 Δεκεμβρίου 1821 και διάρκεσε ως τις 16
Δεκεμβρίου 1822.
Την
πρωτοχρονιά του 1822, ο πρόεδρός της, Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, εξέδωσε
την πανηγυρική διακήρυξη της Ελληνικής Ανεξαρτησίας. Είναι το πρώτο
επίσημο κείμενο του ελεύθερου ελληνικού κράτους στον διεθνή χώρο:
«Εν ονόματι της Αγίας και Αδιαιρέτου Τριάδος:Το Ελληνικόν Έθνος, το υπό την φρικώδη οθωμανικήν δυναστείαν, μη δυνάμενον να φέρη τον βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον δια των νομίμων παραστατών του, εις εθνικήν συνηγμένων συνέλευσιν, ενώπιον θεού και ανθρώπων, την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν».
Στις 13 Ιανουαρίου 1822 κι ενώ οι οπλαρχηγοί έλειπαν στον Ακροκόρινθο, η εθνοσυνέλευση αποφάσισε την κατάργηση όλων των διακριτικών της Φιλικής Εταιρείας και την αντικατάστασή τους με άλλα. Ανάμεσα σ’ αυτά ήταν και η σημαία της που αντικαταστάθηκε από τη γαλανόλευκη του Γιάννη Σταθά.
Το
“Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος” που προέκυψε από αυτή την συνέλευση,
είναι ουσιαστικά το πρώτο ελληνικό σύνταγμα. Στις παραγράφους ρδ’ και
ρε’ υπάρχει η πρώτη απόφαση για τη μορφή της Ελληνικής σημαίας.
Το Πολίτευμα καθιέρωσε τα χρώματα κυανό και λευκό και ανέθεσε στο Εκτελεστικό Σώμα να προσδιορίσει τη μορφή της.
Στις 15 Μαρτίου 1822 εκδόθηκε η απόφαση 540 του εκτελεστικού, υπογεγραμμένη από τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, πρόεδρο του.
Το διάταγμα όριζε για τις σημαίες ότι:
α)
των μεν κατά γην δυνάμεων η σημαία, σχήματος τετραγώνου, θα είχεν
εμβαδόν κυανούν, το οποίο θα διηρείτο εις τέσσαρα ίσα τμήματα από άκρων
έως άκρων του εμβαδού.
β) η δε κατά θάλασσαν σημαία θα ήτο διττή’ μία διά τα πολεμικά και άλλη διά τα εμπορικά πλοία.
Και
της μεν διά τα πολεμικά πλοία το εμβαδόν θα διηρείτο ες εννέα οριζόντια
παραλληλόγραμμα, παραμειβομένων εις αυτά των χρωμάτων λευκού και
κυανού’ εις την άνω δε προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού
εσχηματίζετο τετράγωνον κυανόχρουν, διηρημένον εν τω μέσω δι’ ενός
σταυρού λευκοχρόου.
Της
δε διά τα εμπορικά πλοία διωρισμένης το εμβαδό θα ήτο κυανούν’ εις την
άνω προς τα έσω γωνίαν τούτου του εμβαδού εσχηματίζετο ωσαύτως
τετράγωνον λευκόχρουν και διηρημένον εν τω μέσω δι’ ενός σταυρού
κυανοχρόου.
Στις 20 Φεβρουαρίου 1930 νέο διάταγμα για τη μορφή της Σημαίας, όριζε ότι η κλίμακα της εθνικής σημαίας είναι 2:3.
Η
επίσημη σημαία είναι «κυανούν ορθογώνιο, με αναλογίες διαστάσεων επίσης
2:3, το οποίο διαιρείται σε τέσσερα ίσα ορθογώνια δι’ ορθίου λευκού
σταυρού, του οποίου αι κεραίαι έχουσι πλάτος ίσον προς το 1/5 του
πλάτους της σημαίας»
Η
πρώτη Ελληνική σημαία με τη σημερινή της μορφή (κυανό φόντο και λευκός
σταυρός) σχεδιάστηκε, ευλογήθηκε και υψώθηκε το 1807 στη Μονή
Ευαγγελιστρίας στη Σκιάθο.
Σ’
αυτή ο ηγούμενος Νήφων όρκισε τους οπλαρχηγούς Θεόδωρο Κολοκοτρώνη,
Ανδρέα Μιαούλη, Παπαθύμιο Βλαχάβα, Γιάννη Σταθά, Νικοτσάρα, τον Σκιαθίτη
διδάσκαλο του Γένους Επιφάνιο-Στέφανο Δημητριάδη, τους Λαζαίους, τον
Καρατάσο, τον Λιόλιο, τον Τσάμη και πολλούς άλλους.
Οι
καπεταναίοι είχαν συγκεντρωθεί στο Μοναστήρι για να σχεδιάσουν τις
επόμενες κινήσεις τους για την Επανάσταση. Παραλλαγή της ήταν η σημαία
του Παπαφλέσσα, φτιαγμένη από το μπλε εσωτερικό του ράσου του και την
φουστανέλα ενός συμπολεμιστή του.
ΠΗΓΕΣ:
http://historyreport.gr
http://www.patridamou.gr
Το αλίευσα ΕΔΩ
