ΤΟ ΕΥΖΩΝΑΚΙ
Εν δυό εν δυό φουστανέλλα, τσαρούχ’, φούντα, φεσ’,
καμάρ’, λεβεντιά, περηφάνεια
και μύτες τσαρουχιών με κορφές.
Εν δυό εν δυό φουστανέλλα, τσαρούχ’, φούντα, φεσ’,
καμάρ’, λεβεντιά, περηφάνεια
σουστός διπλωμένος κατφές.
Εγώ μ’ ιγώ, βζουνάκι γουργό
που ζω στούν κόσμου τιμημένα,
ποιος κουραμπιές, ποιος τισκεμπές,
μπορεί να βγεί μπροστά σε μένα.
Με ναζ’ γυρνώ κάθε στενό
σκουρπώντας δω κ’ εκεί τ’ μάτια μου
κι όποια με κυττάζ’, όψες αλλάζ’
και γαργαλιέται απ’ τη λιβιντιά μου
Πίνω νηρό, τρώω ψουμί ξηρό
φτιρά μ’ έχου τα δυό μ’ τσαρουχάκια μ’
με λεν’ Μητρούσ’ μα στο γιουρούσ’
αλλοί σ’ αυτόν που πεσ’ στα νυχάκια μ’
Σαν ζλάπ πηδάου, σαν φίδ’ λιγάου
στη διάβα μ’ λιές κι ου κόσμος κνιέται,
τέλος με μια μ’ γυροβολιά μ’
η Ελλάδα μας ξαναγιννιέται.
ΕΠΩΔΟΣ
Επήραμε και την Καβάλα μας,
τας εύμορφας τας Σέρρας και την Δράμα
κι εδιώξαμε αυτό το Βούλγαρο
τον άτιμο, τον άπιστο το σύμμαχο.
Ενόμιζαν πως ήταν δυνατόν
ο Φερδινάνδος για να γίνει Τσάρος,
κι αυτός ο στρατηγός ο Ιβανώφ
να μπη στη Σαλονίκη νικηφόρος.
Τώρα παιδιά του Κωνσταντίνου μας,
αξίζει νέος στέφανος εκ δάφνης,
όπου συνέτριψε τον Βούλγαρο
αυτό τον υπερήφανο τον σύμμαχο.
Πληροφορίες:
Στιχουργός
Συνθέτης: Αναστάσιος Ρεμούνδος (διασκευή)
Εμβατήριο της εποχής των Βαλκανικών Πολέμων, πιθανότατα εμπνευσμένο από στίχους και μουσική θεατρικής επιθεώρησης της εποχής (ίσως από την παράσταση «Ελληνικά Παναθήναια»). Γρήγορα διαδόθηκε μεταξύ λαού και στρατού κι απετέλεσε ένα εμβατήριο το οποίο ακόμη και σήμερα αποτελεί το κατ’ εξοχήν παιανιζόμενο εμβατήριο από τις μπάντες και των 3 Κλάδων των ΕΔ. Προτιμάται ιδιαιτέρως κατά τη διέλευση στις παρελάσεις των τμημάτων της Προεδρικής Φρουράς, της ΣΣΕ, των Καταδρομών, όπως και το εμβατήριο «Περνάει ο Στρατός», λόγω της ιδιαίτερα ευκρινούς ρυθμικής αγωγής τους.
Εύκολη, απλή και χαρακτηριστική μελωδική γραμμή, με έντονη ρυθμική αγωγή, επιτρέπει την χρήση του από ολιγομελείς μπάντες, οι οποίες με αυτό δύνανται να καλύψουν πλήρως τις ανάγκες των παρελαυνόντων τμημάτων. Οι μπάντες των ετέρων Κλάδων, όπως και της ΕΛΑΣ, Λιμενικού Σώματος, Πυροσβεστικού Σώματος καθώς και οι μπάντες άλλων φορέων, το χρησιμοποιούν σε όλες τις παρελάσεις με ή άνευ Στρατευμάτων, καθ’ όσον παρουσιάζει ιδιαίτερη ευκολία και χαρακτηριστικό ύφος.
Αναφέρεται στην λεβεντιά των Ευζωνικών μας τμημάτων (Συνταγμάτων και Ταγμάτων), την υπερηφάνεια η οποία τα διακρίνει, στην ιδιαίτερη ενδυμασία τους, στα ρίγη που σκορπούν στο διάβα τους.
Η επωδός του, προστέθηκε στο εμβατήριο κατά την διάρκεια ή μετά την λήξη των νικηφόρων αγώνων του Β’ Βαλκανικού Πολέμου κατά των Βουλγάρων, οι οποίοι ναι μεν ήταν σύμμαχοί μας κατά την διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου, αλλά εποφθαλμιούσαν την Μακεδονία και την Θεσσαλονίκη. Βεβαίως αναφέρεται και στον τότε Βασιλέα Κωνσταντίνο Α’ και αρχιστράτηγο των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
